Morgunblaðið - 13.12.1975, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. DESEMBER 1975
Útgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvaemdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthlas Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjörn Guðmundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjórí Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn og afgreiðsla Aðalstrœti 6, slrai 10 100.
Auglýsingar Aðalstræti 6, slmi22 4 80.
Áskriftargjald 800.00 kr. á mánuði innanlands.
i lausasölu 40.00 kr. eintakið.
Samningar
Bandalags
háskólamanna
Fulltrúar samninga-
nefndar Bandalags
háskólamanna og fjármála-
ráðuneytisins undinituðu sl.
þriðjudag’nýtt samkomulag hjá
kjaradómi um laun og kjör
háskólamanna, sem gilda á frá
1. júlí á næsta ári til 30. júní
1978. Þessi samningur felur í
sér 3% launahækkun frá 1. júlf
nk., og verður þá miðað við
júnílaun. Laun hækka síðan aft-
ur 1. október 1976 um 5%.
aftur um 5% 1. febrúar 1977
og um 4% 1. júlí sama ár. Á
þessum tíma er ekki gert ráð
fyrir neinum vísitölubótum á
laun fyrr en 1. apríl 1977 og
þá því aðeins að visitala hafi
hækkað um 12% frá 1. júlí
1 976 til 1. febrúar 1977.
1. apríl 1977 skulu laun
hækka um þá prósentutölu,
sem vísitala framfærslukostn-
aðar hefur hækkað umfram
1 2% á greindu tímabili, er skal
vera grunnvísitala til
ákvörðunar verðlagsbóta sam-
kvæmt sátt þessari. Fram-
færsluvísitala hinn 1. júlí 1976
telst vera maivisitala það ár að
viðbættum eða frádregnum %
hlutum þeirrar breytingar á
henni sem á sér stað á tíma-
bilinu 1. maí— 1. ágúst
1976. Frá 1. júni 1977 og
síðan ársfjórðungslega út
samningstímabilið skal greiða
verðlagsuppbót er nemur
prósentuhækkun framfærslu-
visitölu umfram 1 2% frá 1. júli
1976, samkvæmt fyrrgreindu,
og til 1. maí , 1. ágúst og 1
nóvember 1977 og til 1.
febrúar og 1. maí 1 978.
Formaður samninganefndar
Bandalags háskólamanna
sagði i viðtali við Morgunblaðið
í gær, að þessi samningur
miðaðist fyrst og fremst við það
að um frekari kjaraskerðingu
yrði ekki að ræða en orðið
hefði. „Við erum ekki ánægðir"
sagði formaðurinn, „en miðað
við allar aðstæður töldum við
rétt að semja."
Það er eðlilegt að þessi
samnings- og sáttagerð veki
nokkra athygli. Hún er í sam-
ræmi við þá stefnu í efnahags-
málum, sem ríkjandi aðstæður
gjöra óhjákvæmilega og styður
þá viðleitni stjórnvalda að
tryggja núverandi kaupmátt
launa, jafnframt þvi sem
áherzla er lögð á samræmi í
kaupgjalds- og verðlagsmálum.
Samningurinn ber með sér
skilning og vilja á nauðsyn þess
að sporna á raunhæfan hátt
gegn þeirri óðaverðbólgu , sem
ríkt hefur hér á landi sl. tvö ár.
Sú staðreynd að kaupmáttur
útflutningstekna þjóðarinnar
hefur rýrnað um 3.2% frá þvi í
ársbyrjun 1974, ásamt örari
verðbólguvexti en þekkist hjá
nokkru öðru Evrópuríki, hefur
allt í senn: skert rauntekjur
þjóðarbúsins og einstaklinga
þess, veikt verulega viðskipta-
stöðuna út á við, stuðlað að
óeðlilegri skuldasöfnun er-
lendis og stefnt bæði rekstrar-
öryggi atvinnuvega, einkum í
sjávarútvegi, og atvinnuöryggi
almennings í beina hættu.
Lækkandi verð á útflutnings-
framleiðslu okkar, og raunar
sölutregða í sumum greinum
hennar, setur útgerð og fisk-
vinnslu í rekstrarvanda, sem
þegar er farinn að segja til sín.
Fyrirsjáanlegar hömlur á veiði-
sókn og aflamagni fiskiskípa-
stóls okkar auka enn á stærð
þess vanda sem við er að etja.
