Þjóðólfur - 29.12.1884, Blaðsíða 2

i98
Hitt og þetta.
— Tyrknesk kurteisi. Síðast þegar þau
hjónin krónprinzinn og krónprinzessan af Austr-
riki heimsóttu Miklagarðs-soldán, vóru meðal
annara, er móti þeim tóku við landtökuna, tveir
svertingjar; það vóru geldingar, er soldán hafði
sent, til að halda vörð við herbergi krónprinz-
essunnar meðan þau hjón dveldu þar.
— Swift sagði eitt sinn í prédikun sinni:
„J>að er einkum þrenns konar dramhlæti, kæru
tilheyrendr, sem menn verða að varast: ættar-
dramb, auðdramb, og gáfnadramb. Um ina síð-
astnefndu tegund dramblætis þarf ég ekki að
fjölyrða við yðr, kæru tilheyrendr, því að eng-
inn yðar hefir neina ástæðu til að falla í þá
freistingu....“
— Gálauslega spurt. öamall piparsveinn
var ofr-góðr við börn hjóna einna. „Ég hélt
ekki að yðr þætti vænt um böm“, sagði frúin,
sem bæði var ung og fríð kona. „Jú“, svaraði
hann,—„þegar það em e.kki mín börn“.—„En í
hamingju-bænum“, segir frúin; „því fáið þér
yðr þá ekki konu ?“ (Hvað maðr hennar hafi
hugsað, um það segir sagan ekkert).
Gríska og Ebreska. J>að er alkunnugt,
hver áhrif það hafði á siðabótina að þekking á
fornmálunum grísku (sem nýja testam. er rit-
að á) og ebresku (sem gamla testam. er mestalt
ritað á) útbreiddist á ný. Hve hlœgilegan ótta
þátíðar klerkalýðrinn kaþólski hafði af námi
mála þessara, má ráða meðal annars af því, að
munkr einn komst svo að orði í prédikun sinni :
„Menn hafa fundið upp nýtt tungumál, grisk-
una, sem er móðir allrar óhæfu þessara tíma.
A því máli er bók rituð, sem kölluð er „Nýja
testamentið11 og er það mjög háskalegt rit. Nú
eru þeir að finna upp annað nýtt mál til, sem
kvað heita ebteska; hver sem lærir það, verðr
gyðingr“.
— Págætt. Góðir menn eru ekki svo fágætir,
og hygnir menn heldr ekki; jafnvel lærðir
menn og fjölfróðir menn eru ekki svo ýkja-fá-
gætir; en sannarlega frjálslyndir menn eru
sára-fágætir. (Marie v. JEbner-Eschenbach).
Leiðvallahreppi 3. desbr.
»Tíðin lík sem að undanförnu, sífeldr
snjógangr, umhleypingar og þess á milli
krapaveðr. Rétfc fyrir aðventukomuna var
staðveðr með litlu frosti um tíma ; nú aftr
snjógangr ; hefir drifið mikinn snjó tilfjalla,
svo ófærð er þar víða og kafhlaup í dæld-
um ; minna hér á útlendinu. Bkki farið
að gefa fullorðnu sauðfé enn þá. Tauga-
veiki er að stinga sér niðr ; tvö börn nýdá-
in, fleiri liggja og fullorðnir Iíka«.
Rvík 29. deubr.
— Habðindi að frétta austanfjalls, og
mun líta út fyrir felli víða í Arness- og Rang-
árv. sýslum.
— í fyrradag útsunnan rokviðri. Menn
sem voru í beitifjöru (ð—6 talsins) daguði
uppi á hólma, sem flæðir yfir með stórstraumi,
en smástreymt var nú; sátu þeir þar í sjó-
rokinu um £ sólarhring, unz veðri slotaði svo
að þeim varð bjargað. 1 unglingspiltr hafði
verið mjög aðfram kominn.
Innbrotsþjófnaðr. — Snikkari nokkurí
Keflavík hefir fyrir skömmu brotizt fleirum
sinnum um nætrtíma inn í verzlunarbúð og
stolið þar ýmsum munum (smámunum þó
mest að sagt er). Hann er tekinn undir
rannsókn og hefir meðgengið.
gpjp- Næsta blaö 3. jan,
AUQLÝSINGAR
í samfeldu máli m. smáletri kosta 2 a. (þakkaráv. 3a.) hvert ori 15 slata trekast
m, ö8ra letri eða setning 1 kr. fjrir þumlung dálks-lengdar. Boigun út i hönd.
eir, sem enn skulda fyrir „J»jóðólf“,
eru vinsaml. beðnir að gjöra skil
sem allra-fyrst.
Til almenniiigs!
Læknisaðvörun.
pess hefir verið óskað, að ég segði álit mitt
um „bitter-essents“, sem hr. C. A. Nissen hefir
búið til og nýlega tekið að selja á íslandi og
kallar Brama-lífs-essents. Ég hefi komízt yfir
eitt glas af vökva þessum. Ég, verð að segja,
að nafnið Brama-lífs-essents er mjög vill-
andi, þar eð essents þessi er með öllu ólíkr
inum elcta Brama-lífa-elixir frá hr. Mans-
feld-Bullner & Lassen, og því eigi getr
haft þá eiginlegleika, sem ágæta inn egta.
