Þjóðólfur - 05.11.1863, Page 6

23. Júli 1823; }ieim Valgerí'i OlafFdóttnr konu hans varí) 6
barna auí)ií), 5 sonu og 1 dnttur, en mistíi 4 piltana á æskn-
skeií)i. — IJúnímánuc)i síí)ast!i<)num druknaÝ:i í lendíngn
Landeyasand 2 merm af báti, sem sendr var til lands frá
Vestmanneyum til at) vitja læknis til sjúkra manna á eyun-
um ; má af þessn ráí)a hversn illa Vestmanneyíngar eru komnir
meí) a?) hafa lækni sinn á landi; því auk áí)rnefndrar slys-
farar urí)u þeir, sem lífs komust af á bátnum, a"b hverfa aptr
út til eya læknislausir, en læknirinn fekk ser far út til eyanna
nokkrum dogum snbar. — 4 Júní deyfci sj ílfseignar- og kirkju-
búndi Magnús Magnússon á Ospakseyri í Bitru, fi9 ára,
og kona hans M a 11 d o r a G í s 1 a d ú t ti r 20. Maí næst á
nndan; fúru þau bæí'i í sómu grof. — 10 .s. mán. andabist
Bjarni Guí)mundsson búudi á ITamri í Borgarhrepp, a'b
eins 38 ára aft aldri, „lipr mabr og lic'legr, og í m'irgu vel
aí) ser gjor til sálar og líkama, gúí)vilja?)r og ástsæll af þeiui
ídlum er \ií) hann kyntust. — ll.s. m. andabist sjálfseignar-
búndi M a g n ú s M a g n ú s s o n í Skálholtsvík í Strandasýslu,
09 ára, „nýtr súmamalbr í sinni stett og veglyndr, forn ab
trygc) og hreinskilni“. — 20. s. mán. burtkallaftist voveiflega
S igurfcr J ú n ss on á Mic)húsum í Vestmanneyum, búndi
og met)hjálpari vit) Landakirkju, meT) þeim atvikum, aí) hann,
ásamt obmm fleirum, stúb ai) kólkun kirkjunnar, uppá lopt-
palli einum er reistr hafbi veri<) vic) framgafl hennar, og fell
hann þar ofan af og var þegar orendr. „Ilann halc)i ber um
bil 2 um sjotugt, og hafc)i lifalb í hjúnabandi mec) nú eptir-
lifandi ekkju 6Ínni Sezelju Ilelgadúttur í 34 ár, og um 30 ár
mechjálpari. Mátti me’fe santii nm hann segja, aí) hann væri
frábær reglu- og súmama?)r í ollum greinum, mesti iftjnmaftr,
og vandvirkr í ollu, er hann gjiirfci, siftprúftr í allri fram-
gaungu, hreinskilinn og hreinskiptinn og tryggr vin vina
sinna; hann var gu^hræddr og trúrækinn, og sýndi trú sína
í gúí)um verkum; og mun hans lengi aí) gúifcu getií) meí)al
þeirra er þektu mannkosti hans“. — 22. s. mán. deyí)i J>or-
valdr búndi Eyúlfsson á Brennistóíuim á Mýrum, mec)-
bjálpari í Borgarsúkn, 40 ára aft aldri, frá ekkju og fjólda barna
flestum í úmegí); „hann var atg>órí)smac)r í mórgu, greindr vel og
æfí)r í morgu, heppilega brugc)inn vic) lækníngar, smibr gúbr, og
vanst vel til sjús og lands, dugna^ar- útsjúnar- og framkvæmd-
armac)r“ — A^) kvóldi26.s. rn. anda’óist ac) Beykholti í Borgarfirc)i
merkisprestrinn sira Vernharbr }>ork elsson, 79 ára aí)
aldri, borinn 8. Júlí 17841 *. — 7. Júlí þ. árs andac)ist há-
aldraí)r súmamaibr Halldúr Pálsson á Asbjarnarstóibiim í
IIvítársí?)u, á 91. aldrs ári, borinn 22. Apríl 1773, aí) Sleggjulæk
í Stafholtstúngum; þa'ban flutti>t hann, fertugr aí> aldri, á
næsta bæ, aí) Asbjarnarstóibum ])ar bann dvaldi sí'ban til
dau^badags. Hann var nýtr og þarfr maí)r, og frú»c)r búk-
námsmaí)r, og „gjórí)i hann stntt yflrlit sinnar tíc)ar, nm tí*b-
arfar og viT)bnrc)i, þángac) til sjúnin þraut hann 5 árnm fyrir
andláti£“; hann kvongafcist 11. Jiílí 1800, „uppúl vel mórg
eínileg bórn, og átti 92 afkomendr, er hann aridaibist. Hófb-
íngskonan, húsfrú Sigríbs Pálsdúttir (nú á Biei^abúlstab í
1) Oss skortir enn í dag hol/.tu æflatribi þessa merkis-
manns, og heör verib dregi'b ab geta láts hans her í von um
ab eptirmabr hans í branbinu og herabsprúfastrinn, mundi
ekki h?*r í næstu sýsln draga þab vib sig um heilt missiri
eba lengr ab uppskrifa eptir kirkjnbúkinni í Heykholti helztu
æflatribí þessa merkismanris, er dú þar á heimilinu, og senda
oss til birtíngar.
