Morgunblaðið - 10.12.1939, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 10. des. 1939.
Hatíabúðin
Aust. 14 uppi
Samkvæmisfakkar
úr paillettum er smart
JÓLAGJÖF
Gunnlaug Briem.
oooooooooooooooooooooooooooo<>ooooooo<
| Gjartfajám |
V 1” og 1%” nýkomið. Y
| J. Þorláksion & Norðmann |
<> Bankastræti 11. Sími 1280. ð
¥000000000000000000000000000000000000
Komið flöskum og glösum
í verð
Þessa viku kaupum við flöskur og glös undan okkar
eigin framleiðslu. Yerðið er hækkað upp í 20 aura fyrir
heilflöskur og 15 aura fyrir hálfflöskur.
Gerið nú gangskör að því að koma tómum flöskum
og glösum í peninga. Móttaka er í Nýborg.
AfengisYersIun ríkisins.
Silfurrefaskinn
ávalt fyrirliggjandi í miklu úrvali. Kaupið skinn beint af
framleiðanda, milliliðalaust.
SIG. ARNALDS
Túngötu 5. Sími 4950.
Skiftafunður
í búi H.f. Gler verður haldinn á bæjarþingstofunni mánu-
daginn 11. des. kl. 1 y2 e. h.
Tekin ákvörðun um sölu á verksmiðju fjelagsins og
öðru, er henni fylgir.
SKILANEFNDIN.
Loftskermar — Leslampar
---mikið úrval-
SKERMABU9IN Laugaveg 15.
5*
f
f
f
Ý
f
f
£
t
t
t
!
1
Fyrirliggjandi:
Hveiti
í 50 kg. pokum, ódýr og góð tegrrnd.
Eggert Kristjánsson & Co.h.f.
X.
Matrosfötin
úr
Fatabúðinni.
V
y
t
f
t
f
X
X

Gengið í gær:
Sterlingspund 25.46
100 Dollarar 651.65
— Ríkismörk 260.76
— Fr. frankar 14.59-
— Belg. 107.79
— Sv. frankar 146.41
— Finsk mörk 13.27
— Gyllini 346.65
— Sænskar krónur 155.34
— Norskar krónur 148.36
TheódórÁrnason fimtugur
Theodór ' Árnason fiðlnleikari
er fimtugur í dag.
Hann varð þjóðkunnur þegar á
unga aldri, bæði sakir ritstarfa
sinna og söngiðkana. Þegar í barn
æsku tók hann að nema fiðluleik í
foreldrahúsum af föður sínum,
Árna Jóhannssyni, síðar bankarit-
ara, næsta listhögum manni; hjelt
hann því námi síðan áfram og
náði ágætum árangri að dómi
kunnáttu-manna og hefir síðan
iðkað löngum fiðluspil á samkom-
um og í heimahúsum til skemtun-
ar og gleði mörgum, manni.
Theodór var nokkuð innan við
tvítugt er hann fluttist til Reykja
víkur og rjeðst í þjónustu Einars
Gunnarssonar, er þá hafði með
höndura umsvifamikla blaðastarf-
semi og bóksýslu. Varð Theodór
brátt önnur hönd Einars og inn
efnilegasti til afgreiðslu og rit-
starfa. Reit hann margt í „Unga
kunnáttan og áhugi hafa tekið alls
staðar þar, sem kenslu hans hefir
notið. Hefir forganga hans og leið
sögn orðið hin vinsælasta. Fyrsta
söngflokkinn æfði hann austur á
Hjeraði vorið 1932. Síðan hefir
hann haldið starfinu áfram, meðal
annars í Ólafsfirði, vestur á Flat-
eyri og nú síðast á Akranesi. Er
það segin saga, að allsstaðar hafa
hafist ágætir söngflokkar, þar sem
hann hefir starfað, og kunna menn
þar vel að meta starf hans og
leiðsögn.
