Morgunblaðið - 31.08.1947, Blaðsíða 2
2
i'Vfl*
MORGIJJSBLAÐIÐ
Sunnudagur 31. ágúst 1947, ]
Sjera Árni Sigurðsson
Fríkirkjuprestur i 25 ár
HANN á 25 ára starfsafmæli
í dag. Það er í raun og veru ó-
þarfi að kynna sjera Árna. Hann
er fyrir löngu þjóðkunnur mað
ur fyrir starf sitt bæði í Reykja
vík, þar sem hann hefir öll
þessi ár gegnt umsvifamiklu
preststarfi í fríkirkjusöfniðinum
og úti um landið með prjedikun
arstarfi sínu, því hann er í hópi
þeirra presta, sem oftast hafa
flutt prjedikanir í útvarp. Sjera
Árni hefir tekið þátt í mörgum
nytsemdar- og menningarstörf-
um, sem ekki heyrðu beinlínis til
prestsstarfi hans, eða embættis
verkum. Hann hefir í mörg ár
átt sæti í stjórn Barnavinafje-
lagsins „ Sumargjöf“, sem nú á
að baki sjer dáðríka og fagra
sögu. Hann hefir verið góður
starfsmaður í reglu Góðtempl-
ara og átti um skeið sæti í stjórn
Stórstúku íslands. Lengi hefir
hann verið einn af stjórnarmeð
limum í Prestafjelagi íslands,
prófdómari í Guðfræðideild Há
skólans o. fl. En sjerstaklega hef
ir hann þó beitt kröftum sínum
í þjónustu kirkju og kristni
þessa lands.
Þótt söfnuður sá, sem hann
veitir þjónustu, sje ekki í þjóð-
kirkju íslands, þá er sem kunn
ugt er ekkert, sem kenningar-
lega sjeð skilur þessa tvo aðilja.
Fríkirkjusöfnuðurinn notar
helgisiðabók þjóðkirkjunnar, og
er mjer ekki kunnugt um, að
liann víki frá henni í neinu atriði
sem máli skiftir. Á sjera Árna
er litið af þjóðkirkjuprestum
sem nákominn starfsbróður.
Hann situr synodus þjóðkirkj-
unnar, er, eins og áður er sagt,
í stjórn Prestafjelagsinsð enda
vígöur prestsvígslu af biskup
Island.
Vona jeg, að sá samhugur og
skilningur, sem ríkt hefir milli
þjóðkirkju íslands og fríkirkj-
unnar í Reykjavík megi fram-
vegis haldast. Hygg jeg að þótt
víða um heim væri leitað, þá
findist naumast dæmi um jafn
gott samkomulag milli þjóð-
kirkju og safnaða, sem utan
hennar standa. Enda er mörg
um útifrá þetta fyrirbrigði lítt
skiljanlegt. Sjera Árni á vissu-
lega sinn stóra þátt í að sam-
komulagið er svo gott. Hann er
samvinnuþýður og hefir glöggan
skilning á því hve brýnt það er
kristnum mönnum að standa
saman í starfi. Það er ánægju-
legt, að nú virðast þjónar kirkj
unnar í hinum ólíkustu kirkju-
deildum víðsvegar um heiminn
opna æ betur augun fyrír þess-
um mikla sannleika.
Sjera Árni er mjög vinsæll í
söínuði sínum. Enda er hann að-
laðandi maðúr og öllum góðvilj
aður. Hann er innilegur áhuga-
maður um kirkju- og menningar
mál og á sterka og bjarta trú a
þroska mannanna og batnandi
heim, þrátt fyrir skugga þá, sem
yfir svífa. Hann er ræðumaður
ágætur, enda án efa einn af vin-
sælustu útvarpsprjedikurum vor
um, íslenskumaður góður, vel
menntaður og ágætlega ritfær,
þótt tími hafi ekki verið mikill
eim, í öllu annríkinu, til bóka-
gerða.
Sjera Árni er einlægur trú-
maður, víðsýnn og frjálslyndur
og traustur og góður vinur.
