Þjóðólfur - 05.02.1854, Blaðsíða 7

*em •Barilcrifletli' vært; Baltíizar Christensen stmlili Rirek,
og mótmsclti skiirugicgft bttði 'tirsteð og BartléMleth,
og var svo þcitn uinriéðiiiii lohið.
Vér gátum þcss (seinasta blaði,; nð Frölnnil liefði
breilt miílíhtt í þjóðþinginu, ogj borið upp um vcrr.lun
Islcnilínga beint uppástíingú-frunivarp, likt þvi sem þeir
Bang og Öisteð höfðu lagt fyrlr i fyrrá. þíngið tók
jicssa uppástúngu til mcðferðnr, og kaus ncfnil i inálið:
Frölnnd sjálfan, RctiötlöTa, , Seni hér var, llage
(’Alfrqð?) M;ónr ail. þiskup og T,p cji eí n g. þingneli)(l
þessi vpr tekin lil starla, og var líosenöri) kosinrt fram-
sogiimaður., Skrifaíí er frá ílölm, að þessari nefmí hafi
verið það næst, að vilja slepjiu Teiðarbréfuin, gcfa alla
Kaiijistaði hér jnfnt lauss til verzlnnar, og að einnngis
yrði goldið 1 rlid. lcstagjald. En nú cr eptir að vita,
hvað þíngjn sjálf ráöa af, þcgar þau eru búin að fá
áiitsskjal Örsteds-nefiidariiinar, og málið kejnur svo til
umræðu, eptir það þíugm fndin er búfn með silt ncfi.id-
aiálit. En þö inálið sé kmnið svonæ vel á vcg, þá get-
ur saml tirheggja vona, að þaö vcrdi útkljiið
á -R’ÍKÍsþift’jfipu (•vetur: ■ •
Konútigur íagði fyrir Rikisþíngið i liaust frumvarp
til ItTe'ytinjjtir á ‘átjórúarskránni, að því leyti isem hún
ætti framvegis að eins að gilda fyrir Eydani og Jóta.
Brált Vafð þilð upp á, áð ’ þinghiöminni fannst ffúmvarp
þettá ófrjálslfe'{(t, hácði aS stefnu og undiTstöðu, iiíí'víif
þiiignfefndiri, sein'sett vaf í inálið, búin að stínfhi irjip
á' vénilipivnlii breylinjfmnf, en inálið var'1 rikki iædf til
lyltfah óg þbkíi riiör'guin tvisýnt, livort þingið inunilí
þferá'. þor ti| að háMá l^fcs'sWh11l<fléVffrtfriini, seni nefndiri
slakk’ Up|» 'áV tíl streytii við stjoniina. ; ‘ ”
—• Ileyrzt helii',' á6 sfjtíníénduriiíni, lem nú eru, liafi
ekki likað lictur en vel' nppástúiigiir þær cr komu frá
alþingi okkar í siunay^ u m, s (j ó rn a r |i ó Li n a hér á landi.
A önnnr alþingismálin qr.jkkert minnzt, ljvorki til né
frá ; nokkrir segja það standi fyrir, að srjómina vanti
skýrslur og álit um |mn (r;j, koiuingsfulltnia, en hann
iiiun ckki Jiafa þójizt jgeta æitatj ^tjójjiijnpj jieit( pipdjfgið
iim málin annað. eða meirjk gj),. hjiþþj^gjijrðj, tf
ineðaii hann eþki gat; þaít fyrir sér alþíngistíðindin.
— JJni cinliættisyeit.ipgár liþr p. landj ^puréfst phkcrt,
nema það sem áðuf vav, og pr þess ugetiö fyrri, að
nð kand. Jónpsi G uð m u n d s s y n i ci iilgjörlega veitt
kennnracinbætti við lærða skólann hér, 25 .ág f. á. Yfir-
dómara ’Jóni Péturssyni er veitt 200 rbdd. launaviðbót;
Árni Helgason stiþlpröfastuf, 'óg ií. tí. ho r d c r-
sen biskup, cru báðir sæindir með krossi dannebrogs-
inannanna. Vér licyrum, að mcnn furðar almennt á
þvi, að konfercnzráð og háyfirdómari herra þórður Svein-
björnsson, seni varð dannehrogs-riddari sama árið og
Ilelgi bisknp, skuli nú hafa orðið útundan hjá stjórninni
uieð þessa sæmd, og það því fremur, scm þnð er haft
fyrir satt, að stiptamtinaðurinn hafi stúngið upp á hon-
nm líka. Yér ætlnm, að þcssi Undrún almcpníngs sé
byggð á féttuin fökiiih, rétlari ’og bctri, heliíur cnn
þessi óskiljanlega afskipling stjöfnarinnar; þvi hún iná
og á að vita þnð, cins og nlménníngiir bér, einkiim
þcgar heriiii fer s'agf það skiljaiib'jjii, að á hinmri láiiga
embasttisfcili heifá þörðar má víðast rclija' s’vri áuðséria
og iriikilvæga'regUiáémi, fiamtaksséini og dugiiná, seni
víst mjög fáir nú lifándi cmbættismenn vóiir gcta liælt
sér nf.
