Skírnir - 01.01.1841, Qupperneq 104

108
haldinn veriö
forspár faöir!
og förum héöan.
/
Hurfu Jieir aptur,
hvein i Jjveitum
gegnum jóreiki
gneistar ilugu;
þá brá eg dúr
og þóttist hafa
fengiö allgóöa
fregn af draumi.
Fyrst dvrö {>á ber
frá Dana grundu
hinn nýupprunni
rööulbjarmi,
{>á skin i gegnum
glugga sálar
gleöi ljós móti
morgunroöa.
Fögnum degi þeim,
Frón - byggjendur!
er Kristján áttunda
krvndan sýnir.
Hans var oss áöur
auösén mildi
enn hann settist að . ,
sæti feöra.
Hæfir oss öllum
einum rómi
aö fagna skjöldúngs
fögru boði,
er hann leyfir oss
endurbyggja
foldgrónar rústir
feöra vorra.
Vill hann þaö ebli
velferð ossa
og viöurlifni
andi þjóöarj
trygö, drengskapur
og trútt samheldi
fær bezt umhyggju
fööur goldið.
Hollustu {>eim
og hlýðni synum!
innan vebanda
veg hans geymum!
réttsýni fylgi
ræöu hverri
og eindrægni fögruin
fyrirtækjum!
En þann sem varnar
vor er skjöldur
hamingjan verji
hlífðar skildi!
Fagrahvels ræsis
friöar geislar
á stillis kórónu
stafi niður!
MeÖan fannhvituni
feldi lyptir
eyja Garöars, mjög
elli hnigin,
hátt standi reistir
hilmi krýndum
varðar heiöurs
í viröa brjóstum.
G. Torfa&tm.