Þjóðólfur - 17.06.1854, Blaðsíða 4

234
ásKint varaforsela. og 6 aðstoðarmenn, er samkræmt
lögunum eiga að stjórna félagsins aðgjörðum og fram-
kvæmdum. Félagið hefir nú í ár að samtöldu féngið
367 dagsvcrk auk áðurnefnds pcníngastyrks, og fram-
kvæmd jiess hefir verið þar í innifalin, að það hefir
nú þegar af varnargörðum og túngörðum hlaðið 740
faðina, 2þ áln, á hæð 2þ áln. á þykkt að neðan, en að
ofan | áln. Garðar þessir eru eptir því sem cfni var
fyrir hendi, sumstaðar hlaðnir úr eintómu grjóti, og
sumstaðar úr grjoti og torfi, eptir því sem faung voru á.
Hér að auki heíir félagið nú siéttað 1462 ferhyrnda faðma i
í túnum, og skorið frain skurði til vatnsveitínga 250
faðma, sem eru 1 alin á dýpt og lj áln. á breidd.
Auðnist félagi þessu að halda uppbyrjuðu verki sinu
áfram, getur varla hjá því farið, að það verði til mik-
ils gagns og hagsælda fyrir sveitina og eptirkomeúdurna.
Fréttir.
— (Framhald um stríðið). Skipaher Englendínga í
Eystrasalti jókst dag frá dcgi og voru 23 stór herskip
Frakka komin þángað; ekki hafði þeim en gcfizt neitt
færi til atlögu; en alllaf voru þau að ná kaupförum
Rússá, taka þau hertaki og iiytja í burt til Englands.
Skip það, sem hcrra Napier er á sjálfur, nefnist „I)úc
(djúk) of Wellington“; það er skrúfu-gufuskip með 131
fallbyssu á hvort borð (?) og má hleypa úr þeiin 200 fjórð-
úngum glóandi járnhnatta 6 sinnum á hverjum 4 mfn-
útum; en fyrir gufuvélarnar og skrúfuna má leggjn því
og snúa á svipstundu eptir því sem vill, og hvaðan
sem vindur blæs, og þykir ekki árennilegt fyrir fjand-
menn, að það koinist í l'æri viðþá; ótal skip Englend-
inga eru með samkynja útbúnaði, þó minni séu. —
Oddessa heitir mikil borg og auðug, sem Rússar eiga
við Svartahafið, þnngað lögðu nokkur herskip Enskra
og Frakka og kröfðust, að 18 kaupför, sem láu þar
í höfn, væri framseld þeim, en þegar það fekkst
ekki, Iögðu þeir herskipum að, og skutu eldhnöttum
inn á staðinn og vígin; eitt þeirra brann upp, og 9
kaupförin, aðrir scgja 15, og nokkur hús, en suni her-
skip þeirra, sem að sóktu, löskuðust líka og urðu að
dragnst burt; mannfall varð lítið.
— Til Sjálands-biskups cr út nefndur 15. apr. þ, ár.
„Doctor“ í guðfræði hcrra Martensen, hann var áður
prófessor við háskólann.
— Satt er um skipskaðann úr Bolúngarvík, þar fórust
alls 24 manns, og var mannval þar úr bveitum. Oss er
skrifað vestan úr Barðastranda-s. (23. f. m. að þá sé
þar koininn lítill afli bæði af fiski og hákalli; að hinn
vanalegi hrognkelsaafli þar um firðina hafi brugðizt;
að flestir kaupstaðirnir liafi verið matvælalausir í allan
vetur, cn talsverður fjárfellir haíi verið orðinn um
Dýrafjörð, Arnarfjörð, Tálknafjörð og Patreksfjörð, og
svo, að mörg heimili væru orðin sauðlaus.
— Bezta yetrarfar er að frétta úr Múlasýsluni og
Austurskaptafells-s.; þar var mjög aflalítið vetrarver-
tíðina, en svo niikill fiskur hljóp á land í Hornafirði,
að vel mannaðir bændur þar í grend fcngu lj hndr. til
hlutar af þessu landhlaupi.