Fljútshlíb) er þekti grant Halldúr heitinn, lýsir honum meb
þessum orftum :
„Hann var margfrúbr mentavinr; gáfnr, ibni, gebprýbi
þrek og þollyndi einkeudu cóldúng þenna; þessa heirns aub
helt hann hegúma: sálin var gædd sibgæbi gubsútta og dygc),
þau lógbu honum bjarta braut á hans lánga lífsskeifti.
— Um mibjan Júlímán. er almenníngr her sybra var á
heimleib úr kaupstabarferbum sínum. geugu her miklar rign-
íngar og úvebr um þá daga, eins og kmmugt er; var þab
einn þann dag ab fjóldi manna súkti yflr þjúrsá á flutuíngi
ab Sandhúlaferju, en áiu fell þar meb mikluui eyrum vib
v«strlandib, svo ab mikill vaball var útí ána til ferjubátanna;
hjálpubu þá ferbamenn hverir óbrum meb hesta og farángr
austryílr vabalinn ; mec)al þeirra er þar gengu þá hvab órugg-
ast fram, var hraustmennib Gísli búndi Gíslason (Gísla-
sonar kúngsjarba lenshaldara f>orsteinssonar í Arnardrángi)
frá Hæc)argarc)i á Síbu; túk hann þar áeyrunum í fyrstu megu
verkr í ha^gra læri, er leiddi um hann allan á svípstundu, svo
hann andabist á 3. ec)a 4. dægri; Gísli heitinn var abeins
rúmt 30 ára af) aldri, og meb efnilegri bændum þar eystra,
reglu og rác'deildarmabr, áhugamac)r og kaskr til allra verka
og vinsæll. — Aflíbandi lestum ec)a skómmu eptir aí) menn
voru heim komnir úr kaupstabarferbum fyrirfúr ser búndi einn
þar austr á Síc)u, Berent Oddssou í Mórtúrigu, meb þeim
atvikum, aí) hann skar sig á háls og þegar til úlífls, vissu
menn til þess engnr orsakir, en gebveiki hefir mjóg brugbií)
fyrir og á mórgum í þeirri ætt; haim var á bezta aldri. —
11. Júlí þ. á. andabist ac) Skúfslæk í Villíngaholtssúkn merk-
ismac)r og sjálfseignarbúiidi sgr. Gubmundr Suinarliiba-
son 54 ára, fæddr á sama bæ 1809, hvar hann síban var
alla æfi, var hann einbirni foreldra sinna, sem voru rábvandir
menn í búndastfctt, og erfbi Guc)mundr eptir þá nefnda jórb
ac) 3A pórtum. 1832 inngekk hann hjúnaband mec) eptirlif-
andi konu sinni ITalldúru Túmasdúttur prests Gumundssonar
i Villíngaholti, er deybi sumarií) 1855 Meí> konu sinni eign-
abist Gubmundr sálugi 8 bórn, dúu 3 þeirra úng, enn 5 eru
á lífi, hib elzta er gipt kona, en hin 4 úgjpt eru hjá múbur
sinni. Gubmundr sálugi var hreppstjiíri í ViJlíngaholtshrepp í
8 ár og ávann hann ser í þeirri stóbu \insield og virbíngu
hreppsbúa og velþúknun yílrhoibara sinna. Hann var um mórg
ár og til daubadags mebhjálpari prestins í Villíngaholtssúkn.
„Gubmundr sál. var mikill erflbsmabr, bætti hann, einkum á
seinnstu árum sínum mjóg mikic) eignar- og ábýlisjórb sína
ab húsum, túnaslettun og girbíngum; hann ^ar í vibmúti og
umgengni mjóg blíbr, vibfeldinn og skemtilegr, orbvar og settr;
gúbnm vitsmunum voru samfara rá< hollusta og gúbvili. Veg-
farendHin og þurfondum, hverja marga og opt bar ab heimili
lians, var hann gestrisinn greibvikinn og gúibgjóribasamr, vinum
sínum og gúbkunníngjum sem voru margir, tryggr og alúí)legr
konu og bórnum ástríkr og umhyggjusamr. — 28. s. mán.
andifcist ac) Vestri-Loptstóbum merkr búndi, dugna()ar og
dánumac)r J ú n J ú n s s o n 84 ára alb aldri, albrúc)ir verzl-
unarl'ulltrúa Ara sál. Júnssonar í Hafnarfirc)i. Jún sálugi var
á Stúruháeyri í Stokkseyrarsúkn 1799, en fúrmeí) foreldrum
sínum merkishjúnunum Júni Gamalíelssyni og Sigrífci Gísla-
dúttr barn ab aldri, ac) Stokkseyri og úlst þar upp bjá þeim
og giptist 1834 eptirlifandi konu sinni Sigríbi Júnsdúttt^,
dúttur hins alkunna gáfu og lánsmanns Júns hreppstjúra ]>úrí)-
arsonar og konu hans Gufcríibar Gísladúttur á Vesltri-Múhús-
um í Stokkseyrarhverfl. Meí) konu sinni Sigrífci varc) Jún