Það er ekki hægt að minnast
starfsafmælis sjera Árna án þess
að geta frú Bryndísar Þórarins-
dóttur konu hans. Hún hefir átt
sinn stóra þátt í farsælu starfi
hans á liðnum 25 árum, og heim
ilið, sem hún hefir hlúð að og
fegrað í umhyggju sinni hefir
verið bæði þeim hjónum og söfn
uðinum til sæmdar.
Starfstíminn — 25 ár — er
enn ekki langur.
Vjer skulum vona að hann
verði langur. Jeg veit, að þess
óslcar safnaðarfólk sjera Árna í
dag, vjer starfsbræður hans og
allir, sem á einhvern hátt njóta
starfs hans' og þjónustu.
Jeg held að íslenska þjóðin
mætti fagna því að eignast sem
flesta menn með lífsskoðun og
starfsáhuga sjera Árna.
Sigurgeir Sigurösson.
★
„UNGUR var jeg-, gamall er
jeg orðinn“. Þessi orð eru í bibl
íunni. En síra Árni getur ekki
gert þau að sínum eigin orðurh
á þessum tímamótum æfinnar,
nema þá að nokkru leyti. Það
var ungur maður, sem varð frí-
kirkjuprestur fyrir 25 árum. En
hann er ungur enn, og getur alls
ekki sagt: „Gamall er jeg orð-
inn“. Það sjest ékki, að árin
færist yfir síra Árna. Ávallt er
hann í því skapi, sem æskunni
sæmir, ríkur er hann af lífsfjöri
og hinn áhugasamasti í því
starfi ,sem honum er hjartfólgið.
Síra Árni hefir ekki átt marg
ar næðisstundir. En fer ekki ein
mitt best á því? Er ekki hætta
á því, að verkfærið ryðgi, ef þao
er ekki notað? Hvernig a letin
að samrýmast prestsstarfinu?
Söderblom erkibiskup Svía
brýndi það sí og æ fyrir prestun
um, að þeir ættu að vera sístarf-
andi og hugsa sem minst um að
leita sjer hvíldar; þeir ættu blátt
áfram að vera vinnuþjarkar.
Það er öllum kunnugt, sem
til þekkja, að fríkirkjuprestur-
inn hefir rækt hið vandasama
stai í méð alúð og dugnaði. Marg
ar prjedikanir hefir hann flutt,
og tækifærisræður enn fleiri.
Inn á fjölmörg heimili hefir
hann komið á hátíðlegum gleði-
stundum og á döprum sorgar-
dögum. Vinur safnaðarmanna
hefir hann verið í fögnuði þeirra
og hrygð. Hann hefir flur.t bless-
unarkveðjur, er ársól lísins var
heilsað, talað til hinna mörgu
fermingarbarna, árnað rnörgum
brúðhjónum heilla og ótalin eru
sporin, sem hann hefir gengið
um kirkjugarðana.
Söfnuðurinn vill ekki, að síra
Árni hverfi frá starfinu, og prest
urinn vill ekki yfirgefa söfnuö
inn. Presturinn er vinur safnað
arins, og söfnuðurinn hefir svo
oft sýnt það, að prestinum er
óhætt að treysta trygð og vir,-
áttu sóknarbarnar.na.
Það þarf ekki að lýsa síra
Árna, því að hann er svo mörg
um vel kunnur. Þar er fróður
maöur, sem kann vel við sig i
heimi bókmentanna, og fáa
þekki jeg, sem eru jafn minnug
ir á orð skáldanna eins og hann
enda er það auðheyrt á ræðum
hans, að hann veit, hvar hvért
erindi, vers og vísu er að finna.
íslenskar bókmentir eiga góðan
vin, þar sem síra Árni er. En
fyrst og fremst er það áhuga-
mál hans að reynast góður þjónn
þess safnaðar, sem kallaði hann
tiP prestsþjónustu.
Jeg sendi bæði prestinum og
söfnuðinum heillaóskir mínar. Á
liðnum prestsárum mínum hefi
jeg átt því láni að fagna að eiga
marga góða vini í fríkirkjusöfn
uðinum, og mjer hefir verið það
gleðiefni, að ágætt samband hef
ir verið milli fríkirkjunnar og
dómkirkjunnar.
Það eru mörg skyldustörf,
sem gera kröfur til prestsins.