— Vé'r liófuirt fengið brél' og ffegiiir úr fiesfuni bér-
nðuni landsíns, siðan vér séfnást rærorini til innánlands
IVéttir. Svo lángt sem til liefir frétzt bæði að uorðan,
vestán og ánstari, liófst veðurbatinti nni miðja jóláföstu
óg viku fyfir jól. Harðindin lögðu ávo sneirima að fyrir
riorðan, að þa stóð ' þa'r enn skurðartíð ýfir, og tókri
nienn því þar að skefa í frekara lági; í upþsvei'tiiribiii
í Ánies-sýslú skárú ifókk'rir hinir efna'ðri" b'uendur af
bejjum á öndveiðfi jólal'östu, bieði riolikrá stóigripi og
sauðfé; i Skaptafélls-sýslu vofu meni’i og almedíif la'fritr
áð fáðgjöra þctta, þégar batinn kom. — Aiik bíirðiiirinniia
livatti það bæridnr nokkuð til skurðár, áð fjárpestiri
lielir i ár verið nllstaðar til svéita með vægasfa móti.
og svo, iið váVIa hefir á henni briddt' í siirtiufn' þeiiri
sveiiuin, sem liuii' liélir ffrépffll"b'rihíirtiðiim siimiio nmlaii-
farin ár. Eéstin 'hefir verifý llvnð l’réíuist,' ejitir " þvi
áeiii spurzt hcfir, á elnstokVi bæjiim hér sunnaiifjáljs, t.
<1. á (infuncsi, Yátnsenda, og á Brckkii á ' Hválljarðar-
strönil.
— Ei.skinfii liefur verið góður meðfram öllu Noiður-
’ lariili', riæstliðna liíliistvertíð ( fiskur lá og aílaðist á llúna'-
Ílúa fram uridir’ jólj og ér það Idngúf en þnr helir Vér-
ið lílt uni inörg ár midaiifai'iiV; hVutaruppjiæð'VitbiS 'vi?
þar ekki, en oss cr sluifað, að áfliriii hafi vérið j'áfn
óg göðuF'1 'óg Dífrri hveiju lifáðlisk!. í kiiugiim Sluiga-
fjörö voru "4—5ftÖ iíska lilntir; iim haustaflanii á
lirði er áðiir getið.* í’V e » tin a n n e j j u m vár og góður
áhi'í ’báiisltíjVa'm !tíl jfllH; áhni'afvér'ðfag fiiifit þ'áf á atlri
útfcndri vöru til þess tíma, og voru kaupriicnií vfeí'byrjj'-
ir al' koi'ni og öðrnln iiáriðsýnjiiiii. En þetta verðlag
V'ár þ'vi áð þnkka, að ekkrrt fréttisí þángað nm „prlsá11
béðiin úr' höfuðstaðiium, fyr cn á jölilrii, og voru jieir
þíi 'óðar líifekkaðip elris' ög béV. (rieðaVo’i’ðið 11 korninu
f k'aápstíðiiíriririi ýestáriláiidÍ!, ,sciri/'fýi; é'r gj'efíð, ér ' ög
sagt; ‘fekki' liafi Kalðizt "lerigur1, eri jlirilíað'W'frfej'iE
ilri'áÝ ‘'Íiái'A'át’ hié’ð ’þðritfé^ðíjriiiin'jtéðé’n að'Siiíjnári, éh
Jiá hali öll kornvara vejýð óðar sett þar upp, | sama
verð o%' bér': —' þfess'iriíi 'gétá ji6’r viðý'ltb K4w'kanji-
maður í K'efiáVfk Íiaíðl ffarii til 'jóWkorri Vfriðlu, ö!g
séldi það áldrei dýrara gcgn borgun út í hönd, eri á 10
rbdd., hvaðá Vefð íserii að'rir katipfiiénh'riéttu a þfcð.
— Ýnisár slis'fii rir lirifá ‘ spurZkf iriaður riókkur
Bal’dvin • Hinriksson að Jriárntj'*‘járn5riiiðui‘f ’o'g vfðn
kmlriugiir nyrðrn og hér fyfir Súnriítn, skár'sig á hálsá
jóladagsnioigmiinn, ojj hálsbi'otUtiði ' ilfn' lfeið' hatiii féll
við áverkarium. Nóttiná iniHI 4. og'5. f.' m. Várð’ riti í
góðu veðri' veslan flndir ðlosfclfsfjálfi f Gfftfrsné'si áteitii.
d ór' Torfason (frá Brciðábólstáð), bórid!1 á Scfi t
Griirisncsi, á bezta aldri; iriaðririhn va'r hneigðjrr1 til öl-
dvykkjit, én ekki vitriiir'vér riiéð vissu hvoit hann var
drnkkinn Jtessu nótt. .
— ðlcrkilegur áthurður éV óss ritaðrir að vc'stau, afskif-