Þjóðólfur - 07.10.1853, Page 2

142
V
ekki veriíi rfctt og l'iglegt; f>arna geJtk. prestaskóla-
kandídat fyrir háskálakandídat me?) jafnri einkunft, og
vér treystum því, ai' * stiþtsyflrvöldin hefílO áfts '' ekki
láti?) þetta vi? gángast, hvaþ sem herra prófessorinn riú
segir um lagabókstaflnn, hefþi þaí) ekki veriíi lóglegt í
alla staíd*.
— - Prestaskóiinn er, oan^setn „komiþ... ,er, ekki titfe
aéíiur, hánn' ér nýplantaíiur kvistnr, hálfkv*¥)in vísa,
vfiir til giítrar og þarfrar stofnunar. Laglegin og
mannvæhlegir taenn og prestsefni hafa skrifazt út þacan,
þaí) er satt; en svo var og frá BossastóíÖnm; eft- frí
prestaskólanum, í þessi einúngis K —7 ár, sem hann er
búinn aí> standa, hafa og útskrifaz.t menn eins óhæfl-
legir til prestsembættis, eins og þeir 2 e?)a 3 óhæflleg-
ustu, sem útskrifuþust frá Bessastóíuim á 30 ára tímabili.
Látum oss því, herra prófessor! ekki fara aí) reiknast
á um þetta, ábatinn af því ver?)ur naumast prestaskóla-
megin, enn sem komií) er. En hann má verfca gó?) og
þórf stiptun allt um þaí), og loflcgur minnisvarl&i um
Kristján 8, |jó7> og þórf stiptun^ ef þeir, sem mestu rá?)a,
gjóya siir ab eins far um a?) efla hana og bæta. Til þess
verþur þab aldrei. hentugt né heppilegt ráí), — hvaí)
sem biskupinn og hver annar segir, — a?) gjöra presta-
skólann.ab „a.n n e víu“ frá dórakirkjubraubinu, epa dóm-
kirkjuhraubií) aí) „annexíu" frá prestaskólanum; þetta er
og verímr óhæfa. Fyrir þa?) muridi réna erin meir þær
)it)u vonir og traust, sem menn nú hafa til prestaskói-
ans, og sóknarmenn dómkírkjunnar múndu aldrei una
því nema illa. Vér verþum í þessu efni, sem övni,
gra.ndgæfllega ah aþskilju „persónuna“ frá stiptaninni,
og megum varast, a? láta villast á þessu; þa?) sýnast
þcssir „málsmetandi meun“ al) hafa gjórt, ef nokknr
eru. Persónan breytist, maí)ur kemur manns í staS, en
stiptanin blífur. Herra prófessorinn er, — þa?) veríia
allir a?) játa, — sá ákjósanlegasti og aigjörþakti dóm-
kirkjuprestur. sem kostur er á, en hann verour of dýr-
kevpt.ur landi og lýh, ef prestaskólinn biímr af því þann
halla á trausti og áliti landsmarina, sem er állfyrirsjáaniegur,
og J»a?) þolir liann ekki.
Vít vitum annars ekki, hvort vér eígum heldúr aD
torkenna herra prófessornum upplýsfhguiia, seiii ' hann
gefur mönnum í niíiurlági greinarinnar, eha þákka fyrír
hana; en þáV’cr yíst," aib vér vissum ékkert tii þéss;
fyr en vér sáuW þessa gtein, a?) þdír S í gu r?) n r tie 1 ga-
son og Pátur Jurinsson gætu átt nokku?) skylt ’ vlo
prestaykólakeunendurna. Kn . h,ya?) eem um þa?) er,
ver?um, vér a?) játa, a?) yér höfum -aldrei hayrt, aþ
herra S. Melste?) hafl .jviija?),e?)a rói?) a? þessari sam,T
eiftingu. _____._____________, „ ■■
,*) jia?) mætti teija fleiri dæmi upp á brauhaveitíngar
seinni tímanna, . en þaþ er ekki spaug a?) , hleypa ýt í
þann ósjó., Veátíngiri á MæJÍjfeJlimu var,. og) ,tai»n4i
dærni upp á, hva? mikils má sér helber mágserod vi?)
prestasþólaun, —> , mágur pre§taskólafor»fó?).u,mannsins,
sléttur og réttur aíistoþarprpstur, og stúúpnf fr,á Bessastö?)-
um, var þi tekinn fram yflr iO ára gauilan prest, og svo
fleiri prestat. .. ■ ,y ... , ..
