Morgunblaðið - 01.04.1943, Síða 6

MOKGUNBLAÐIÐ
---í—Mia g----
Fimtudagur 1. apríl 1943.
«■
- M
»ey
ú'ctjíar
WK^**K*»XK**XhXmW**W’
Bloðin og yfirvöldin.
ÞAÐ hefir lítillega verið
á það drepið hjer í
blaðinu, hve óheppilegt
bg bókstaflega skaðlegt það getur
verið, þegar yfirvöldin neita að Ijá
blöðunum lið í frjettastarfsemi
þeirra. Það er eins og pukrið sje
að aukast upp á síðkastið og er
satt að segja að verða illþolanlegt
ástand hjá sumum embættísmönn-
um í þessum efnum.
Þeim finst eins og það sje óþarfa
hnýsni hjá blöðunum, er þau
leita frjetta og reyna að gera
blaðamönnunum eins erfitt fyrir í
8tarfi þeirra og mögulegt er. Það
skal strax tekið fram, að ekki. á
þetta við um alla menn, sem blöðin
þurfa að eiga undir með heimildir
fyrir frjettum, en það er orðið altof
algengt. í sumum tilfellum gengur
það ritskoðun eða ritbanni næst.
sú, að á mánudagskvöld voru
farnar að ganga kviksögur um að
skotið hefðí verið af vjelbyssum
frá togaranum á skipshöfnina á
„Sæbjörg". Og það er aðeins ein
útgáfa af þeim furðusögum, sem
staflaust gengu um bæinn um þetta
mál. i
Að þessu sinni tóku blöðin sig
saman um að hafa að engu bann
yfirvaldanna um að segja frá at-
burði þessum og birtu það, sem
þau vissu sannast og rjettast í
málínu, en þar sem blaðamennirnir
fengu ekki að hafa tal af neinum
ábyrgum mönnum, varð ekki hjá
því komist að smávægilegar villur
slæddust með í frásögnina, og þó
! minna en efni stóðu til.
Það var ekki ein einasta fram-
bærileg ástæða hjá yfirvöldunum
fyrir því að meina blöðunum áð
birta þessa fregn. Þeir, sem hlut
Hvernig er
hægt að stækka
Mentaskólann?
Ollum foreldrum, sem vilja
’ koma bömum sínum til
einhverra menta, er núverandi
tilhögun hins almenna Menta
skóla Reykjavíkur, hið mesta á-
hyggjuefni.
Raunverulega er þessi gamla
mentastofnun lokuð æskulýð
landsins.
Undir inntökupróf í 1. bekk
skólans ganga nú orðið upp undir
150 nemendur árlega.
Af þessum 150 nemendum
standast sennilega um 100 nem-
endur prófið, þ. e. fullnægja þeim
kröfum sem gerðar hafa verið
til nemenda við inntökupróf í
skólann.
Af þessum 100 nemendum fá
síðan aðeins þeir 25 nemendur,
sem hæsta einkunn hafa hlotið
inntöku í skólann
Með öðrum orðum af 150 nem-
sannar og rjettar skýrslur um það,
sem skeð hafði. Það voru því ein-
göngu dutlungar og fyrirtekt, að
ætla að meina blöðunum að segja
frá atburðunum.
Þeir menn, sem
vegna komast yfir frjettir, sem i
almenning varða, láta óft eins og
það sje þeirra einkaeign. Ef maðurj
stelur, svíkur eða á annan hátt
gerist brotlegur við lög þjóðfje-
lagsins, lætur sýslumaður, sem með
það mál fer, eins og það sje einka-
mál milli hans og sakamanns Það
er oft undir geðþótta og dutlungum
yfirvaldsins komið, hvort nokkru
sinni eða aldrei sakamál eru bírt
opinberlega.
Þessir góðu menn skilja ekki, að bænum gagnvart blöðunum. Hvað
blöðin birta ekki frásagnir af slys- ii®ur Godtfredsens-málinu. Því er
um til þess eingöngu að Iáta al-
TRAMEL AT. FHffTU SlÐU
þæssi koma til framkvæmda um
leið og endi er bundinn á rninka-
eldið.
Gera má og ráð fyrir nokkr-
um kostnaði við eitrun og kaup á
sprengjum, því á hvort tveggja
þessa mun þurfa að halda, ef
nokkur von á að vera um það,
að þessi ófögnuður verði kveð-
inn niður. Að sjálfsögðu mun
verða haldið í horfi með eyðingu
minka á þessu ári undir yfirum-
sjón loðdýraráðunauts, eins og
verið hefir, en sjerstök ástæða
er til þess, að þess sje vel gætt
á tímabili því, sem líður frá því
að frv. þetta verður ;ið lögum
og þangað til ákvæðum 1. gr.
um bann gegn minkaeldi er fúll-
nægt, að eigi verði veitt verð-
laun fyrir dráp annara minka
en villiminka.
