Sunnanpósturinn - 01.09.1835, Side 14

142
finnf fumrffu *). fpeg«r Wlf>jáftttur Oonsfon fesfubé;
mabur engclffrn ngr ntffouun tíl \)efnhðKs fccF ffann frá'
JÍ.un&únum mifib nf btrfnbtS fsrtim. ^enrip f)sfbtngt
jnöíána oar ettttníbr ftabbur fyi ffomtm prgar fstín
fornu; f)ann bábtfí mtftb nb ftetm og f)rofabt litnum og
glaitfa fltrbatma en ecfi let fiann á fef uterfja ab f)ann
nilbt eignajl fiau. (£n — eptir noefra baga f)eimfofti
fy’ann aptur Viíftjáfm og 'fagbí ffonnm ab fig hefbi brepiht.
£>útn fpurbí: fioab f)amt fá fyefbi brepmt, og ^enrit’ fagbí:
//tnig brepmbí ab ftí f>efbír ffcínft mer eimt fiertnann faíh'
ega flœbnab, jem fní fecfft ntflega fvá $»nu lanbi, fiinti;
megín víb ftora oattttb." @á eíngeljti ffilbi meintngc
una, og iét fa’fja fatlegaffa fltrbttabimv fcm var af ffar;
lati, og fem feirn vilta leitjf frn re’tt vel á. fpennan
fltrbnab gaf Viftpjáfmur ^cnriFl. 'Stocftu feinna mtrttí-
lOiíújáfmitr funm'ttgja ftnum ^etiriri og ávarpabi f)attn
heféunt orbunt: ^enriH! rittg brettmbi t nótt, og fjoab
brepmbí Jíg, fngbt. ^enrit’: míg bvbpmbi, fvarabi f)ntm,:
ab pú gjaijv.t' mór pab lattb fem fatna liggtir fiínumegin'
»íb ána tTíóhata, og benbti fjáúgab. 'pab lanb var
mífíl vfbátta.og þab frfoffa.mafta víb ána. ^enrit’ vilbi:
láta.jpetta verba berbvepmi og gaf; hontim Inttbib, ett aat
fnmt ecfí orba biinbiffog fagbi vib lóilhjálm : Jtrtb er ffe'b fcra
fFeb er, en ecfi vil eg míg brepmt á víb Jíg framar, fifnír.
braumar evu mc'e of bfrír. 4pctta lar.b jjcifir enit: ’Ciú
l;jáfms SDfaimtttr.
^Pegar einf)vsvjír af 3n&tánunt foma tíi vorra ftaba,
fafnaft venju ffrfííttm ab. petm, go'nír á óá, og .tiublar f>á,
Jegar peír vííja oera cínir hm fína íjitu. ípctta ált'ta
jþeír rnjtnffap. S3c'r erum, fegja fieir,- eins fövoitnír og
pér, og Itrttin eins til pbar pegar £ér fontib til vorva jtnba;
’) @oo frigtfi fipbffum ferbamsnni frá.