— Landlæknirinn Dr. J. Thorstcnsen liggur enn; Dr.
J. Hjaltalín dvelur nú hér í bænum fyrst um sinn.
Avylýsingar.
— Laugardaginn liinn 8. júlí þ. á., cinni stundu fyrir
hádegi verður "skíptalundur haldinn í þfngstofu bæjarins
í þrotabúi Jóns gullsmiðs Bernharðssonar. þetta kunn-
gjörist hér með öllum hlutaðeigenduin.
Skrifstofu bæjarfógcta f Reykjavík, 12. júní 1854.
V. Finsen.
I — Moldóttur hestur, gefinn að sjá, vel feitur, aljárn-
aður með (jórboruðum skeifuin, nýjum á frainfótum og
gömluin á apturfótum, og marki heilrifað vinstra, liefir
fundizt með snæristeimíngi rekinn upp í Effersey.
Sá, sem einhverjar upplýsíngar gæti geflð um hest
þenna, er beðinn að skýra mér frá þyí sem fyrst.
Skrifstofu bæjarfógeta í Reykjavík, 14.júní 4854.
V. Finsp.n.
— Hér með votta eg herra Asgeiri Finnbogasyni,
hreppstjóra á Seltjarnarnesi, innilegar þnkkir mínarfyrir
þá stöku umönnun og ómak ei' liann gjörði sér fyrir
síðustu umbúð og útrör iníns elskaða nianns, Olafs heit-
ins Gislasonar. Eg þakka og öllnm þcim öðrum, sem
þar unnu nokkuð að, fyrir þeirra verk.
Sönmleiðis þakka eg bæði forgaungumanni sam-
skotanna f Reykjavík, scm getið er um í þjóðólfi 198.
og 202. bls., og gefendum þeirra fyrir þá hjálparhönd,
sem þcir hafú' rétt mér af góðvilja sínum.
Ilákoti á Alptanesi 1. d. mafmán. 1854.
Jórvnn Jónsdóttir.
— Iljá E. Jónssyni í Reykjavfk fæst:
Stafrofskver
handa börnum, með steinprentaðri mynd, kostar innb.
32skk. Itver þetta, sein er samið af skólakennara, herra
H. R r. Fri ð r i k s sy n i og kandíd. herra M. Grímssyni,
er 75 bls. á stærð, i nálægt helmíngi stærra broti heldur en
2 síðustu útgáfur lærdóinskversins. Bls. 1—2 er stafrofið;
bls. 3—14, atkvæði og ýmsar tilbreytíngar á þeim; bls.
15—25, leslrarreglur og æfíngarklausur til lesturs, með
aðgreiníngarmerkjum, þýðíngum þcirra og brúkun, svo
og náttúrufræðislegs innihalds; bls. 26—43, smásögur
með ýmsum leturbreytíngum; bls. 44—48, spakinæli og
orðskviðir; bls. 49—50, um sundurgreiníng stafanna;
bls. 51—52, helztu útlendir stafir; bls. 53—63, tölustaf-
irnir, og regliu'nm að lesa úr þeiin ; bls. 63—67, skamm-
stafanir og helztú merki í prpntuðum bókum; bls. 68—
75, gotneska stafrofið, og sögur úr biblíunní með sama
letri. — Kverið er vandað að öllum frágángi og skipu-
lega og lipurlega samið, og þess vegna vel fallið til að
kenna á það börnum. Steinpréntaða myndin framan á,
sem er sagt að hafi kostað 70 rdd., hefir hleypt verði
kversins mikið fram, en hún er prýðileg; það er kona,
sém kcnnir barni sfnu að stafa, og hefir landi vor, Sig-
urður Guðmundsson dregið liana upp.
Ábyrgjðarmaður: Jón Gtiðmundsson.
Prentaður í prentsmiðju Islands, hjá E. þórðarsyni.