Theodór er enn á miðjum starfs-
ferli sínum og má vænta, að hann
eigi enn langt starf fyrir höndum
að gleðja þjóðina með efling og
útbreiðslu sönglistarinnar og með
ritsmíðum sínum, þýddum og frum
sömdum. B.
Háskólafyrirlestrar
de Fontenays
sendiherra
T71 ontenay sendiherra flutti
fyrsta háskólafyrirlestur
sinn um Múhameðstrú í fyrradag,
og var hvert sæti skipað í stóra
salnum í Oddfellowhöllinni.
Fyrirlesarinn lýsti fyrst, hvern-
ig ástatt var í Arabíu um trúar-
málefni fyrir daga Múhameðs,
skýrði síðar frá æfi hans, hversu
hann gerðist spámaður og trúar-
höfundur, sagði frá baráttu hans
fyrir boðskap sínum og frá loka-
sigri Múhameðs, skömmu áður en
hann dó. Erindið var bæði fróð-
legt og skemtilegt og ágætlega
flutt.
Næsta erindi verður á þriðjud.
Leiksýnin^ Skáta:
Theodór Ámason.
ísland“ á þeim árum og varð
brátt kunnur og vinsæll meðal
æskumanna landsins, er blaðinu
kyntust. Hefir hann haldið rit-
störfum áfram lengstum síðan í
ýmsum blöðum, „Ljósberanum“,
„Vísi“, „Fálkanum" (um tónsnill-
inga) o. fl. blöðum. Hann var á
18. ári, er fyrsta bók hans: „Æska
Mozarts" kom út (1907) og árið
eftir reit hann Barnabók Unga
íslands IV. Smásögur. Var bók-
um þessum tekið tveim höndum
af æskulýðnum.
Þá hefir Theodór einatt unnið
mjög mikið að þýðingum. Hefir
margt af þeim komið út, t. d.
Grimms æfintýri og Sjómanna-
sögur eftir tíu erlenda höfunda,
og imargt fleira. Nú eru í prent-
un frá hans hendi „Kynjasögur
frá ýmsum löndum“. — Margt er
og til í handriti óprentað, og er
mest þeirra rita: Prjedikanasafn
eftir Olfert Ricard: Vetur, sumar,
vor og haust, 40 arka bók, er þýð-
andinn gaf Kristilegu bókmenta-
fjelagi. — Margt fleira mætti
telja af þýðingum hans. Störf
hans við þýðingar virðast leikur
,einn, — svo eru þær ljettar og
óþvingaðar, enda mjög við al-
þýðu skap.
Síðustu sjö eða átta árin hefir
Theodór unnið mest að söng-
kenslu utan Reykjavíkur. Ilefir
hann haft viðdvöl í ýmsum kaup-
túnum og sveitum í þessu skyni og
víða koimið upp dugandi sÖng-
flokkum, ýmist frá grundvelli eða
hrest við eldri fjelög, sem komin
vóru á fallanda fót eða vóru sofn-
uð með öllu. Er því við brugðið,
hversu miklum stakkaskiftum söng
Hlini kóngsson
Eftir Óskar Kjartansson
Driðjudaginn 5. þ. m. höfðu
skátar frumsýningu í Iðnó,
á sjónleiknum „Hlini kóngsson“
eftir Óskar Kjartansson.
Allir þekkja þetta æfintýri,
— um kóngssoninn fagra, sem
tröllin leggja hug á, ginna til
sín og reyna að glepja með
„gulli og grænum skógum“. —
Karlsdóttirin hugprúða leggur
af stað að leita hans, og finnur
hann, því hún lætur „gæfuhnoð-
að,“ sem vísar rjettu leiðina,
ráða ferðinni. Henni tekst að
frelsa kóngssoninn úr trölla-
höndum. Og „svo verða þau
kóngur og drotning í ríki sínu“.
