Þjóðólfur - 18.04.1874, Síða 2

- 98
kom hfngnft nm næ**tn hplef, preinllpcar «kýr»’nr f br&fnm
þ»r »»í) tior*a«. «e er þ«ttH ib helzta Á<b kvoldi fó-tnd ¥0.
f. mán . er menn gengu til ■*veOn* þ»r heima 4 „Gnloniij",
hafM ei'gi «r> ih iieing v»r, h\«rki ieyfciat»»ym* »»í* annar-. eti
aigi h»(M \eiih lj s kveikt í ^kiitstoinnnm þ* nin kvoldib, oe
• Ígi nn» þa*r gengiib eM eigi hina ytri) eOir kl 7, «g þar
til hHta% \ar. "krifari amimanns. Jdn Krl'tþn*‘on. er svaf
f |nft-li»*rht*riM rétt npp\f)r ytii? ekrH-tofuniii. vii?i-*t fyrstr
hafa oibi? eld'ins v»ij \aknM hann nm morguninn milli
6ttu og mib* moiBniis m\-ke 4 5. tiniannm), varh h«n«m
litih til glugtfan*. oe s4 þ4 mikinti glampa fyrir iitan. er eigi
got komib aiinarsta^ar a^ eu fra glneenni stofn-herhergjaiina
neban nndir. þ « skrifstofunnrn, þ»r sem l«gann heflr þi
veiib farih ah leegla «t um gluge»na Hann vakti bratt
vifin«f'*lki?, er uppi s\af, skundahi þa fyrst til skrifstotanna,
en var »»r allt komih i b arta bal, svo ab eiigu varb
bjarga^ ; þegar þar nœ-t kon» til svefnherhereja þeirra hjóna
auitmanns «e frúar hans, var hún ah bj-raa ser lit «m glngga
ásamt fo«tib«rnnni þeirra; lialM iiún nndvab eliiegann meb
sauma\é| sinni til ah opna þeim iitgang, vor« þau fdl f»kiajdd
mj«e oe I erfætt «g v»r þar btlu einn bjargah al’ nimfotnm
Jafnfr»mt og eigi nei«u ••bru; en undir eins ug amtmahr var
klæddr. haffi haim leitah i gHgniim st«fu-lierhergin til skrif-
stofunnar. til þess ab bjaiga þar einhverju ef auMb yrM;
hafM þessu ekki \eri> gainnr pefl«f» meh fyr*»ta, eii er allir
voru nt knmuir nr brunannm, nema Sigurbr karl, var amt-
manns br*ir saknah, fór þ» Jón skiifari inn nm hæl i«n í
eldinri. hitti hr»tt amtmaiin. af >ér kominii a 1 teik «g eld-
stybbnnni. «g b»ig ho«um meh naumindum út nui glueea —
{>osti ini hr»tt múgr «g margmenni al-ta^ar ab, er bruninii
sást, og t*'*kst ah varua þvi ah eldrinn n»bi »b læsa<t »
kirkjuna, né heldr í bæarhiisiu 4 stahrn.m. enda hafibi eigi
libih 4 l;*neu *M **ti>faii var fdl brunniii til kaldra kola svo
a<b ekkert st«h eftir nema miirtópt hennar bersnauib. Jarn-
skápr sá, er tyr \ar geiih, st*'>b óskaddaM, og "kilajbi því
öilu meh iimmerkjnm er hanri hafM ab ge>ma. bæM pening-
íngum og sku dabréfum. Kigi vita menn neitt nm, nppt«k
brnnans. en eetib til ah bellu-ofti einn, gamall ng forn, í
fremri skrif*ti*fu hafi hilab svo ehr lo^nab f«á eldsfóarniúrn-
um, eldr hafi nab ab falla í gegnum glompu þá og inn
á gólflh
AmímaM hafM hafzt vjb á Skipalóni fyrsto næturnar
eftir brunann, en s (bati tekiib sér aMetr 4 Aieyri.
— DÓMIV bæar|mi£sréiUrin8 í Bergen (Björgvin)
í Noregi i (gjafsóknar)málinu:
Peir bisknp Pétursson, gegn ritstjóranum
Ölaf Lofihus.
(Upp kveðinn á dönsku1 18. Nóvember 1873).
ÍM dæmist rett að vera:
jian hjn uieir'andi nmmæli, eekareiftir og úkvælisorí)
íem tekin ern fr»m i 1 , 2 , 3. 4 , 5 og 6 télugrein hérað
fremau aí) vi>hof' \®ri \ prenti og beiot ah sjekjauda sakar
l) Utiegaiug þessa srnna d ms-uii&riaBS er í „V kverja"
55.—56 túlubl. 51. jils Kn af því sd þýbing sýni-t eigi
psrib nákva-ín herra Petr biskup iiefir gójfú.lega latib í ti*
staþfesta Iriimrits-iílskrift) ng |af \el etgi atskustar iett, þa
heflr eigi þiítt ufatikib ab gefa þe-sa þýt'ingu sem h>r er nett.