Það er margt nauðsynlegt, sem
þarf vandlega um að hugsa. En
um fram alt er eitt nauðsynlegt.
Sú er þrá mín í fylgd með bless
unaróskum, að þetta verði sam-
eiginleg eign og gleði presta og
safnaða, að þeim fjölgi, sem sjá
að eitt er nauðsynlegt, að eitt
er aðalatriðið, svo að menn ekki
aðeins heyri Guðs orð við og við,
en varðveiti það og styrkist af
því, lifi af því orði, sem Guð
gefur þeim.
Prestarnir eru sendir með
þetta orð til mannanna. Þeir
eiga að vera eins og þjónarnir,
sem sendir voru tjl þess að bjóða
mönnum til hinnar miklu kvöld-
máltíðar. Ávalt eiga þjónarnir
að hlýða, er þeir eru sendir,
halda áfram að bjóða mönnun
um, svo að þeir eignist hið dýr
asta hnoss. Þpónarnir eiga aö
flytja mönnunum kveðjuna frá
Drotni, hverni sem kveðjunni
kann að verða tekið. Þeir eiga
að vinna verkið trúlega, hvort
sem það er í hávegum haft eöa
menn láta sjer fátt um finnast.
Prestarnir eiga að vera trúir
starfsmenn bæði í meðlæti og
mótlæti.
Það er talað um hinar mis-
munandi skoðanir, flokkaskift-
ingu og hinar mörgu stefnur.
Slíkt er eðlilegt, því að menn eru
mjög ólíkir, einnig prestarnir.
En á þetta skulum vjer leggja
ríka áherslu, að það er til bless
unar söfnuðum og prestum, að
menn ,um fram alt fylgi einni
stefnu, að þeirri stefnu sje fylgt
að hlýða rödd Drottins, sem seg
ir: „Fylgið mjer“. Sú rödd blekk
ir engan. Þessvegna skal þetta
vera áhugamálið, aðalatriðið, að
vjer köllum til mannanna: „Kom
ið og heyrið orð Drottins". Því
orði má treysta. Þar er á örugg
um grundvelli byggt, því að orð
Guðs verður ekki fjötrað.
Um leið og jeg óska síra Árna
og fríkirkjusöfnuðinum blessun
ar Guðs, bið jeg þess að allir
söfnuðir hjer í bæ og á þessu
landi .verði ein hjörö, sem /ylgir
hinum eina hiröi, Jesú Kristi.
Þaö er rjetta stefnan. Á þeim
vegi er gott að verða samferða.
Guð gefi kirkju vorri þá heill,
að vjer megum „uppbyggjast
sem lífandi steinar í andlegt hús
til heilags prestafjelags, til aö
frambera andlegar fórnir Guði
velþóknanlegar fyrir Jesúm
Krist.“
Vonandi bíða enn mörg starfs
(Framhald á bls. 8)
Bandarikjaaiaður kynnist
kvalafangelsum Ungverja
-------- ]
j
Fyrir að andmæla lygum kommúnisia ’
-------- í
New York
BANDAItfKJAMAÐUR, sem var settur í kvalafangelsi hjá
ungversku lögreglunni er nýlega kominn til New York frá
Ungverjalandi. Það var bandaríski sendiherrann í Budapest scm
bjargaði honum úr klóm Ungverja.
Mótmælti lygum kommunista'
Maður þessi heitir Stephan
Thuransky og er fæddur Ung-
verji, en langt er síðan hann
flutti til Bandaríkjanna og sett
ist að í Ohio Hann var á ferða
lagi í sínu gamla landi, þegar
hann hlustaði á er kommúnistar
voru á fundi að skíta Bandarík
in út með lognum rógi. Þá reis
hann upp og sagði áheyrendun
um, að frásagnir kommúnista
væru ósannur óhróður.
Fapr&ur í kvalafangelsi......
Ungverskir lögreglumenn tóku
hann þá og hann var færður í
kvalafangelsi hennar í Budapest
þar sem hann var laminn með
sandpokum þar til hann missti
meðvit.und. Kona hans og dóttir
sneru sjer til sendiráðsins banda
ríska, sem kom honum undan.