þar eð ég um mörg ár hefi haft tækifæri til, að
sjá áhrif ýmsra bittera, en jafnan komizt að
raun um, að Brama-lífs-elixír frá Mansföld-
Búllner & Lassen er kostabeztr, get ég
ekki nógsamlega mælt fram með honúm
einum, umfram öll önnur bitterefni, sem ágætu
meltingarlyfi.
Kaupmannahöfn 30. júlí 1884.
E. J. Melchior,
læknir.
Einkenni ins óekta er nafnið C. A.
NISSEN á glasinu og miðanum,
Einkenni á vorum eina egta Brama-
lífs-elixir eru firmamerki vort á glasinu, og á
merki-skildinum á miðanum sést blátt ljón og
gullhani, og innsigli vort MB & L í grænu
lakki er á tappanum.
Mansfeld-Búllner & Lassen,
sem einir búa til inn verðlaunaða
Brama-lífs-elixir.
KAUPMANNAHÖFN, [415r.
Jeg undirskrifaður kunngjöri hér með öllum ut-
ansveitar ferðamönnum, að ég frá birting þessarar
auglýsingar á prenti sel þeim allan þann greiða,
er ég læt þá fá, og hestum þeirra beit, en skuld-
bind mig þó ekki til að hafa til allt það er menn
kynnu að beiðast. 28/u—84.
Einar Einarsson, [438r.
bóndí, Fossi, Suð:irfjörðum, Barðastrandarsýslu.
Seldar óskilakindur í Grindavíkrhrepp næstliðið
haust: Hvit gimbr 1 vetra sneitt aft. h., tvístýft
aft. v,—Hvítt hrútlamb, mark: hvatt h„ gagnfjaðrað
v. Verð kindanna, að frá dregnum kostnaði og '/s
fæst til fardaga i885.
Garðhúsum 8. desbr 1884.
Einar Jónsson. [4391-.
Hér í Biskupstungnahreppi er nú í óskilum
skolgrátt hesttryppi. ég held fremr 2 vetra
en 1 vetrar, dökkt á fax og tagl með mark:
standfjöðr aftan vinstra. — Eigandi ofannefnds
tryppis getr leitt sig að því til útgöngu næst-
komandi desember mánaðar, með því að borga
á fallinn kostnað, en úr því til næstu fardaga,
andvirðis þess til undirskrifaðs.
Auðsholti í Biskupstungnahr. 25. nóv. 1884.
Tómas Guðbrandson. [440r.
þegar kyrkjurnar i Einarslóni og Laugabrekku
voru lagðar niðr, báðar hrörlegar mjög t>g að
hruni komnar, var oss Hellnasóknarmönnvhn gjört
að skyldu, að byggja kyrkju á Hellnum i
þeirra stað, þar eð annars hefði engin guðsþjón-
usta getað fram farið í þessari sókn vegna kyrkju-
leýsis. Árið 1882 réðust Hellnasóknarmenn, ept-
ir áskorun hjeraðsprófastsins,i að byrjabygging kyrkj-
unnar, i von um að géta fengið eftir fyrirheiti frá
fyrrum landshöfðingja H. Finsen, 300 kr.
lán úr landsjóði, er smátt og smátt yrðu
borgaðar með rentum af tekjum kyrkjunn-
ar. En sem til átti að taka, brást mót von
manna, lán þetta, að sögn prófastsins fyrir þá sök,
að ekki varð sett fulltryggjandí veð fyrir láninu.
Alt fyrir það var byggingunni haldið áfram og
hin nýja kyrkja uppkomin og vígð um haustið 1883
Byggingarkostnaðrinn hefði orðið hinum sárfá-
tæku sóknarmönnum ókleyfr, ef þeim, úr þvi lán-
ið brást úr landsjóði, hefði engin hjálp komið til
styrktar. En biskupinn yfir íslandi dr. theol.
P. Pétursson sendi þá kyrkjunni að gjöf 100 kr.
i peningum og pröfastr E. Iiúld gaf um samtals
69 lcrauk þess gáfu bændurnir Ólafur Ólafsson
í Skjaldatröð 10 kr. og Árni Björnsson á Stapa 6
kr. þrátt fyrir þessar gjafir er kyrkjan enn, sem
von er, í nokkurri skuld og vantar hvelfingu sér
til prýðis. En í nafni safnaðaríns vottum vér hin-
um heiðruðu gefendum, einkum inum fyrnefndu og
sérstaklnga herra biskupinum fyrir hans höfðing-
IeSu gjöf, verðugar þakkir; því án þessara gjafa
hefðu hinir fátæku sóknarmenn- orðið í mestu vand-
rseðum og ef til vill orðið kyrkjulausir. Ritað i
september 1884. Sóknarnefndiní Hellnasókn.
Gir.l___________________________________
Út komið á mitt forlag :
Maðvígskan
Eftir Dr. V. Pingel.—Inngangsorð og isl. þýðing
eftir Boga Th. Mclsteð.—Verð 35 au.
Kr. Ó. Þorgrímsaon. I142*
Eigandi og ábyrgðarm.: JÓM (Hafsson alþm,
Skrifstofaá Bakarastíg við hornið á Ingólfsstræti
Prentaðr í prentsmiðju ísafoldar.
I