Sunnanpósturinn - 01.05.1835, Blaðsíða 3

67
öttír fjó, cr cffí ft>n fótt mifíb ^afí uerib f)er um ta!«&,
en utanlan&é fatta ei ,tíl jarbar Jjau crb fem tólub eru,
f)el&ur foma fatt jafno'bttm út-á prent, og fvto fteftr enn
til géngib* - ttm fjeféi ftanba fn'ng fycftr, ffban feirra fgrjf
var mínft, mífíb verib ffrifab, orbin eru tií atté ft;rft,
óg fámt íru Jjfngijulbín ecfi bnrjub enn; œtlab er ab ftab
muni bragafr, framitnbir f)auftíb, ab fetjn fteféi ffng.
(£tit» er og feféi tílbreítní í)afí iffgab f)ug feirrar bsnffu
jjo'bar ög oafíb íjettnar f)ugfunarfenti wtboffjanbi feitn
filutttm, er úbur oont ab eíné ttmfntgfunar efni fijo'rne
fjcrnna manna> og fleíri fujfjaff nt't íjafa re'tt og f)crftíeg;
lcifa ttl ab tala um lanbáftjóth, leg og re'tt, helbUrett
nocfut fft)lbi fftla. Smt — narri mci geta, ab fegau
ntargir taía og ffrífa Um oiblffo efni og fetta er, ab meitt;
ingarnar mttni ei gefa nerib famffljóba; menn Sjafá mié«
jaftta fecffngu, ólffa crffngu í ab fala og ffitfa, lunbin er
ólff, ttocfrir 0rtr og bjarftr cn ecfi eíné grcinbir og abgjcrtnc
tr; abrir fiafa jþcfén ffapfófli, cn Iffa f>á gátta, ab J>eir
etu beigir og bularí en ffglbí; en eptiv jfapi tnanna fer
einart ftettra orbfœff. ípegat Jvcféu et Iþannig uaríb, f>á
er ci nb fttrba fjó mnrgófélegir feu bómar um ámittfta til<
brcitni, og ntisjafttar tiííógttr ttm pab, fywJvnig ollit bet';
ablútanbi megi bejt tilíjaga.
'Jií ab leibbéina b0ttjfum f J>ef»u miftluffga umtalé;
efni, tóf eínn Itrt'bitr ijá|fólatto fennári ft>rír ncrjílibíb
^aufl, ab nafiti <£. XX. ÍD<xvii> ab utgcfa tfmavit ec
f)amt fadar: vfd&utlanb, og Cr fj«f riti ennntt áframf)al&í
íb. fPeír, fem vít bafa á ttm ab bcrtna, oibtirfenna a&
ot'bfcn'i fpcfða lcrrba gáfumanité fe afórag&á gott, óg ab
ímmt !>aft í íeféu riti meb&eílt ntórg nptfamleg faítninbi,
benbt til eínttar og annarav óreglu, gefib marga gagnlega
bugöefju, 09 Jjetta alt meb Ijófum og fwftugum ovbum
(5*)