Sennilega hefir aldrei flutst
til landsins jáfn hættulegur bit-
vargur og minka.rnir eru. Tóf-
unni er haslaður völlur á fjöll-
voru komnir í land og gátu gefið ^eta aðeins 25 gert sjer von um, um uppi að mestu, þar leitar hún
llpprætið minkana
stöðu smnar áttu &g m&]. Qg höfðu atag.g , þeasU( | endum, sem skólavist vilja fá,
friftttir. SftTTl . __ ■ nrnto oAm'na orni*f oinv imvt nm.
E
En það er fleira ...
N þetta er ekki eina
dæmið um stirðbusa-
hátt yfirvalda hjer í
gagnsamleg og fjölda manna það
viðfangsefnið, sem mesta ánægju
og unað gefur. Eftirspum út-
lendinga og áhugi fyrir laxveið-
um hjer á landi, eins og hann
birtist í sívaxandi mæli síðustu
árin fyrir stríðið, var augljós og
órækur vottur þess, hve mikill
gjaldeyrisöflunarmöguleiki er
fólginn í því að leigja útlending-
um laxveiðiárnar.
Það mundi því þykja skarð
fyrir skildi, ef fiskstofninn í ám
og vötnum yrði minkavargnum
að bráð. Mættu það heita harla
hatramleg syndagjöld.
Æðarvarpinu stafar að vísu
nokkur hætta sums staðar af
tófunni, en hvað er það hjá
þei'rri hættu, sem vofir yfir
varpinu af völdum minkanna,
sem eru bæði láðs og lagar dýr
og mundu ekki víla fyrir sjer að
þreyta sund um víkur og voga
út í eyjar og hólma, hvort held-
ur er yfir eða undir sjávarborði
Hið sama má segja um andá-
varpið, sem sums staðar er tií
mikilla nytja. Má í þvi sambandii
benda á, hverjar búsifjar það
að komast inn í skólann. ; fullnægingar sinna þarfa, að vísu
Augljóst er hver hætta stafar' oft á kostnað búandans. Eigi
af þessu. Engin trygging er fyr- drepur tófan heldur meira að' mundu vera fyrir Mývetningæ
ir að hæfustu nemendumir verðij jafnaði en kviðfyllisþörf hennar ef minkar tækju sjer bólfestu
fyrir valinu. Margir nemendannaj og skylduliðsins krefst í hvert við Mývatn, en þar er mest anda-
eru kennurunum ókunnir og eitt* sinn. En mmkurinn er ekki við varp á landi hjer auk silungs-
próf, á þessum aldri, sannar lítiðj eina fjölina feldur í þessu efni, veiðinnar.
um þær gáfur og hæfileika, sem1 fullnæging hans í því að seðja Þá er iminkurinn gæddur þeim
í nemandanum kunna að búa. j hungur sitt og drápsfýsi er ekki hæfileika að geta klifrað stall
Frá læknissjónarmiði mun þaðj bundin við þau gæði ein, sem af stalli um björg og kletta og'
einnig mega teljast mjög var-'við landið eru tengd. H«mn er^ sótt þangað ngg og fugía.
menning vita um ógæfu þess er
íyrir slysinu verður, heldur getur
frásögnin oft orðið öðrum til vam-
aðar og blátt áfram komið i veg
ekkx minst meira á það? spyrja
menn, Á að þagga það niður?
Sögumar myndast og enginn er
til að bera þær til baka eða stað-
festa þær, því blöðin fá engar
fyrit' slys Sama máli gegnir með fregnir af því máli.
þá. er gerast brotlegir við lögin.; Hvað er hæft í þvi, að stór-
Fi jettir af slíku em ekki birtar i kostlegur þjófnaður hafi átt sjer
til þess að auglýsa ógæfu þess er stað á hitaveituefni ? Tröllasögur
í hlut á, heldur öðmm til vam- ganga um það í bænum, að lagðar
aðar
F
[ hafi verið miðstöðvarlagnir í heil
hús með hitaveituefni. Sagt er að
þetta hafi verið kært í febrúar-
mánuði. Er þetta satt eða lygi.
kviksögur Það veit enginn’ Því blöðin fá eng-
hugavert ;ið gera jafn strangar
kröfur, til unglinga á þessum
aldri, og hjer á sjer stað.
Hvað veldur því að þetta ó-
heilla fyrirkomulag hefir verið
upp tekið ?
Hvað veldur því að æskulýð
landsins er bægt frá þeim skóla,
sem elstur er og mestrar virð-
ingar hefir notið hjer á landi?
