Þjóðólfur - 10.11.1852, Blaðsíða 2

2
arbrrf eöa staSfestingarbref undirskfif-
aö af honúnyinum”.
Kosnínr/ar til Alpinyis 1853.
Eptir f>ví sem skýrslur eru konmar um til
stiptamtsins, og að öðru leyti hfefir spurzt,
eru fiessir kosnir til alþíngismanria og vara-
jiingmanna
I Syðrimúlas. sera Jón fíávarðsson á Skorra-
staft; —varajim. sera Einar Hjörleifsson í
Vallanesi.
- Nyrðrimúlas. Gultormur stúdcnt Vit/fússon;
— varajim. Petur bóndi Pétursson á Há-
konarstöftum.
- Nyrftrijiíngeyjars. Jón hreppstjóri Jónsson á
Múnkafiverá; — varaþm. Árni bóndi
Árnason á Skóguin.
- Syftriþíngeyjars. séra Jón Kristjánsson á
Yztafelli; —varaþm. Sigurftur breppstjóri
Guftnason á Lji'ieavatni.
- Eyjafjarftars. Str/fán umboftsmaftur Jónsson;
— vargþm. séra Jón Einarsson Tborlacius
í Saurbæ.
- Skagaíjarftars. Jón bóndi Samsonson; —
varaþm. séra Benedikt Vigfússon á Hólum.
- IIúi lavatnss. Handlæknir Jósep Skaptasson;
— varajun. umboftsmaftur R. M. Olsen.
- Strandas. Asgeir bóndi Einarsson; —
varaþm. yfirdóm. Jón Pétursson í Reykjav.
- ísafjarftars. Cand. Jón Sif/urbsson í Kaupmb.;
— varajun. Magnús Ebenezerson—V
- Barftastrands. i
IJalis r^aftan liefir enn ekki frézt,
- Snæfel]sness.VlverÍir seu kosnir-
- Mýras. Jón breppstjóri Sif/urðssoní Tandras.;
■— varaþrn. Cand. Helgi Sigurftsson á Jörfa.
- Borgarljarftars. prófastur séra fíannrs Ste-
phrnsrn; — varajim. Kolbeinn bóndi Jóns-
son á Hofstöft/m.
- Reykjavíkurkaupst. Landlæknir Jón T/ior-
stensen; — varaþm. Conferenzr. Jórftur
Sveinbjörnsson1.
- Gullbríngu og Kjósars.2 Guðmundur brepp-
l) Hnmi lieíir ekki vil.jaö þyggja þa kosníngu.
s) Herra Jiórður bauö sig þarfram bréllega, og fekk
aö sögn jafnmörg atkvæði og Jón Guðmumlsgon, en
í brjelinu af tók bann, að þyggja v a t a f u I 11 r ú a
kosníngu.
stjóri Brtmdsson; — varaþm. Lögfræftingur
Jón Guftmundsson,
I Árness. Maf/nús bóndi Andresson á Syðra-
lángbolti; — varaþm. skólakennari Gísli
3Iagnússon í Reykjavík.
- Rángárvallas. Páll hreppstjóri Sir/urðssoji;
—varaþm. Jón bóndi jióiöarson í Eyvmd-
armúla.
- Vestmannaeyjas. enginn.
- Skaptafellss. Lögfræftíngur Jón Guömnnds-
son ?
(\S feng-ið).
lluyvekja um skólann í Reykjavík.
(Frámha/d). En liin nýbreytta stjórn herra
Bjarna Jónssonar laut. ekki frá upphali aft eins
aft umvöndun um ástundun og framfarir svein-
anna, og um kenpsluna, beldttr og aft því, aft
koma breytíngu á ýmsa tilhögun vift skólann
frá því, sem verift liaffti, en einkum aft því,
aft hin innri stjórn sRólans sjálfs yrfti sem
greinilegast frá skilin yfirstjórninni, og fengin
i bendur nieistaranum meft ráftaneyti binna
anriara kennara, eins og á sjer staft í Dan-
mörku, og nmn samkvæmt skólalöggjöf vorri.
Hann ritafti um jietta efni lángar og greini-
legar uppástúngur til stjórnarráfts erina kenni-
mannlegu niála; munu þær Itafa verift studdar
aft flestu af háyfirvöldum vorurn, enda mun
og ráftherranu liafa fallizt á þær aft mestu.
Jaft var ein breytingin, aft meistarinn skyldi
héftan af ráfta bver væri dyravörftur skólans;
áftur höfðu háyfirvöldin ráftift því, og áskilift,
að hver segfti öftrum lausu meft 6 mánafta fyr-
irvara. Nú haffti og ráftherrann lagt fyrir, að
segja dyraverftinum, sem þá var; lausri vist-
inni, og mun stiptamtmafturinn, aft minnsta
kosti ekki í fyrra, hafa latt það, aft svo væri
gjiirt. En þegar sú skipan kom lijer, voru
ekki nema rúmir 2 mánuftir þar til skóli átti
aft byrja, en meistarinn vildi fyrir hvern mun
hafa fram dyravarftar skiptin fyrir þann tima,
Jafnvel þó hann ætti í þessu aft styftjast
vift beina skipan ráftherrans, og heffti vafa-
laust mikift til síns máls í þvi, aft annar inætti
fást miklu hentari til þess starfa, þá naátti
aptur segja, aft þaft var næsta mannúftlegt af
háyfirvöldunum, þó þau vildi hlífast vift aft