Tíminn - 28.09.1965, Qupperneq 7

l»RTÐ.rCrDAGT7R 28. september 1965
MINNING
Stefán Friðleifsson
Síglufirði
í dag verður kvaddur hinztu
kveðju frá Siglufjarðarkirkju,
Stefán Friðleifsson, Eyrargötu 20,
Sigulfirði.
Hann hné niður árla morguns þ.
22. þ. m. og var þegar öréndur.
Þetta óvænta andlát, þessa dug
mikla og að manni virtist hrausta
manns er mikið harmsefni, ekki
aðeins eiginkonu hans og börn
um, háaldraðs föður og systkina,
heldur og fjölda vina og samstarfs
manna og minnir óneitanlega á,
hversu „örstutt er bil milli blíðu
og éls“.
Stefán var Svarfdælingur að ætt
og uppruna. Fæddur að Háagerði
þ. 26 febrúar árið 1905. Foreldrar
hans voru hjónin, sem þar bjuggu,
Sigríður Stefánsdóttir frá Háa-
gerði og Friðleifur Jóhannsson,
kunnur bóndi og útvegsmaður.
Þau fluttust síðar að Lækjarbakka
og bjuggu þar, en til Sigufjarðar
fluttu þau árið 1927 ásamt sex
bömum sínum. Þar rak Friðleif
ur útgerð í áratugi.
Stefán Friðleifsson starfaði á
Siglufirði við útgerð föður síns í
allmörg ár, en lengst af var hann
starfsmaður Síldarverksmiðja rík
isins.
Á þeim vettvangi sem annars
staðar reyndist hann ágætur starfs
maður. Hann var hinn árrisuli,
dagfarsprúði eljumaður, sem ætíð
skilaði sínu dagsverki með prýði.
19. desember 1932 kvæntist
Stefán Sigurbjörgu Hjálmarsdótt
ur, Kristjánssonar, frá Húsabakka,
Suður-Þingeyjarsýslu, hinni ágæt
ustu konu. Þau eignuðust 4 börn,
sem öll eru hin mannvænlegustu.
Þau eru Friðleifur, tannlæknir,
kvæntur og búsettur í Reykjavík
Hjálmar, gjaldkeri Kaupfélags
Siglfirðinga, kvæntur, og búsettur
á Siglufirði. Þröstur, ókvæntur,
gjaldkeri Samvinnubankans á
Akranesi og Sigríður 14 ára sem
stundar nám heima á Siglufirði.
Það er mikill skaði þegar menn
eins og Stefán Friðleifsson falla
fyrir aldur fram. Þjóðfélagið sér
á bak atorkumanni, sem oft lagði
saman dag og nótt til að skapa
MINNING
Geir B. Filippusson
bóndi Digurholti
Það var á árunum 1915—1917.
Ég var þá bóndi í Holtasetu. Ég
kom frá Einholti var að heim-
sækja foreldra mína og systkini
þar. Það var á kyrru og blíðu
haustkvöldi með rökkurbyrjun að
ég reið inn með Digurholti að ég
heyrði yndælan söng. Ég varð
hrifinn af ættjarðar söngnum frá
systkinunum í Digurholti. Þau
sátu á klettinum á bak við bæj-
inn. Ég fyltist unaði söngsins.
Þessi' yndæli söngur hefur oft
rifjast upp fyrir mér við mörg
tækfiæri, og nú síðast er söngur
inn hljómaði í Einholtskirkju við
jarðarför Geirs í Digurholti.
Þessi indæli kvöldsöngur barn-
anna í Digurholti rifjaðist oft upp
fyrir mér í söngstarfi okkar í ung
mennafélaginu „Valur“ og þessi
minning endurnýjaðist í huga mér
oft er Geir í Digurholti alla tíð
af miklum áhuga studdi að söng
í Einholtskirkju við messugjörð-
ir og önnur hátíðleg tækifæri.
Siíkar stundir minntu mig oft á
blíðann bamasönginn er ég kynnt
ist umtalaða kvöldstund.
Árið 1902 fluttu frá vestur-
Skaftafellssýslu yfir vötn og sanda
hér austur á Mýrar ung- hjón þau
Filippus Jónsson og Jóhanna Por-
gilsdóttir þau settust að á Digur-
holti á Mýrum A-Skaft. Þau
bjuggu þar um skeið, ;itlu snorru
búi og við ærið sæmilega afkomu
eftir því sem þá gjörðist hér. Þau
eignuðust 6 börn. Eina dóttur og
6 syni. Einn soninn misstu þau
á unga aldri hin börnin komust
til þroska.
Er segja mátti að börnin vænx
að verða uppkomin barst sá harm
ur að heimilinu að farðirinn burt
kallaðist. En ekkjan hélt áfram
biískap á jörðinni með v börnum
sínum, um nokkurra ára bil. Á því
árabili burtkallaðist annar yngsti
sonur þeirra hjóna í Digurholti
og dóttirin fiuttist í burtu og þá
er dóttirin hafði myndað heimil
og gift sig flutti móðirin til henn
ar og heimilið í Digurholti sundr
aðist enda börnin þá öll uppkom-
in.
Næst elsti sonurinn Geir Björg-
vin fékk jörðina byggða og hefur
búið þar einn síðan um 20 ára bil.