Leikendurnir eru byrjendur
að kalla má, á sviði leiklistar-
innar. En samt tekst þeim öllum,
bæði piltunum og stúlkunum, að
koma fram með látlausu hisp-
ursleysi og öryggi. Heildarsvip-
ur sýningarinnar bar vott um að
hver einstaklingur hefði unnið
af þeirri ósjerhlífni, sem áhug-
inn gefur. — Það var til dæmis
smekkvís vandvirkni að hvorki
Láki heimski nje hirðfíflið voru
gerðir að leidindaskrípum með
óeðlilegum gauragangi. Þess-
vegna var svo gaman að þessum
kátbroslegu, fjörugu sprellikörl-
um. Og aumingja Rauðnös, —
litlu ófrýnilegu tröllskessunni,
— tókst jafnvel að vekja samúð
sumra litlu áhorfendanna. Þeir
sárvorkendn henni hvað hún var
ósköp Ijót, því þessvegna gat
Hlina ekki þótt vænt um hana,
hve góð hún vildi vera honum.
Því miður er hjer ekki rúm til
að skrifa leikdóm um hvern ein-
stakan leikanda, þó tilefni sje
til, því margir sýndu góða hæfi-
leika. Þó má taka fram, að allir
söngvarnir voru ljómandi vel
sungnir. Og auðsjeð var, að skát-
arnir hafa unnið með virðingu
fyrir því starfi, sem þeir ætluðu
sjer að leysa af hendi. Þeir ætl-
uðu sjer að sýna okkur inn í æf-
intýraheimana gömlu — eld-
gömlu vil jeg segja, — því
yngsta kynslóðin veit, ekki síður
en við, sem eldri erum, að öll
tröll eru fyrir löngu, löngu orðin
að steini, þó að kóngssynir sjeu
til enn. Að jeg nú ekki tali um
„fljúgandi rekkjur“, eins og þá,
sem Hlini ferðast í, sem hvert
einasta barn veit, að nú orðið
er til — í flugvjelum — og þau
ef til vill sjálf eiga eftir að
ferðast í.
En mjer datt í hug, hvort skát-
arnir ætluðu okkur ekki, að sjá
fleira en það, sem fyrir augun
bar á leiksviðinu — hvort þeir
ætluðu okkur ekki að sjá hvað
felst á bak við söguna um Hlina
kóngsson, tröllin og vinstúlku
hans, sem á „gæfuhnoðað“. —
Ætla þeir okkur að gera samlík-
ingar á sjer og sínu starfi og
æfintýrinu um Hlina kóngsson?
Eru hugsjónir og starfsmið skát-
^anna ekki það ,,,gæfuhnoða“,
.sem getur vísað æskunni rjettu
leiðina, svo hún aldrei lendi í
þeim ófærum, sem tröllslegar
freistingar reyna að ginna hana
út í, með því meiri gyllingum
og útflúri, sem æskan er glæsi-
legri? — því öll tröll hafa þann
góða smekk, að þau vilja helst
!það besta.
Skátarnir okkar eru „altaf
viðbúnir“, þegar Reykvíkingar
þurfa á hjálp þeirra að halda
og þeir taka aldrei endurgjald
fyrir sína aðstoð. En skátarnir
eiga ekkert þak yfir höfuðið. —
Þeir eru að reyna að vinna sjer
fyrir húsi, og hlífa sjer ekki við
neinu erfiði. Reykvíkingar mega
ekki láta skátana sína verða úti.
Verið þið viðbúnir núna, Reyk-
víkingar, þegar þeir kalla á ykk-
ar aðstoð. Ykkar aðstoð endur-
gjalda þeir, með ánægjustund,
sem þeir veita ykkur, ef þið farið
að horfa á leiksýningu þeirra
„Hlina kóngsson“.
Soffía Guðslaugsdóttir.
Að gefnu tilefni skal þess getið,
að Skátablaðið er eina blaðið, sem
skátar eða Bandal. ísl. Skáta gef-
ur út.