Aðalástæðan' til þessa er sögð
sú að skölann vanti húsnæði.
eins og fyr segir, jafnvígur tilj Lóks er minkúrinn haidinn því;
fiskifangs sem fugla- og dýra- grimdareðli, að hann drepur alt,
veiða. Og þó að t. d. unglömb- rsein hann. nær x og ræuðr við án
um og fuglum láðs og lagar sje afláts og tillits til þarfarinnar,
af þessum völdum mikil hætta eingöngu af áskapaðri drápgirni
búin; þá er íiskstofninum i ám og og blóðþorsta.
vötnum ef til vill í enn meiri Það má því öllum vera ljóstf
hættu stefnt með hingaðkomu hver þörf er á því, að hjer sjeu
þessara harðgerðu óg slyngu reistar skorður við.
veiðidýra. i . ■
Tslendingar eiga mikinn f jár- Jamboreefarar, eldri og yngrí,
sjóð fðlginn í ám og vötnum halda framhaldsfund samtaka
steðjað að öðrum skólum bæj -
arins, ekki síst barnaskólunum.
Ekki dygði þeim að segja við
bömin: „Við tökum aðeins þau
tóm sem eru best að sjejj í lestri
Hvernig stendur á hvarfi tveggja: 0g skrift. Skólinn hefir ekki hús-
Ilúsnæðisleysið hefir einnig þessa lands. Lax- og silungs- sinna annað kvöld kl. 8% í Odd-
veiði er hvort tveggja í senn fellowhúsinu, uppi-
ar upplýsingar.
Þanníg Siróasl kvik
sögnrnar.
urðanlegustu
myndast og þróast í
skjóli þess, að blöðin
hafa ekki aðgang að frjettum, eins stúlkna, 13 óg 14 ára, sem hurfu j rúm fyrir nema 6. hvert bam á
og þau ættu að hafa. Nýjasta dæm- frá heimilum sinum á dögunum og, skólaskyldualdri, hinverðaað sjá
ið er breski togarinn, sem tekinn fundust í kjallara hálfbygðs húss' fyrir sjer sjálí“.
var í landhelgi, og sem Ægir varð í Fossvogi. Var þeim rænt eða ; Að vísu hafa nýir 'bamaskólar
að skjóta á. Á mánudag neituðu lokkaðar út fyrir bæinn? Um þetta, verið bygðir, eins og sjálfsagt
yfirvöldin, sem með þetta mál sPyrja foreldrar sem eiga ungar var( en gömlu skólamir hafa j
fjölluðu, að segja blöðunum hvað dætur. einnig mætt hinu aukna að-
gerst befði. Þeim var sagt að þau Fleira og fleira mætti minnast streymi á annan hátt og um það j
gætu beðið þar til við rjettarhöld á á af líku tagi, en jeg læt staðar hefir mikið munað.
þriðjudagsmorgun. Afleiðingin varð numið í bili. FRAMH. Á SJÖUNDU SÍÐU -
Við tökum að okkur
að hreinsa notaða smurningsolíu fyrir skip og frysti-
hús. Kaupum einnig notaða smurningsolíu frá skip-
um og frystihúsum. Seljum hreina smumingsoliu.
Öll sú olía, sem hreinsuð er, er rannsökuð á Rann-
sóknarstofu Háskólans.
OlíulireflfisKiffiarfltfftðiii
Sætún 4. Sími 2587.
Mikki
Mðs
Eftir
Walt Disney.
T
GOSM, NOU SCAR£P AAE?
I TMÖUöMT rr WAS TMe
CROW-MAW... BUT X
3U'R£ O
THE
ÖUARPS
W/AL, Vs/E AIM'T
TAK.iM/ WO
CHAWCÉS.'
WHAT
EE VE
POIM'
MER.E?
i
rim W«B fhmei Produrtion.
‘AhwU jtmhii R<wrvo)
Tl WJORK FOK
,> MR. BUAAF’.’
BUT R.IGHT
WOW X'AA OUT
huwitim' CLUES
TO THAT
FlR.EBUGr."
jJfocgOftQí’Wíl'fl* \
- , Kcs1,
50 o&oOot/o
í> '
HMWV...RECKOM VE'RE
DKAV, gom; BUT VE'RE ,
WASTIM' VER. TlME . • .
’WE GOt 'iaA SKEER=C»
TO TH' TALL TIAABER..*
.fi/lan ntin n rÆEM® V
Jeg hjelt það
AiíomMuÚ
THAT'S wha- *HR| ALi-
TH4MH ! *.-«• •»«*-CK w.j
*<fc»*a *»•£*.*
BOi )r/WM m
S'OT; >-.-s3rf '11 .,
vK':

Diatributed by .Kma Peaturta Syndicatc. Inc
Mikki: — Hamingjan góða. Þú gerðir mig hræddan
væri krummi, en nú sje jeg að þú ert varðmaður.
Varðmaðurinn: — Já, við verðum að ga:te vei að.
Mikki: — Jeg. er vinnumaður hjá bóndanum a næsta bæ og er að
leita að íkveikjuvarginum.
Varðmaðurinn: — Nú, jæja. Við skulum segja, að það sje allt í
lagi með þig Pin mjer varð óneitanlega hverft við. En jeg held nú að
þú sjert að eyða tímanum til ónýtis.
Mikki: Þetta segja þeir allir. En það er jeg viss um að þetta
spor er ekki kJukkustundar gamalt.