ícAf)ty.r rmnur. hjfji, pd sönnu mœtir,\
j>a?> höfum- vér ætí?> ætla% oss, og áliti?) skyldu vora,
ao skýra*frá þv?,'hvers vegna énginn þíngma?)ur kom úr
• Múlasýslu til alþíngis þetta ár; en fer?)aleysi milli vor og
prentsmi?janna hefir hindra?) oss frá. a?! gjöra þa?) fyr en
nú, mg því fúsari gjörum vér þa?i nú, sem meiri þörf sýnist
oss. til þesa. bera, eptir- a?). vé.r.-.aáum greúiina: „F-r á■ a-1-
þíngi“, seffl“sténdur í 12. blá?)i Ingóifs. Vér viljúm því
nú segja hreint og beint orsókína, ér áþtúr setti þíngtnenn
hé?ian, svo a? Hérra ItrgólfUT getí si'?!,' bvort þa?; voru' héld-
ur andlega'r e?)A líkamlégar kríngumstæþur, er tálmu?)u þíng-
rei?)ina. Eigi þarf herra Ingólfur a?) vonast eptir neinum
margbrotnum ástæ?)um frá vorri hendi ;,því sú er einaorsökin :
Aö pínr/menn /tér femju entja Jiöllun frá,
stiptamtmminitmm tii a?> sitja á aiþíngi.
Ef a?) herra Ingólfl kyhui a?) þykja þetta íitii ástæ?ia,
þá ver?)úm vér a?) vísa honum á 30. grein í alþíngistil-
ekipaninni, er gefur stiptamtinanninurn á Islandi mynduþ-
leika tii á?) kalla alþíngi saman aunahlivort árv eþtir á%
konúngur i hdf?>ií sjálfur kalia?) hi?5 fyísiá alþfiig saruarr,
euda hafa stiptamtmennimir ætf?) gjörtþa?) á?i ilndanfúrnu1',
Samkvæmt bonúngsauglýsíngunni 12. máí • 1852 - voru menn
kosnrr til alþíngis á næstliþjm hausti, sí?)an var stiptamt-
manni tilkynnt hverfir bloti? hiif?ri kosníngar, bæ?)i soin
þíngmcmi og, xaraþíngniénn; <m engín köilun heflr 'enn
koini?) tit þa'ngtaaniiá hér í sýslum, frá stiptamtlnanrri,
gieifa Trampe, j g -.jjfr-p -1 ■ j : íí ,-r ■ ,iijr;
Yljte þylyumát ,nú reynþar vita, ú?> ,þerra. Ingóifl muni
þykja þetta köllunarleysi ónóg ástæ?a fyrir þjpgmennina
úr Múlasýslum ti! a?) sitja Ueima, me?san embættisbræ? ur
þeirra sátu me?) sveittan skallann su?ur í þíngsal, og því
sí?)ur „samkvæmt áhuga þeim' og fjfiri, sem þessir sýslu-
búaT hafa látí?) í Ijósi mörgúm fremur um úhdanfáHn ár“.
}>etta er samt þa? eiftá, eem vér viljum og' getnm boHí)
ftéir osé, því þa? lá þá ekki anná? beirina vib, eh Ai
haldá; a% ekkert múhdi verba af afþíngi, Pg merm leíddú
sé.r Jtvf í grun, ai) nú myn’di fara, séin 1844, (ög þa% ef
ek'ki 8Vo Jángt BÍ?iaft t!b ekkeft var?) af þjó?>fundinúmT85tV);
og þá?) þvf lielduf, sem vér fenguta éligar fréttir um rieitt;
hvá?) alþírrg sirerti, hvijrkí utahlándS frá n'é inhan. þfng-
niöhnum þeim, sem mundtf háfá farib; þotti þa? því hvorki
hiýba; i?) fará ókallafcir, é?rá' álitu þa? skvldu sfnav
Véflgátum nú ekki ætlart til, a?) herra Ingólftir, sem
er bla?) stiptisifts,- Væri Svo getspakur a? hittá «pp á þerrii-1
an skolla, en. hítt gátiHii vér jrú æ»lá?> honhiu, a? geta ekki
þess fyrst til vór, a? ’vér myndum hafa oríib'fieiy effln,
ár sökum sérþötta ebur kala nokkurfi lé.tuih bugimi hverf*
ffá þjó?)málefnum vortim og þjóbargágni. Ekki vituni vé-r,’
hver'heflr fVætt lierra Iugólf á þeím orsökumy sem: hann
tálar nm í 12. bláléinuS !< liaun segir reyndár, a% þá? séu
rinirinmæli,: en þa?) liggur oás næst a?, halda, a? þa?) vmegi
segja hm hanri: „mæli eg þa?) sehi ma?uriun mælir“vþao vilj-
*) Og stiptamtmaburinn ájeýt þetta ijiunig skyldu sína í
^r, yj? alla abra þíngmenu; því hanu kajipoi alla a?ta
þíngs í þetta sinn. Abm.