— Kemsley.
Baðgesllr flýja frá
Florída vegna fisk-
hr&ja
New York.
BAÐSTRENDURNAR á Flor
rida í Bandaríkjunum hafa fyllst
af fiskhræjum, sem enginn getur
vitað með vissu hvaðan koma.
Hefur þetta valdið því að gestir
sem hafa ætlað sjer að njóta
sjávarbaða flýja nú burt frá
Florida.
Það þykir mjög undarlegt, að
margir, sem hafa snert við þess
um hræjum hafa orðið veikir af
sjúkdómi, sem enginn læknir
þekkir, og hafa baðgestir verið
fluttir í hundraðatali á sjúkra-
hús.
Vísindamenn telja það ekki
útilokað, að þessir fiskar hafi
drepist við kjarnsprengingarnar
við Bikini s.l. sumar, en ótrúlegt
er það því að langa leið hafa
þeir þá synt og það meira að
segja dauðir. — Kemsley.
Milar.o.
EFTIR langvarandi borunar-
tilraunir við Casaposta I hjerað
inu Ferrara á Norður ítalíu, hef
ur nú loksins fengist árangur.
Ilefur mikil olía fundist þar í
jörðu og er 50 loftþyhgda þrýst
ingur á henni. Þegar komið var
niður að henni vildi svo til að
olíurörið sneri framopinu að stór
um vörubíl, sem var þar nálæg
ur. Olíubunan þeyttist á hann
og var þrýstingurinn svo mikill,
að hann kastaðist burtu langar
leiðir. — Kemsley
Kaufhnann siyður j
Islendinga í hand-
rilamálinu
STÚDENTARÁÐI ÍSLANDS
hefur nýlega borist mjög vinsam
legt brjef frá Henrik Kauffmanra
sendiherra Dana í Washington.
Brjefið fjallar um lausn hanð
ritamálsins, en ýms skjöl varð-
andi það barst sendiherranum er
hann dvaldi hjer í Reykiavík,
Var þar m.a. gerð grein fyrir
hinn vinsamlegu afstöðu
danskra lýðháskólastjóra í hand
ritamálinu.
Sendiherrann lætur í ljós þakk
læti sitt til Stúdentasambandsins
og segir það Von sína, að hand-
ritamálið megi leysast á þanm
hátt að íslendingar megi vel við
una. Telur hann þá lausn megi
verða grundvöll varanlegri og
hreinskilinni vináttu milli hinna
tveggja bræðraþjóða.
Málstaður íslendinga í hand-
ritamálinu, fær stöðugt betri
byr málsmetandi manna í Dan-
mörku og er það oss íslending-
um fagnaðarefni. Við getum tek
ið undir orð sendiherrans, að
lausn þessa mikilsverða máls,
sem er aðeins ein, megi verða
báðum þjóðunum til fyrirmynd
ar. Þannig ættu þjóðir heims að
útkljá deilumál sín.
Sængurkona deyr
af arsenikeifruB
París.
ÞAÐ hefur komið í ljós, að
kóna í Tullins, nærri Grenoble,
sem dó stuttu eftir að hafa fætt
barn, hefur látist af arsenik-
eitrun. Ilefur þetta valdið skelf
ingu um allt Frakkland, sjer í
lagi vegna þess, að fyrir nokkr
um vikum fór fram lögreglu-
rannsókn vegna dauða margra
sængurkvenna í bænum Macon.
Konan, sem nú Ijest, heitir
Philomele> Girar. Hún kom til
sjúkrahússins 4. j_úní, fæddi
hraustan dreng, sem enn lifir.
Skömmu síðar varð hún fár-
veik og dó 3. júlí. Lögregl-
unni var ekki strax gert að-
vart, en hún tók rpálið föstum
tökum og ljet grafa líkið upp.
Fannst greinilega Arsenik í
líkinu.
Aukaflugvjel frá 1
A, 0. á.
BANDARÍSKA flugfjelagið
A. O. A. hefur ákveðið að senda
aukaflugvjel frá Keflavík til
New York næstkomandi þriðju-
dagskvöld. Iíafa öll sæti vjelar,
innar þegar verið pöntuð.