Morgunblaðið - 14.06.1973, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐTÐ, FIMMTUDAGUR 14. JÚNl 1973
7
Bridge
Sagnhafd kom ekki au@a á
'eimu vinnlng'sJeiðina og tapaði
þvi spilinu, sem hér fer á eítir:
Norður
S: K-3
H: Á <3-4-2
T: K-G 6-4-3
L: 6 3
Vestnr Austiir
S: G-9-5 S: 10-8 7-6 4 2
H: D-10-9 H: G
T: 9-7 5-2 T: D-8
T: D-G-10 L: K-9 8-5
Suður
S: Á-D
H: K-8-75-3
T: Á-10
L: Á-74 2
Suður opnaði á 1 hjarta, norð
ur sagði 3 hjörtu og suður sagði
6 hjörtu. Vestur lét út laufa
drottmingu, sagnhaffl drap imeð
ási (austur lét iauía 9), tók
kóng og ás í hjarta og þá kom
í Ijós hvernig hjörtun skipust
miili andstæðingamna. Sagnhafi
kom ekki auga á neina aðra ieið
en að láta út hjarta, í von um
að iaufa drottningin hjá vestri
hefði verið einspil). Svo var
eikki og A—V fengu slag á lauf
og spilið tapaðist.
Athugi sagnhafi spiiin ná-
kvæmlega þá kemur í ijós að
T_ægt er að vinna spilið, ef aust-
ur á tígul drottningu og annan
tigui. Þetta er eina skiptingin á
tigiinum, sem getur orðið til
þess að spiiið vinnist. Sagnhafi
lætur þvi út tiigul 3, svínar tigul
10, tekur tigul ás, lætuir út
spaða drottningu, drepur með
kóngi, tekur kóng og gosa í
tógii og kastar 2 laufum heima.
Nú er tigul 6 látið út og síðasta
laufið heima látið i og vestur
fær aðeins einn siag á tromp og
spiiið er unnið.
NÝIR
BORGARAR
Á Fa-ðingarheimifi Re.vkjavikur
Jborgar við Eiriksgötu fæddist:
Henný Pétursdöttur og Sig-
urðö Sigmarssyni, LanghoJtsvegi
139, Reykjavík, sonur þann 13.6.
M. 02.05. Hann vó 3540 grömm
og mældist 53 sm.
Sigriði Björnsdóttur og Guð-
laugi Ragnari Magnússyni,
Efstasundi 41, Reykjavik, sonur
þann 12.6. kl. 18.20. Hann vó
3680 grömm og mæJdist 52 sm.
Þórdisi Jónsdóttur og Leifi
GísJasyni, Efstaiandi 20 Reykja
vik, sonur þann 12.6. ki. 12.35.
Hann vó 3650 grömm og mæld-
ist 52 sm.
Huldu EiriJvsdóttur og
Kristnli B. Þorsteinssyni, HeJlu-
3andi 17, Reykjavik, sonur þann
12.6. kl. 10.05. Hann vó 3800
grömm og mældist 52 sm.
Ingibjörgu Árnadóttur og
Guðmundd Priðrik Baldurssyni,
Framnesvegi 58, Reykjavik, son
ur þann 11.6. ki. 21.40. Hann vó
3120 grömm og mælddst 49 sm.
Guðlaugu Jónsdóttur og
Hauki Bogasyni, Gnoðarvogi 32,
Reykjavík, sonur þann 9.6. kl.
01.20. Hann vó 3580 grömm og
mældist 50 sm.
Steinunni Hákonardóttur og
Páffi Guðmiundssyn-i, Vestur-
bergi 138, sonur þann 9.6. kJ.
17.40. Hann vó 4370 grömm og
mæJdist 54 sm.
Kristinu Guðjónsdóttur og
Kjartani Magnússyni, Orana
skjóli 8, Reykjavik, sonur þann
10.6. ki. 13.45. Hann vó 3440
grömm og mældist 51 sm.
DAGBÓK
BARMMA..
BANGSÍMON
Eftir A. A. Milne
„Eiginlega skrifaði ég „Ég óska þér hjaitanlega til
hamingju með afmælisdaginn og kærar kveðjur frá
Bangsímon“. En þ-að eyðir töluvert af blýantinum að
skxifa svo mikið.“
„Já, auðvitað,“ sagði Bangsímon.
