Þjóðólfur - 28.05.1853, Blaðsíða 1

Þjóðólfur.
1853.
5. Ár 28. mní. 115.
Af blaöi þessn koma að öllu lörfallalausu út 2 Nr. eður ein örk hvern mánuðinn oktöber — marz, en 2 arkir
eður 4 Nr. hvern mánaðanna apríl—september, alls 18 arkir eður 36 Nr.; árgángurinn kostar 1 rbdl. alstaðar
á íslandi og í Danmörku, kostnaðarlaust fyrir kaupendur; hvert einstakt Nr. kostar 8 sk. 8. hvert blað taka
sölumenn fyrir að standa full skil af andvirði hinna 7.
(Að fengið).
Um X. útgáfu Sálmabókarinnar.
f»að eru nú liðin 52ár, síðan Sálmabókin var
fyrst prentuð, enda er búið að prenta bana
tíu sirmum upp aplur og aptur, og núna síð-
ast fyrir bálfuin inánuði var það gjðrt almenn-
íngi bert í honum lngólfi okkar, að ný íitgáfa
væri nýhlaupin af stokkunum. Mikið má gjöra
á 50 árum; inikið má laga eina bók á 50árum
ef menn kosta kapps nm; ogísannleika geta
menn búizt við, að töluverðar bætur séu orðn-
ar á Sálmabókinni nýju í fiessi síðustu 50 ár,
þegar ttest hefur tekið svo iniklum framföruin
og fullkomnun i beiminum. En hverjar eru
j)á bæturnar orðnar á Sálmabókinni? 5*r voru
reyndar eigi orðnar miklar, áður enn jie.ssi síð-
asta útgáfa kom út, nema það, að við útgáf-
una 1819 (?) var bætt nokkrum sálmum er settir
voru aptan við eins og viðbætir, og það voru
sannarlegar framfarir"er mennuku bókina, en
betur hefði átt við að setja þá sálma livern á
sinn stað eptir efni hans, enn að bnýta þeim
aptan við; en verið getur að nokkur ástæða
bafi þókt til að setja þá aptan við, þvi að þá
mun hafa þókt nauðsyn á að fá samþykki
stjórnarinnar til að mega sýngja þann eða
þann sálniinn í kirkjunum; en hvort sú ástæða
er fullgild enn, það má biskupinn bezt vita.
-Margir munu bafa vonazt eptir, að betur
Vrði gengið frá þessari útgáfunni, enn hinum
%rri, og það lagað sem áfátt var, og útgáfan
öllu eins vönduð eins og sú bók ætti að
vera, sem höíð er þegar menn vilja vegsama
drottinn guð sinn. En jtví fer fjærri. jáessi
átgáfa er í engu betri en hinar, nema síður
se. Letrið er gotneskt á benni enn, og þetta
gotneska letur máð og slitið, eins og nærri
iná gefa, þar eð það er sama letrið og hún var
prentuð með næst á undan, og síðan hefir þó
verið prentað meðþví: Nýjatestamentið, barna-
lærdómsbókin, Passíusálmarnir, Hallgrímskver,
Handbókin, Biblíukjarninn sem gefizt var upp
við í miðju kafi, ltímur Jórðar hreðu, og ýmis-
legt annað, svo það sýnist, sem þetta leturgrei
liafi nú verið notað svona tiÍNið fara seinustu
klessuferðina yfir messusaungsbókina áður enn
gefizt væri upp við það algjörlega. Er bisk-
upinn einn svo frábrugðinn öllum öðrum mönn-
um, að liann eigi sjái það, að latínuletrið er
fegra? Er hann tiltínníngarminni en prentar-
innsjálfur? og hann fyrirverður sig j>ó að láta
jirenta bænakverið hans séra Olafs Indriðason-
ar með gotnesku letri slitnu. Eða getur nokk-
ur maður trúað slíkum bábiljum, að alinenn-
íngur vilji bafa guðsorðabækur fremur með
gotnesku letri en latínu? Getur nokkur trú-
að því, hvaö þá heldur farið eptir því? 3>að
þarf enginn að segja oss slíkt; almenníngur
á íslandi er eigi svo tilfinníngarlaus fyrir því
seni fagurt er, að þeir sjái eigi bvort letriö er
fegra; og eigi lieldur svo skeytíngarlaus utn
dýrð drottins síns, að hann láti sig slíkt engu
varða, enda þótt að hann verði að tjalda því
sem til er, meðan eigi er annað að fa. Vera
kunna einstaka menn svo smekklausir og vana-
fastir, að heldur vilji Sálmabókina með þessu
letri enn hinu; en ef þeir sæu eins fallega
útgefna sálmabók eins og hún ætti að vera,
þá vitum vér það víst að þeim yrði ljós mis-
munurinn1. Vér þykjumst vita, að forstöðu-
‘) Og þegar að er gætt, hversu kvöldlestrahug-
vekjur Sveinhjarnar Hallgrímssonar renna út um allt
Iand, þó þær séu fyrsta guðsorðabókin sem prentuð
er með latínulctri, þá þarf alls ekki að kviða því að
Sálmabókin gcngi ekki út uieð því letri.
Áhin.