Þjóðólfur - 13.06.1868, Page 3

dúttnr; hdn var níi 59 ára aí) 4 aldri, og var hiiskona e<br
sJalfrar sinnar á Járnger&arstöfctjm í Grindavik. f>enna sama
dag hvítasunnn, aflítandi hádegi, gekk htin ab heiman og
^afhi ráíigjört aí) gánga sufcrí Hafnir; en mibvikndaginn næst-
aii eptir, 3. þ. mán., fanst htin örend og stirbnuh þar upp í
Járngerí)arsta?)a hraunum gnfcan kipp frá bænurn, og er talib
^íst tCb hún hafl ekki kornizt lengra áleihis, heldr orbib bráb-
^vdd þarna skömmu eptir ab hún var farin ab heiman.
FRÉTTIR FRÁ LONDON 18. MAÍ,
eptir hr. kandíd. Jón A. Hjaltalín.
(Niðrlag). Ekki hafa ((Feniarn1 verið iðjulausir
í velr, og var sem nýtt fjör kviknaði hjá þeim, er
3 af félögum þeirra voru hengdir í Manchester 24.
Nóv. f. á., af því að þeir höfðu orðið lögreglu-
þjóni að bana, til að ná lausum föngum afFenía-
flokki. Kváðu Feníar, að það hefði verið óvilja-
verk að skjóta lögregluþjóninn, og væri því eigi
dauðasök, og sögðu að þessir menn hefði dáið
eins og píslarvottar fyrir Irland, en fáum virtist
svo öðrum en þeim, og geta Feníar engan veginn
kvartað yflr því, að ólögum sé beitt við þá, eins
og sýnt mun síðar. Feníar, sem flestir eðr allir
eru írskir, héldu líkgaungur til heiðrs við þá 3
Fenía, er hengdir voru, bæði i London og öðrum
borgum, og héldu hvervetna æsíngaræður, svo að
banna varð þessa fundi. j>ess ber að geta, að
það eru að eins fáir írar, er fylla ilokk Fenía.
Snemma í Desember náðist hér í London einn
af aðalforíngjum Fenía hér, að nafni Burlce, og
lagsbróðir hans Casey. Hinn 13. s. mán. sló
felmtr yfir alla London, er j>að heyrðist, að garðr-
inn kríngnm fángahúsið, þar sem þeir Burke voru
inni, hefði verið sprengdr upp með púðri, og 12
eðr 13húsi sama stræti urðu fyrir miklum skemd-
um, því að gluggar og húsgögn fóru í smámola,
þök duttu niðr á sumum og veggir rífnuðu, 4
tnenn létust þegar, en 30 meiddust og særðust
svo til skemmda, að flytja varð þá til spítala og
dóu einn eða tveir síðar, en margir munu lifa við
örkumsl alla æfi. Menn rendu brátt grun um,
bverir mundu valdir að óhæfuverki þessu, það er
uð segja, einhverir af Fenía flokki, og mundu þeir
hafa ætlað að ná út þeim Burke; en þó varð þeim
e>gi að því, þvi að fángavörðrinn hafði haft þá
'’arúð að hafa þá á öðrum stað í fángahúsinu, en
vant var. Nokkrir náðust þegaraf þeim, er menn
vissu fyrir víst, að höfðu átt þátt í þessu ódáða-
1) í Nr. 7 — 8 bls. 31. rétt undir endann, er óheppileg
prentvilla í fréttnm niíiinin; þar stendr: Dúinstólarmr hafa
n«g aþ gjiira eigi aþ eins á ísiandi o. s. frv. En þab á aí
’era íiilandi. Höf.
verki og voru þeir af Feníaflokki. Nokkrar vikur
eptir þetta gengu hér hinar voðalegustu sögur hús-
unum hærra, um að Feníar mundu eyða öllum op-
inberum byggíngum með púðri og grískum eldi,
sem svo er kallaðr, já að London yrði bráðum að
einni ösknhrúu, einhver ílugumaðr mundi ráða
Yictoríu drottníngu af dögum. í einu orði að
segja, enginn þóktist mega vera óhræddr um lif
sitt. Voru því allar varúðarreglr teknar, og jók
það mest á hræðslu manna, að enginn vissi,
hversu aílmikið þetta leynda félag Feníarnir væri,
og hvað marga þeir hefði í sinni þjónustu. En
þegar farið var að yfirheyra Fenía þá, sem teknir
höfðu verið, komst það brátt upp, að eigi var svo
mikil hætta á t'erðum, sem menn ætluðu. Sumir
af Feníum þeim, er teknir voru, buðust til að
verða vitni krúnunnar, það er, að þeir skyldi segja
allt það, er þeir vissi um félaga sína, móti því, að
þeim væri gefnar upp sakir. Kom það þá upp,
að forsprakkar Fenía hér eru eigi annað en óbóta-
menn og lánleysíngjar, er lítið eiga undir sér, en
svífast eigi hinna hryllilegustu hryðjuverka, og það
við menn, sem eru í engum sökum við þá. En allt
þykjast þeir gjöra af ættjarðarást, því að þeir
kannast við, að tilgángr þeirra sé að losa írland
undan ánauð Englendínga; og sést níðíngsskapr
þeirra á engu betr, en að þeir eru fúsastir á að
svíkja sína eigin bræðr, og ljósta upp um þá öll-
um skömmum, þegar í hart fe.r. Eigi er trútt um
að Vestrheimsmenn, einkum írar, er þar búa,
blási eigi að þessum kolum, og þaðan kemr fé
það, er Feníar hafa yfir að ráða, þótt ekki sé það
stórvægis. Frændr eru frændum verstir. Af Fen-
íum voru 8 handteknir og var mál höfðað móti
þeim fyrir að hafa valdið dauða þeirra manna, er
létust af fángahússsprengíngunni það er kallað hér
Clerkenwell sprengíng. Um flesta þeirra sannað-
ist, að þeir hefði verið i vitorði um hryðjuverk
þetta og stuðlað til þess óbeinlínis, en ekki þókti
sannað nema um einn, að hann hefði r raun og
veru (actually) kveikt í púðrtunnunni, og var þeim
því sleppt, af því að aðalglæprinn varð ekki sann-
aðr uppá þá, og mundi naumlega í nokkru öðru
landi hafa verið farið svo vægilega með slíka
menn. Einn var dæmdr til dauða, en með því að
nokkur efi er enn á, að hann hafi verið maðrinn,
þá hefir hann verið náðaðr, þar til það væri ran-
sakað betr. Á Irlandi náðist og einn aðalforíngi
Fenía að nafni Mackay og var hann dæmdr til 20
ára varðhalds. En ekki er allt búið enn um Fen-
ía. í Aprílmánuði var D’ Arcy M’ Oee í Canada