Grislingurinn velti því fyrir sér, hvað hefðd eiginJega
blöðruna. Hann hélt í bandið með báðum höndum til
þess að hún fyki ekki upp í loftið og hann hljóp eins
og fætur toguðoi, til þess að vera á undam Bangsímon
með gjöfina til Asnans. Haran lamgaði til að vera á und-
am, því þá var eins og hamn hefði munað eftir afmæl-
inu sjálfur, án þess að nokkur hefði sagt honum það.
Hann hljóp þarna á barðaspretti og hugsaði um það,
hvað Asminn mundi verða glaður, svo hann horfði ekki
fram fyrir fætur sér og vissi ekki fyrr til en annar fót-
urimn stakkst ofam í kanínuholu og hann steyptist endi-
langur á jörðina.
Bang!!!!!!!!
Grislingurinn velti því fyrir sér, hva ðhefði eiginlega
komið fyrir. Fyrst hélt banm að allur heimurinm hefði
sprungið í loft upp, og svo hélt hamm, að það væri bara
skógurimm, sem hefði sprungið í loft upp. Og svo hélt
hann, að ef til vill hefði það bara verið haran sjálfur,
sem sprakk í loft upp og bamn mundi nú al-drei framar
sjá Jakob og Bamigsímon og Asnamn. Og svo datt hon-
um í hug, að hanm hefðd þeytzt alla leið upp í tunglið,
þá þurfti hamm ekki að liggja kyrx á magamum. Hann
stóð þvi varlega á fætur og leit í kringúm sig. Hann
var ennþá í skóginum.
„Þetta var skrítið,“ hugsaði hann. „Mér þætti gaman
að vita, hvernig á þessu stóð. Það heyxist ekki venju-
lega svona hár hvellur, þótt ég detti. Og hvar er bJaðr-
an mín? Og hvaða blauti klútur er þetta, sém ég beld
á?“
FRflMttflbÐSSfl&flN
Það vaæ blaðran.
„Hvað er að sjá þetta,“ sagði GrisJingurimn. „Ósköp
eru að sjá þetta. Nú veit ég ekki, hvað ég á að gera.
Ég get ekki snúið við, því ég á ekki fleiri blöðrur, en ef
til vill finnst Asmanum ekkert sérlega gaman að blöðr-
um.“
Svo gekk hann dapur í bragði áfram cg kor ?ð lækn-
um þar sem Asninn bjó.
„Góðan daginm,“ kallaði hanm.
HESTURINN ER ÞEIM ALLT
Gauchoinn — argentínski kúrekinn — telur fátt eftir,
þegar hesturinn hanis á í hlut. í mörgum bæjum úti á
sléttunum eru ótal verzlanir, sem aðeins selja hesta-
skraut. Þegar hátíð er í bæjunum, sparar kúrekinn
ekkert til að skreyta hest-inn sinn. Hann kaupir rán-
dýran hnakk, sem er sleginn silfri og perlum. Hann
kaupir hálsfestar á hann og jafnvel gimsteinaskraut
á enni hans, að ógleymdum silfurístöðum, sem eru
skreytt fíngerðum myndum úr lífi kúrekans. Svipan er
silfurslegin með breiðri ól, sem slá má með, en er svo
stutt, að hún getur aldrei skaða-ð hans kæra hest.
SMAFOLK
PEANUTS
XTfflEPTO
5ELL TH05E
JICK6T5'
7
I KEALLY Tf?l£P, BUT
PtACE IWEMTTHEÝ
5LAMMEP TH£ P00R INMY,.
FAŒÍÍl COULPN'TTAKE iTÍJÍ
ITfclEPANPTeiEP
ANP TOPíWAAHÍ!!
— EG REYNBI selja
þessa miða!
— Ég- reymdi alJt hvað ég
gat, em hvar sem ég reymdli
var hiurSum skellt á amdtkítið á
mér. Ég þoli Jkmí ebJtd.
— Eg KEYNDl OG REYNDI
OG REYNDI. Ehhhh!
— Ammiimgja, sæta krút-tið.
FERDTNAND