Þjóðólfur - 11.07.1862, Qupperneq 2

— 126
fanst í yor í ÚtblíWhraunam, og lítr út fyrir acl hún hað
tfazt fyrir meir en ári eiban, og má rbttr eigandi ritja á
skrifstofn nl>Jó?i<51fs“.
— Á Grindaskarbaregi, loiÍJinni frá Hellnm nibr fyrir Helga-
fell tópulbnst baggar af hörbnm flski, bundnir í ólarreipi, meb
mark á högldnm: J. M., og er bebib nb gjöra mör vísbend-
íngu af, ab Aastrey i Langardal, e?a færa þá Jónasi faktor
Jónassen i Keykjavík. J6n Magnússon.
— Hestr jarpskjóttr, nálægt miWdra, óaffextr, aljárn-
abr, mark: gagnbitab hægra, kom her nm fardaga. Ri'ttr eig-
andi getr vitjab hans til mín, ef hann borgar hirbíngn og
þessa auglfsíngn, aí> Selparti í Flóa. F. Bergsson.
— Hryssa ijós, 4—6 vetra, fremr lítil, mark: blaíistýft
fram. hægra, meb spjald í tagli merkt 0, meí) lítilfjörlegnm
skeifnm, kom her eptir næstliþin vertíJalok, og má vitja henn-
ar ab Arhranni á Skeibum, og borga þessa auglýsíngn.
— Vabmálsfat meb grábláu lerepti framaní og meb
vasa, nál. hálfslitib, týndist á leibínni frá Arnarhólsgröfnm,
og er flnnandi bebinn ab halda til skila á skrifstofn þjóbólfs.
— Meb því ab hestar mínir eru orbnir rnjög
þreyttir af því eg hefi orbib ab ferbast mikib í vor
og sumar, þá verb eg hérmeb ab bibja þá, er kynni
ab vilja sækja mig, ab færa mér hesta til ferbar-
innar fram og aptr.
Reykjavík, 9. Júlí 1862.
J. IJjaltalín.
(Absent).
í þessa árs 4. og 5. blabi „þjóbólfs“ 17. bls. stendr
mebal annara mannaláta iát Gubbrandar sál. Xómas-
sonar á Aubsholti, og vegna þess þab er ósatt sem þar
stendr, ab „vib höfum farib fram hjá Gubbrandi heitnum lif-
andi, og látib hann hálf dauban eptir liggja", þá bibjom vib,
sem fundum Gnbbr. heitinn, „þjóbólf" ab auglýsa hvernig
vib skildum vib Gubbrand hcitinn, og getum vib þab ekki
rcttara, en vib nú munum gjöra.
Næstlibib vor, á vegferb okkar til Grindavíkr, fundnm vib
Gubbrand sál. sunnarlega á Selvogsheibi ab okkar áliti ör-
endan, og voru hestarnir þar hjá honum, somir saman hnýttir
en snmir snndrlansir, og á einn vantabi baggana; vib sáum
hostana nokkru fyr en vib komnm til þeirra; vib vornm 7
saman og teymdi hver mabr marga hesta og nokknrt bil var
á milli sumra hestanna; þeir sem af okkr vorn fremstir sáu,
ab mabrinn hreifbist, eg jafnvel ab hann kæmist á 4 fætr,
sem m»nn kalla, og svo datt hann nibr aptr. þetta sán ekki
þeir sem á eptir voru, en þá þeir fyrstu komu ab honnm,
gátu þeir ekkert lífsmark seb mcb honum; þeir sprettu af
reibverinu, og lítn þab undir höfubib á honum, tók annar
hann þá npp ab framan, undir höfubib og herbarnar, heyrb-
ist þeim þá eins og korra í honum; um þab leytib komum
vib allir saman, vornm vib þarna góban tíma, og hngbum
ab níkvæmlcga, hvort vib gætim ekki fundib eba séb lífs-
mark meb honum, en hvab sem vib reyndum ti), gátum vib
þab ekki; tölubum vib þá nm ab einn af okkr væri þar ept-
ir, en þab varb þó ekki, því vib gátum ekki sib til hvers
þab væri, þar vib þóktumst vissir nm ab mabrinn væri ör-
endr; rfebura vib svo af ab tjalda yflr líkinn og búa svo vel
nm þab sem vib gátnm. Ekki lögbum vib líkib til, því vib
vissum þab mundi ekki styrbna svo fljótt, kappklætt og tjald-
ab yflr í góbu vebri. Nú heldum vib meb alla hestana ab
Vogsósnm, og sögbum prestinum þar frá því sorgarefni, sem
okkr bar til handa, og beiddum hann ab greiba úr vandræb-
nm okkar, ab því leyti sem honum væri mögiilegt, og þab
ab sjá til ab líkib væri nú þegar sókt og flutt til bygba;
þessn tók prestr svo mannúblega, ab hann þá þogar sendi
mann til hreppstjórans, og höfum vib frétt meb sanni, ab
þeir hafl fljótt brugbib vib, bæbi sveitarmenn þar og sjó-
menn. Vib fórum meb reibverishestinn út í Grindavík, því
Tómas sonr hans var þar, og ímyndnbum vib okkr abhann
mnndi þá þegar fara austr í Selvog, er hann frétti þetta.