Það segir sína sögu í þessu efni
að i frumvarpi að fjárhagsáætl-
un Reykjavíkurborgar fyrir
komandi ár er gert ráð fyrir
100 milljón króna framlagi til
að mæta áætluðum rekstrar-
halla Bæjarútgerðar Reykja-
vikur.
Við slikar efnahagsaðstæður
hlýtur það að verða sameigin-
legt markmið og ásetningur
aðila vinnumarkaðarins og
rikisvaldsins, að tryggja fulla
atvinnu í landinu, sem er hið
sama og að tryggja rekstrar-
stöðu atvinnuveganna;
varðveita núverandi kaupmátt
launa og styrkja fyrst og fremst
afkomu þeirra, sem verst eru á
vegi staddir í þjóðfélaginu;
hægja verulega á þeim verð-
bólguvexti, sem verið hefur hér
um tveggja ára bil og gæta
hófs í útgjöldum og fram-
kvæmdum ríkis, sveitarfélaga,
stofnana og einstaklinga.
Enn hefur tekist að halda
uppi fullri atvinnu i landinu.
Verðbólgan hefur hægt veru-
lega á sér síðara misseri þessa
árs. Auk ýmissa stjórnar-
aðgerða eru hófsamir kjara-
samningar á almennum vinnu-
markaði fyrr á þessu ári megin-
forsendur þessa árangurs.
Samningar Bandalags
háskólamanna eru af sama
toga.

. * 1 \ I \ \
Ljósm. Mbl. Friðþjófur.
Frá Sigtryggi Sigtryggssyni blm.
Mbl.
„ÞESSIR tfu sfðustu dagar hafa
verið þeir erfiðustu og viðburða-
rfkustu sem ég hef átt f þau 29 ár
sem ég hef verið við gæzlustörf,
fjórir árekstrar og þrjár klipp-
ingar. Bretarnir eru nú mun
grófari en þeir voru f sfðasta
þorskastrfði og hafa verið að færa
sig upp á skaftið og hámarkið var
árás dráttarbátanna á okkur. Ef
þessu heldur áfram hlýtur það að
enda með stórslysi.“ Þetta voru
orð Helga Hallvarðssonar, skip-
herra á Þór, við blaðamann
Morgunblaðsins er hann ræddi
við hann um borð f varðskipinu
um hádegisbilið f gær. Þór var þá
nýkominn að bryggju, en hafði
um nóttina legið f Loðmundar-
firði þar sem bráðabirgðaviðgerð
fór fram á skemmdunum sem
brezku dráttarbátarnir höfðu
valdið á skipinu á fimmtudaginn.
Ég bað Helga Hallvarðsson að
lýsa nánar því sem gerðist þennan
viðburðarika dag, honum sagðist
svo frá; „Við höfðum verið á
Seyðisfirði samkvæmt beiðni
bæjarstjórans þar að kanna þrjá
ókennilega hluti sem höfðu sézt
þar á reki. Við fundum þessa
hluti úti í firðinum og reyndust
þetta vera flotholt af tundur-
duflagirðingu en ekki tundur-
dufl, eins og menn höfðu fyrst
ímyndað sér.
Nú, eftir þetta héldum við út í
fjörðinn og ætluðum til gæzlu-
starfa á ný. Þegar við komum út í
fjarðarmynnið sáum við dráttar-
bátana þrjá koma, Lloydsman,
Star Aquarius og Star Polaris.
Þetta var klukkan 12.21 á fimmtu-
daginn. Star Aquarius og
Lloydsman voru norðanvert við
fjörðinn, 1,1 sjómílu út af
Borgarnestanga en Star Polaris
var utar. Við settum strax stefn-
una á skipin enda þau í óleyfi
innan íslenzkrar 3ja mílna land-
helgi. Þegar við nálguðumst
dráttarbátana sáum við að taug
var milli Lloydsman og Star
Aquarius og var eins og Star
Aquarius væri að draga hinn bát-
inn og héldum við að hann væri
bilaður. Star Aquarius lét nú
Klippurnar á Þór láta Iftió yfir sér þar sem þær hanga aftan úr skut
varðskipsins, en þær hafa gert Bretanum marga skráveifuna að
undanförnu.