Geir í Digurholti — svo var
hann alltaf kallaður meðal sveit-
unga sinna o.fl. — bjó þarna
litlu búi við fáar kindur. Hann
vann mikið hjá okkur sveitungun-
um. Það var oft til hans leitað.
Það var oft til hans leitað þegar
eitthvað bilaði á heimilunum og
þurfti aðgerða við verkfæri og
tæki úti eða inni og einnig við
húsaaðgerðir eða smíðar og einn-
ig þá við allar félagsbyggingar og
félagsstarfsemi í sveitinni, alltaf
boðinn og búinn til hjálpar, og
kom oft sem sjáifboðaliði þegar
hann vissi að á hans hjálp þurfti
að halda. Hann var snotur og
smekkvís í öllum slíkum störfum.
Hann vann fyrir okkur alla sveit-
ungana og hann var ekki að
senda okkur reikninga til greiðslu
fyrir unnin störf, þar ríkti ánægja
og þakklátssemi á báða bóga með
þau viðslýpti. Það var gaman að
Framhald á bls. 14.
TÍMMNN________________7
Draumar og vitranir
meðal 12 Leifturbóka
Prentsmiðjan Leiftur lætur ekki
á sér standa í bókaútgáfu hausts
ins, sendir nú í einu lagi tó]f bæk
ur á markaðinn, og eru það mest
an part bækur handa börnum og
unglingum og þær allar þýddar,
nema eiu.
Ein þeirra er safn 14 ævintýra
frá ýmsum löndum, nefnist Fall
egu ævintýrin og hefur Bjarni
Jónsson listmálari myndskreytt
hana. Þrír fræknir ferðalangar
nefnist ein, eftir Frank Lynge.
Þá er síðara hefti hinnar
sígildu heimsfrægu bókar eftir
Mark. Tvvain. Sögurnar af Tuma
litla. Tvær bækur aðrar eru eink-
þjóðarverðmæti, jafnframt því
að auka á hagsæld sína og sinna,
og ástvinir syrgja góðan maka,
föður , son og hróður, samstarfs
menn og vinir góðan félaga.
Stefán Friðleifsson er nú ekki
lengur á meðal okkar, en allir
sem þekktu hann, munu minnast
hans sem hins hógværa drengskap
armanns, sem alltaf var hægt að
treysta.
Vinir Stefáns þakka honum nú,
þegar vegir skiljast, fyrir sam-
starf og samverustundir og senda
eftiriifandi eiginkonu hans og
börnum þeirra, og fjölskyldunni
allri innilegustu samúðarkveðjur.
Jón Kjartansson.
Hugrún
um ætlaðar drengjum, 12. og 13.
bækumar í sagn^flokknum um
söguhetjuna Kim, og nefnast þær
Kim og leðurjakkarnir, og Kim
og smyglararnir. Þá eru þrjár bæk
ur handa ungum stúlkum, Vigga
og vinir hennar, eftir Irene Ravn,
Hanna og Tom eftir Brittu Munk,
og loks bók eftir vinsælan íslenzk
an höfund, Margréti skáldkonu
Jónsdóttur, og heitir sú bók Todda
í Sunnuhlíð, sem er framhald sög
unnar Toddu í Blágarði, og hafa
Þá báðar komið út tvívegis.
Eina frumsamda íslenzka bókin,
sem birtist í fyrsta sinn af þess
um tólf, er Draumar og vitranir
eftir Hugrúnu skáldkonu, en for-
mála ritar Jóhann prófessor Hann
esson, sem segir m. a.: „Veröld
hins ósýnilega er oft og einattt
hrollvekjandi, ekki síður en hinn
sýnilegi heimur, þar sem áþreif
anleg barátta á sér stað. Þetta
veit sérhver sá, sem hefur verið
í snertingu við hina ósýnilegu
veröld. Nú hafa íslendingar ekki
aðeins verið í snertingu við hina
ósýnilegu veröld í hundruð ára,
heldur jafnvel átt erfitt með að
greina á milli veraldanna. Oft virð
ast áhrifin frá hinum ósýnilega
hafa orkað sterkar á menn en öfl
hins sýnilega heims.“
Þá er bók sem nefnist Sjö sög
ur eftir Sir Arthur Conan Doyle,
sem frægastur hefur orðið fyrir
söguhetjuna Sherlock Holmes, en
ein bóka hans nefnist Sögur frá
liðnum öldum, og eru Sjö sögur
úrval úr henni.
Gerviaugað nefnist ein þessara
bóka Leifturs og fer þar sá magn
aði lögfræðingur Perry Mason með
aðalhlutverkið, er því höfundur
inn enginn annar en Erle Stanley
Gardner. Loks er að nefna bók,
sem ber nafnið Sofandi kona og
er sögð fjalla um ást og dular
full afbrotamál, söguhetjur, hjúkr
unarkona og leynilögreglumaður.
BÆNDUR
DCÍIÍÍTÍ í 19 l^M
briinatryggið
heybirgðir ■
yðar ■
r
Heybrunar eru alltíðir og þykir okkur því ástæða til að
vekja athygli á mjög hagkvæmum heytryggingum, sem
við höfum útbúið. Tryggingar þessar ná m. a. til sjálf -
íkveikju. Hafið samband við næsta kaupfélag eða um-
boðsmann og gangið frá fullnæjandi brunatryggingu á
heybirgðum yðar.
SAMVINNUTRYGGINGAR
ARÍWÚLA 3, Sím 38500 - UMBOÐ UM LAND ALLT