Þjóðólfur - 16.11.1888, Qupperneq 3

211
Markaðsauglýsing.
Hjermeð auglýsist, að undirskrifaður heldur markað á hrossum og
sauðfje á þessum stöðum:
Miðvikudaginn 21. nóvbr. í Kambsrjett, Holtum kl. 10 f. m.
Fimtudaginn 22. á Birtingaholti, Hreppum kl. 9 f. m.
og sama dag á Reykjum á Skeiðum kl. 12.
Föstudaginn
Laugardaginn
Mánudaginn
t>riðjudagínn
Miðvikudaginn
Fimtudaginn
Föstudaginn
23. nóvbr. á Hjálmholti í Flóa kl. 10 f. m.
24.
26.
27.
28.
29.
30.
Miklaholti, Tungum kl. 12 á hd.
Klausturhólum, Grímsnesi kl. 12 á hd.
Apavatni, Grímsnesi kl- 10 f. m.
Almannagjá, Þingv. kl. 11 f. m.
Káraneskoti, Kjós kl. 10 f. m.
Gröf, Mosfellssveit kl. 11 f. m.
Allt, sem keypt verður, borgast með peningum.
Síðar verður auglýst, hvenær markaðir verða haldnir í Borgarfirði.
Reykjavík, 15. nóvbr. 1888.
y. p. ^o-meo ©Ccfoovv Sovto
Seot-g. aT4ot3ak-f.
517
O
o
mr~r)
Xfí
O
u
T3
s=s
,Ö
fl
©
m
Xfl
fl
*©
©
w
M
''fH
s
S5
W 00
pfii 2
5 ©
*o 2
cd
« 5«
✓-s ?
U

© 2
© §
1—1 -2 -|
-51 a
S3 ^
-oj
sí £
pÖ
«5 6o
Æ 53
I «
5b .
:° ©

ö a
cð ©
§5
'O .
3
V
o SS*
s
JO R
" t>D
O
a 3
a £
<s s
=0 I
cS S
'3 |
QQ rvT5
fl
’m R
~ a
• S bc
> '
- a
pS #'Cð
m .a
c a
a o3
bD
o
3 ~ S >»
a 03
co 'C3
m eð
& 3*
p s
fl m
'S ^
^ a
t.c -S
.2 *
© cð
S rs
.—i CC
bC ^
m SS
'Cö §
H ^
03
o 'Cð
a

bC
©
u
n
■s*
03
a
ö
>
188
að beita blýantinum; en eptir fáar mínútur gat hún
skrifað fallega stafi.
„Pað er merkilogt11, sagði Alexis hvað eptir annað,
„við lærum miklu fljótar, en ef við hefðum Lankasters
aðferðina".
Það þarf ekki að orðlengja það, í þriðja sinni gat
Lísa þegar Iesið „Natalíu, dóttur hermannsins“, og milli
þess, sem hún las, skaut hún inn athugasemdum sínum,
sem Alexis dáðist að og undraðist, og hún skrifaði út heilt
pappírsblað með útdrætti úr sögu þessari.
Ept.ir eina viku fóru þau að skrifast á. Fyrir
brjefkassa notuðu þau liolu í gamalli eik einni. Nastja
fór þangað með brjefin frá Lísu og sótti þangað brjef-
in til hennar. Alexis fór sjálfur með sín brjef og lagði
þau í holuna og sótti þangað brjefin frá ástmey sinni,
sem skrifuð voru á óvandaðan bláan pappír með allra
mesta hrafnaklóri. Það leið ekki á löngu, að Akúlína
færi að hafa lipurt og fagurt orðfæri í brjefum sínum,
og hennar andlegu hælilegleikar þroskuðust ótrúlega
fljótt.
En á meðan þessu fór fram, hafði Iiinn forni kunn-
ingsskapur milli þeirra Ivans Petróvitsch Berestoff og
Gregors Ivanóvitsch Múromskí’s breytst í innilega vin-
áttu, og það á þann hátt, sem nú skal greina: Múr-
omskí hafði opt hugsað um það, að þegar Berestoff gamli
185
bíða með að biðja hana afsökunar og ljet sem hún sæi
það ekki.
Þau settust til borðs. Alexis var allt af fálátur
og eins og í þungum hugsunum. Lísa var tepruleg,
dró seiminn, talaði gegnum tennurnar og talaði ekki
annað en frönsku. Faðir hennar horfði stöðugt á hana;
honum var alveg óskiljanlegt, hvern tilgang hún hcfði
með þessu, en hann hafði þó gaman af því. Fröken
Jackson var þrútin af reiði og þagði. Berestoff kallinn
var hinn eini, sem var eins og heima hjá sjer. Hann
át á við tvo, drakk mikið, var glaður yfir sinni eigin
kæti, varð æ opinskárri og kátari.
Loks stóðu þau upp frá borðum. Gestirnir fóru
síðan af stað, og Gregor Ivanóvitsch stillti sig nú ekki
lengur um að hlægja og vildi svala forvitni sinni.
„En hvernig fór þjer að detta í hug að gera gis
að þeim?“, spurði hann Lísu. „En á jeg að segja þjer
nokkuð? Hvíti liturinn, sem þú liefur málað þig með,
fer þjer ágætlega. Jeg vil ekki vera að skipta mjer af,
hvernig dömur búa sig, en væri jeg í þínum sporum,
mundi jeg allt af vera máluð — náttúrlega í hófi, að
eins lítið eitt“.
Lísa rjeð sjer ekki fyrir gleði af því, hve vel henni
liafði heppnast tiltæki sitt; hún faðmaði föður sinn að
sjer og lofaði að taka ráðleggingu lians til íhugunar,