Sunnanpósturinn - 01.06.1838, Síða 9

89
«0ytum; um fovfougumna (§. 9)t ab ábunteftibutu
fáttEfra fovftjonim beri ab frábtrgja jforti f)iné fáttrfa,
famfoavanbi í>atis og foeitavimiav þovfum og l>0g-
utn, ab ranfafa ffortínn og tilefni fjané, fynja Jeím
foeitarftprfé, fem oib egin frapta brúftm og fsfttm anm
ara forforgunarffiilbu eba oilja, geta oerib án fyané,
entt fo ei láta fanna furfamentt fafna fjjafpar, Jángab
tíl f)ún oeitijí fieim af f)inum er forforgunarbprbin á
fyerbum liggttr, og fertlagi fjafa gjtmtr á, ab ovoafa,
gamliv og f>vumir fetjijí nibur fyjá vétíftnna og um?
Ijjtggjufomum, enn born fyarf)já f)já fibfomum og
uppfvaebbum—fjúfébtrttbum, fem peití fyinum naubfpn;
lega naubfmrft mót fjagnabi af uinntt |ietvva, ett
feféum Jjatfprír utan tilt>fýbilega uppfvtvbt'ngu,
gubvceEib, fibíátt og ybjufamt uppelbi, f)»armtb
forftjorinn, etr fert'lagi pveftuv fiafx na'qocrma tilfjdit,
pg ftrti fjlutabegcnbur fycgtttngti cptir málgooytum fprir
ót'riftifega bveytnt mót fprivtrúubum jfntvfamonni
um; um ctgoovbun tiUaganna til fátaifva framfaevflu
(§. 10 — 13): ab ijreppjtjórinn unbireiné og f)ann á
f)reppafiíngum frantlcggur retfníitgffap tjfir fáttrfrafjárc
^prbjTunnar ínn og útgjelb á f>á libnu reifnt'ngéffapar
ári, framberi ffpiflu, um foeicatinnar tiloonanbi útgiftí
ir á ntrfta árí, fiá og jafní jfab eptir férl>»0vs efns
um og f>0gum, er, auf fáttrfra ttunbarinnar, jþartíi
útfjeimtíjf, á f)reppfiné innbpggjara af oflum fle'ttum,
fetn logtega eru í>ar fjálfs ftns *) ab unbantefnuttt
«) Qéptír ©aiiceUibréft frá 21 ta gcbtúar 1837, retSttafi í>cvtfl
bonbtunar = bóffcerfltt ? 03 biálparmenn (S3ogf>olbere og TCéfk
ffenter) 03 banooerféfpeinar, og pfiírbofub cUir foeitartuiap
fem ecfi eru born cba b|ú, ft)úr b»or búféfabirtnn mcí.naft
ab fttUnœeja fatccfva fjárbprbjlunni meb fínu tiUagtv