Þjóðólfur - 27.05.1854, Blaðsíða 1

þjÓÐÓLFUR.
1854.
Scndur knnpcndnm kostnnðarliiust; verð: árg., 18 ark. 1 rbd.; hvert einstakt nr. 8 sk.; sölulaun 8. hver.
27. mai.
148.
(). ár.
— Búaudi einn í Lnnsailal í llúnavatns-s. j
hefir me?> brefi 24. f. m. sent oss vauff/ysínr/uu,
og bebið oss að taka hann í iþjóflólf; bún er
ódagsétt, os rituð og undirskrifuð meft sömu
hönd og er á brefinu:
Nokkrir Húnvetnínyar fyrir norðan
Blöndu“.
Jó vér að öðru leyti vildum fúslega taka
slika auglýsíngu, en (lótt hún sé æf til vor,
fiá gjörum vér |iað nú alls ekki, fyr en hún
keimir aö minnsta kosti tneð áreiðanlegum og
fullsönnuðum undirskriptum, svo að löglegan
aðgáng megi eiga að höfundunum.
En ef jiað, sem er aðalefnið í auglýsing-
unni, skyldi vera alvara (iess, sem oss sendi,
og, eins og hann segir í bréfinu, fleiri Hún-
vetninga fyrir norðan Blöndu, — þetta: „að
skora á liöfund „brefsins úr flúnavatns~sýsluu,
sem er prentað í (i. árs Jijóðólfi nr. 133, 22.
janúar, vað hann aur/lýsi sitt fulla nafn o</
heimili i blöðunurn fyrir lok næstkomandi á-
gústmánaðar 1854“, — Juí látum vér höfund-
inn vita hér með, að Jiessa hefir pannir/ verið
farið á leit við oss; og skulum vér auglýsa
nafn lians í fiessu blaði, ef hann vill leyfa
Jiað. En fari svo ótrúlega, að hann gegni
ekki fiessari áskoran, (>á lýsum vér jivi yfir,
að vér segjtim aldrei til riafns höfundarins,
né neitt um (iað hver hann sé; hitt leggur sig
sjálft, að vér höfum (>á alla ábyrgðina af „bréf-
inu“, og biðum sjálfsagt átekta um lögsókn
f'yrir (iað, eins og oss er ógnað með í aug-
lýsingunni. Vér búuinst (>á lielzt við, — ef
(>etta verður ekki eintómur norðan- vindur, —
að jieir félagar Lángdælingsins hafi allt í einni
og sömu ferðinni, að lögsækja ábyrgðarmann-
inn fyrir bréfið, og sækja til (língmanns Skapt-
fellínga, og annara þíngmanna hér syðra, al-
(lingiskostnað Húnvetninga, sem (>eir (>arna
fyrir ofan Blöndu beiddu konúnginn í fyrra
með ávarpinu góða, að láta (língmenn sjálfa
borga fyrir (>á. Vér efum ,alls ekki, að kon-
úngsúrskurðurinn um þetta verði kominn um
lok ágústniánaðar í sumar, einmitt um (>að
leyti lögsókninni er hótað fyrir sbréfið“.
Fáein orð um vei/abœtur.
(Niðurlag). En jiað er næsta misjafnt eptir-
litið og afskiptin, sem yfirvöldin hafa haft og
liafa enn af því, að vegabótalögunum sé hlýtt.
Vér verðum að játa, að kunnugleiki vor nær
mjög skammt um landið i þessu efni, og varla
víðar en um suðuramtið, en skulum að eins
geta þess, að vegabæturnar í Húnavatns-sýslu
taka naumast fram (>ví, sem lakara ec af því
tægi hér í suðursýslunum.
Amtmennirriir hér syðra liafa sumir verið
næsta árvakrir og afskiptasamir um þessi efni,
t. d. Bnrdenfleth og Rosenörn, aptur liafa
aðrir lítil sem engin afskipti af þessu haft,
svo menn viti eða séð verði, og optast mun
hafa verið sýnzt við það, að ryðja að nokkru
aðalvegina sem liggja á fjöll upp úr Mos-
fellssveit þar til í hitt eð fyrra lítið, og í fyrra
alls ekki neitt. Á dögum Bardenfleths, og
jiegar Jón dannebrogsmaður Stephensen var
lireppstjóri í Mosfellssveit, voru vegirnir í
þeirri sveit stórum bættir og svo, að miklu
hefði verið hægara að halda þeim við, hefði
því ekki verið svo að segja öldúngis hætt.
Sama er að segja uin almenningsveginn upp
úr Selljarnarnes- lirepp, fram hjá Hólmi og
upp Fóvelluvötn austur til Svinahrauns; vatna-
vegurinn sjálfnr var fyrir mörgum árum stór-
um endurbættur, og eins fyrir neðan Hólm,
en kafli einn töluverður var þá látinn ósnert-
ur fyrir ofan bæinn, og hefir lítið sem ekkert
verið við hann átt síðan, og alls ekki í fyrra
við neina þessa vegi; og þó ryðja Ölfusíngar
Svínahraun optast á liverju ári og Hellisheiði
á tveim stöðum öðru hverju, og var Svína-
hraun vel endurbætt í fyrra. — Jessir vegir
hér syðra eru þó alfaravegir, og sem þeir eiga
einatt leið um, stiptamtmaðurinn sjálfur og