Reykjavíkurpósturinn - 01.12.1848, Blaðsíða 6

38
unt, fttmnn ntcnn bafa tefíb fcím framfnrum i íjóbítftnu, ab
ftctr ciga rétt á fcfáu.
6n t fcint cfnunt, fcttt tnböiFja flarfaíjíib líféíná, cr cfft
b<rgt ab ttá (jcfáum iífáfirofFa, ncma í rc^nfltt lífáíná. gœfHr
munu árctba ab gjara ujtpáfinngttr tíí ab bccta eínftncrja $bn
cba iprctt, fem ^eír £eFFja cffi tíl Ijífttar, og f>ó eínbccr
gjerbi fab, munbu mcnn fara lítíb cjttír tíllagum (jané, og
Jcggja lítinn trúnab á fmb er bann fcgbí i fm efní. ©eta
menn f>á búijt oíb, ab ^cír mnní Foma meb s'erulegar og af»
fara gíbar ujjpáftúngttr ttm bresjtíngu á ttlfEípunum og fttrir*
Fomulagí f>jóbfétag«íná, fem cffi |afa náb ncínum oerfa^ríng
í feféu fétagi, effí ttrtníb bot gagn tté boríb befð bttrbi eba
refmt f>cfá annmarFa? ©fjalban mun oera ab búaft oib
bcfáu; en f)itt er eíft, ab öíáínbaftbfitnín, fem mabur eetti ab
gefa fig otb meb ollum Itfá og fáíar Frofjtum f>au árítt, fem
tíí f>efá cru cetlub, trublaft foo gjorfamlega, ab á ftefáu ’ocrb»
ur albreí rábín bót, bfðar ntentt t míbju Faft, og áburcnn
OíáínbaftbFun bfírr<> fr Fofíb, tafa tíl ab ftíma oíb alntenníngá
málefní, og ab í>cttr, fem bonníg láta jtg leíba af tilfinníng-
um fíntmt og traitfti á fjálfum fér og nema ftabar mitt á
finu oiáinbaíegu framfara ffeibi, til befá ab gefa fíg öíb beím
fbflunum, fem fjafa allt abra ftcfitu, ftofna fjáífunt fjer í bá
bcettu, annabfjoort ab ffn'IIa framforum fjálfra fín meb tíflíti
tíl beírrar lífsflobu, fem beíf begar cru búnír ab Oelja fér,
cba bá ab obrum Foftí ab ntíféa álít bíá íonbttm fímtm meb
böi ab brcgbaft beínt í beírrt oon, fem beír ftofbu fjálftr oaFíb.
^pcféi feínafia bugleíbíng befur tíflít tíl nofFurra ógreíní*
legra bugmpnba nm ftjórnarbrcptíngu, er foejtmubu út þtngab
t ooríb oar, og mttnu bó befáar bugmpnbír cffí bafa feft rat-
ur bér á tanbí, fíft biá bcenbafiéttímtí, fent tjér er trt;ggur og
trúrcefínn bíóbarfjarnt, boert á mótí bafa bcer gjaftr, fem all»
margtr bcenbur og búlauéír og abrír lanbámcntt oorír bafa
Fátib af benbí rafna, bonffttm fcerbum bermonnum og mutt»
abarlebáíngunt fþetrra, er faltíb bafa t ftríbimt, tíí abftobar,