Kitstjóriun.
hi-knpinnin l’étri Pétur««yni I bla>agrein þeirri er .Rergens
Tidende «r«ins |h72, ttii túlutiiaj liaféi npp fekih, moí)
þeirri yflr.krtft: „I ere dyrekinhte \order ikke Meiineskeoes
Tra-lle" og ma?) nndir-krtftinni „S. I.-, skulu dan?) ng mark-
lauii \era. svo a? þau verhi aldrei ærn sækjanda gú?n riafnt
haiis og niannorhi til i>einnar iýr?ar. Fyrir nmmæli þaii og
sakargittir og úvjNkv.einilegu nr? sem tilgiefnd ern ihér) í
l , 2 . 3.. 4 ng 5 trilupúgtum, he* ritstjúraiiuin Olav j.nfthns,
-eni hér er etefridr sakberi ng ahyrgéina verhr ah bara eftir
Crnl. rap. 17. § 7 sbr § 6. samt sainailaga-) cap. H §, ab
lúka 20 — tnttngu spes'udúlnm í ríkis júh. ug skal hauu þar
ah anki grei?). Siefuanda 16 — átjan spesiiidali í ni ilsknstn-
ah. — Dminnm ber a?) tidlnargja innan 15 daga frá log-
legrf birtingu hans. ab vil&lagéri affnr ah Ifigum
— STJ()RNATISKIi,ÁIN og Auglýsing 14. Febr. 1874
(Framh. frá 88. bls.).
— iSinveldis yfirráb og einveldisstjórn Danakonungs
gat staðiö að lögum og stóð iíka. eftir að opna bréfið 4.
Apríl 1848 var út gengið, og eftir að grundvallarlög Dan-
merkrríkis 5. Júní 1849 höfðu náð staðfestingu konungs.
petta segir og sannar hin almenna boðnnarskrá („Al-
mindeiig Kundgjörelse“) 28. Jan. 1852, enda liggr það í
klutarins eðli. Einveldið stóð um mörg ár þareftir yfir
Slesvík, Holstein og Lauenborg, og yfir islandi hefir það
staðið og stendr enn í dag. En a 1 v e 1 d i konungdómsins
í Danmörku eðr þessu liinu f r j á 1 s a f u i 1 v e 1 d i hans
til að v e i.t a cðr g e f a nýa sfjórnarbót, öðruvisi eðr aðra
heldr en þá sem þegar var gefin með alsherjar kongsbr.
4, Apríl, — þessu alveldi og frjálsa fullveldi Danakonungs-
ins var þar með lokið að fulln og öllu. þessu alveldi eðr
meginafli einveldisins afsalaði þarmoð einvaldskonungrinn
Froderik 7. frá sjálfum sér, af „frjálsu fullveldi“ sínu, og
svo frá öllum eftirmönnum sínum á Dana-tróni. Hann,
frelsisgjafarinn sjálfr, gat ekki aftr tekið þessa sína gjörð
hún var þá þogar og ér og verðr óraskanleg. Síðan hefir
enginn Danakonunganna haft né gefr nokkuru sinni hat’t
„frjálst fullvcldi", getr því eigi veitt né gefið neinum þegn-
um sínum, neinum landshluta konungsveldisins, neinskonar
stjómarbót frekar en Frederik 7. var þegar búinn að
veita öllum þegnum sínum og sérstaklega íslendingum
með sínu allraliæsta bréti 23. Sepfbr. 18i8, sbr. kosning-
arlög Dana til alsherjar ríkisfundarins 7. Júlí s. árs, og
kosningarlög til þj ó ð f u n d ar in s 28. Septhr. 1849.
Stjúrnarskráin 5. Jan. og hin konunglega Auglýsing
til islendinga 14. Febr. 1874, er eklci útgengin frá ein-
valdskonunginum yfir Islandi (samkvæmt konungalögunum
og Alþingistilskipuninni 8. Marz 1843) og hans hátignar
rlkisráði. Stjómarskrár þessar eru ckki undirskrifaöar
af forsetanum („Conseil-Piæsidenten“) ríkisráði konungs-
ins (,,Geheime-Statsraadet“), heldreru þær útgengnar frá
lögstjórnarráði eðr dómsmálastjúrn Danmerkr-ríkis; hinn
lögbundni lögstjórnar ráðberra Danmerkr ríkis hefir und-
irskrifað báðar skrárnar með konungi, — þar við verðr
þá konungsnafnið eigi annað en nafn og undirskrift hins
lögbundna ábyrgðarlausa konungs yfir Dan-
mörku, en eigi einvaldskonungsins yfir Isiandi eftir Al-
þingislögunum, og eru þau þó enn i óröskuðu gildi, °S
ein af þeim „stjórnarskipunarlögum ríkis-
i n s“; er Cbristian konungr vor hinn 9., þá er hann kom