Hina hestana beiddum vib fyrir á Vogsósnm, því vib vissnm
ekki, hvort þeir áttn allir ab fara úlí Grindavik, því vib þekt-
um þá ekki alla. petta getnm vib sannast sagt frá um and-
lát Gubbrandar sál., og getr enginn sagt rcttara frá því en
vib sjálflr.
Þeir menn úr Biskupstúngum, sem fundu
Gubbrand sál. Tómasson.
Skýrsla frá hús- og bústjórnarfélagi Subramtsins.
Hinn 5. dag Júlímán. 1862 var haldinn venjulegr
ársfundr félagsins. Forseti gjörbi grein fyrir efnahag
ielagsins, og skal þess getib, ab eptir skýrslu í Þjóbólfi
frá 28. febr. þ. á., nr. 12—13, átti félagib í sjóbi 4574
rd. 16 sk.; þá vóru og félagar ab tölu 106. Síban
vetrarfundr var haldinn (28. Jan. þ. á.), hafa dáib
þessir félagsmenn: Kolbeinn hreppst. Arnason
og Bjarni bóndi Helgason í Borgarfjarbarsýslu
og tómthúsmabr Grímr Bjarnason í Reykjavík.
þessir gengu nú í félagib: H e r m a n n sýslum. J o h n s-
son, Vilhjálmr Kr. Hákonarson, óbalsbóndí í
Kirkjuvogi, og Ketill Ketilsson, hreppst. í Kot-
vogi. Félagib veitti Gubmundi jarbayrkjum. Olafs-
syni 25 rd. lán til ab kaupa fyrir jarbyrkjuverkfæri.
Til fulltrúa félagsins í Reykjavíkrumdæmi var, í stab
yfirdómara B. Sveinssonar, kosinn faktor A. P. W u 1 f f.
Til embættismanna félagsins uni næstu 2 ár voru þessir
kosnir: forseti, Olafr prófastr Pálsso n, gjaldkeri,
málaflutn.m. Jón Gubmundsson, skrifari, Páll
Melsteb málafl.m. Keykjavík, 8. Júlí 1862.
0. Pálsson.
Prestaköll.
Óveitt: Elnholt í Uornaflrbi (kirkjan ab Holtnm), ab fornn
mati: 17 rd. 2 m.; 1838: 120rd; 1854: 206rd. 45 sk.; óslegib
npp. — Höskuldistabir á Skagaströnd, ab fornu mati: 51 rd.
3 m 2 sk.; 1838: 236 rd ; 1854: 378 rd. 50 sk.; óslegib upp.
— þíngeyrakl. og Gufudalr eru auglýst 25. f. máu.
— Næsta bl. kemr út 1—2 dögnm eptir koniu gnfuskipeins.
Utgefandi og ábyrgbarmabr: Jón Guðmundsson.
Prentabr í prentsniibju íslands. E. þórbarson.