Sunnanpósturinn - 01.07.1838, Blaðsíða 13

109
í'eirra góMt t'ranni, áfannafr t orbi iió uerfi. Síící-—
mtit meintng er frt’ltfi'i bcgbait albcílíé gagnftö'b. tPab
fcm mcinlnuft cr, ciga mcnrt ab láta fcím t te, og gjora
fa& Ijuflíga, ncra fiíé tíí ab gjara fcim gicbi*, cn cittí
ítngiS i'arnft nb It'ba fcím ab ficímta necfttrtt f>lut með
frcfjtt, og ccft fema fccitn uppd, ab cptfr fcim fcn latí
in ott fetrra batna brCf, f>ó mctitlauS fc'tt. $in« eigci
forclbtarnir, cba fcir fcm gdtiga bornttmtm t forclbra
ftnb, Idta fatt mcrfja nclfujfitatt fttta a fvf, fcm fati
gjora vCl og rett, og auglpftr cbla og manndffufuíít
f)ugavfnr. Savannna nótturlega mtíœtié ttlfinning, fetti
forclbrattnn ffplba cr ab turra og ífjúfva ab, ivo tuagnaft
ge'ti.fegir bonumum fnCtnma tíl fcfs, jécgav- ficim cr órc'ttc
ttr gjer, og cf fordbrarnir gjera f’nb ftcfir fab cinga
góbn ocrfatt á feirra bugarf.ir; féab <í fot' ab íofaft fcm
Jjnu vc'tt gjcra, f"M bont ciga te'ttlffti ffilíb cinS og
froor annav> fvt fab locfar fatt og vcnur á ab gjsra
I)íb fama aptui", cn forcibrarnit eiga ab forbaft allt op
lof ttm bovnitt og ffjnll, og umfram allt varaft að
ttlbra feirra fuUfomleifmu frarn, nlíra^etft framtiftv atuú
-ara barna á fcirra tefij f>vt' fefSÍ)átfar fyeftr fá verfí.
an ab gjota bornin fóttafuíl:
<gf bltbuna t ttppelbinn vantnr, ffc'mmir fmrlpnbib;
vnnbfpfnin og í)arfnn íingu minna cmt ofttttfib fjálfrtrbi.
ájatfan cíntóm gjovír bovn, fcm fraptur er t, optajiuccr
l)nrbgebja og ófvtfin, er gilbir citut á fywvjtt getngur,
eba falbftmta, emtgltmb og frálpttb, og opt brottnunar*
gjorn, eíiegar f>á fatt unban forelbrauna f)arba aga fctnt
oft, fcm fátfa, er t'tr fít'u flcppa, fem t)vorfi forbafí
quiffpnbi ue' ficittgtflug; cn fiin fcm táptúil eru, gjovir
^atfau, fcgar bítba fplgir ccfi mcb t' uppcltinu, að
gi'mgum og báblcpftugtun, bcpjir bjá fcitn tílfiunútgu ts