Morgunblaðið - 24.12.1965, Qupperneq 1

„•ttmui
t jngorjBsaeS ga-ui
jngtrag unq uios ‘euSaA
ssaq Egap{tf ja gB<j —
v 'uinjegfj uingnuej gaui
5hs BJjfOJTJS TðjpjB JSIÍOS uiui urujoq 3o ui<| urujoq Sjqou gJBA UUTgBAfH 'TUUn jsngnugia ruoif
uossugf njj unjj — BJBq nja ge<j“ iguo3 JOJS J TUUT B JSBgnflJ gB JT 30 xuofg 'jpueqeuoiCq
■ b gBAq ‘Tgjnds So nur -ujBqqejq JTIJB njgj tuuts BJJiCj BUJ ujoq 3J0UT
•UjqCg TgBJBAS „‘jBqqo uiujoq BCjaq ge snqpja jn ubuibjj igBjiBq BfiCojjsnq 3o ni5!!111 8n nuig 'ubuibs ujoq gjgui lí«? uias ‘nCs^a
tnrrs geuue T Sirs tjjtS
uueh 'ujoq Sjoui tjjb uies
‘jngBuinCqqa jba ujotg
Sl'IIAi.SS
'uuipuAj
BJ3A jsiqjCcl uras ‘ja ge^ jaAq ‘bCs njunni «4 So gg-j 'ju bjj qijjs ngSBJQ
L\
VNiiVJsmva H^usaT:
•gaui ja uui
-jngBurigiaA uras ‘uuijjBq
BJOJS IIBgBUBJ BJ UBUJBCJS
IJIA J8AIJ ‘BCS njumu B<1 áo
fH ’Jn bjj qujs ngSBjQ
uieiui6o>|Suinj|
I jjAjuiaj/
VNNVNUva xgasaT
91
32
LE9BÓK BARNANNA
á að gera. Þetta er ósköp
auðvelt. Ég er viss um,
að þú verður fljótur að
læra, hvernig á að spila.
Dó-ri-me — óh, þarna
hitti ég ekki á rétta
nótu!“
Þannig fundu Allegró
og þessi nýi félagi hans
ágætt tómstundagaman,
sem þeir eyddu öllum
kvöldum við árið um
kring.
Og ef ungfrú Pratt
ekyldi hafa heyrt óminn
af fjörugum marz eða
seiðandi valsi, mundi hún
hafa orðið afar undrandi
að komast að raun um, að
þá var kötturinn hennar
að leika fjórhent á móti
tónelskustu músinni í öll-
um heiminum.
SKRÝXLUB
Bóndinn: „Eg hefi
slæmar fréttir að færa,
hr. málfærslumaður, naut
ið mitt hefur stangað einn
af hestunum yðar til
bana. Hvernig á ég að
bæta yður þennan
skaða?“ •
Málf rærslumaðurinn:
„Þér eigið að láta mig fá
einn af yðar hestum í
staðinn."
Bóndinn: Þakka yður
fyrir, alltaf eruð þér jafn
réttsýnn. En fyrirgefið að
mér varð mismæli. Það
var nautið yðar, sem
stangaði minn hest til
bana.“
Málfærslumaðurinn (í
fáti) „Nú, já, það gerir
nú strik í reikninginn, ég
er hræddur um að ég
verði að ransaka þetta
betur.“
Bóndinn: „Þess þarf
ekki. Ég er viss um, að
þér eruð jafn fljó.tir að
gera öðrum rétt og þér
eruð flljótir að krefjast
réttlætis af þeim.“
Frúin: „Skárri er það
nú frekjan! Farinn að
kyssa vinnukonuna fyrsta
daginn, sem hún er í
vistinni."
Eiginmaðurinn: „Ég
þori ekki annað en hafa
fyrra fallið á því. Það er
ekki víst, að hún tolli
hjá þér til morguns."
Náðu í litblýantana þína og litaðu alla reiti, sein depill er í og þá kenuir
í Ijós, hvað er á miðri myndinni.
9. árg.
Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson.
24. des. 1965

Jakob Jóh. Smári:
^eóúlarn
Ó, Jesúbarn, þú kemur nú í nótt
og nálægð þína ég í hjarta finn.
Þú kemur enn, þú kemur undra-hljótt;
í kotin jafnt og hallir fer þú inn.
Þú kemur enn til þjáðra í heimi hér
með huggun kærleiks þíns og æðsta von.
í gluggaleysið geisla inn þú ber,
því guðdómsljóminn skín um mannsins son.
Sem Ijós og hlýja í hreysi dimmt og kalt
þitt himneskt orð burt máir skugga og synd.
Þín heilög návist helgar mannlegt allt, —
í hverju barni sé ég þína mynd.
QLkLy jól!