Þjóðólfur - 20.12.1889, Blaðsíða 3

‘235
mína í þessu máli, eu lijer var mjer einn nauðug
ur að reka af mjer áburð og ósannindi.
Vigur, 4. nóv. 1889.
Sigurður Stefánsson.
--o>4=)OÖ<&-
Sent til ritstjórans:
1. M. Halldorsson-Fridriksson, Læren
om Massage. Kjöbenhavn 1887, 96 bls
8vo. — Þessi bók er leiðbeining fyrir al-
menning til þess að skilja eðli og áhrif
nuddunarlækninga, sem nú eru farnar all-
mjög að tíðkast í útöndum, og kenna
möunum að nota þær. Bókin er vel sam-
in og skipulega og hverjum manni skiljan-
leg. í henni eru myndir til skýringar.
2. Mbritz Halldörsson-Fricíriksson, Stutt
leiðbeining til að safna og varðveita
náttúrugripi. Kaupmannahöfn 1889, 40
bls. 8vo.
Höfundurinn getur þess, að hann hafi
samið bók þessa á íslensku, til þess að
styðja að takmarki fjelags þess, sem ætl-
ar að reyna að koma á íot íslensku nátt-
úrugripasafni, og eru þar-leiðbeiningar til
að búa út alls konar náttúrugripi: spen-
dýr, fugla, skriðdýr og pöddur, fiska,
beinagrindur, egg, hreiður, skordýr, bjöll-
ur, fiðrildi, flugur, kóngulær, krabbadýr,
orma, skeljar og kuðunga, jurtir og steina.
Þessi leiðbeining er greinileg, skýr og
Ijós. svo að hún getur komið þeim að
hinum bestu noturn. sem vilja safna nátt-
úrugripum annaðhvort fyrir sig eða aðra.
Eins og allir vita, er safn af náttúru-
gripum alveg nauðsynlegt til að stunda
náttúrufræði, en þegar menn komast upp
á það, að safna náttúrugripum, þá er það
eitthvað liið skemmtilegasta starf, sem
fyrir getur komið. og viljum vjer því
ráða þeirn, sem langar til að kynna sjer
náttúru íslands, til að kaupa þessa bók.
3. Arkiv för nordisk lilologi, utgivet
under medvárkan av Sophus Bugge, Finnur
Jónsson, Kristian Kálund, Nils Linder,
Adolf Norean, Gustav Storm, Ludv. F. A.
Wimmer, Tlæodor Wisen. Ny följd.
Första bandet. Háftet 3. Lund 1889.
Efnið í þessu hepti er: Ebbe Hertzberg:
Tvivlsomme ord i Norges gamle love.
Hj. Falk: Med hvilken ret kaldes skal-
desproget kunstigt? Janus Jónsson &
Finnur Jónsson : Um orðið vigg. Björn
Magnússon Olsen: Nogle bemærkinger til
et vers i Haustlöng. — Finnur Jónsson:
Yengi. Elof Tegner: Carl Johan Schlyter.
í. J.: Jón Árnason.
Eins og sjest á efnisyfirlitinu, kenni'r
margra grasa í þessu hepti, en það sýnir,
hvernig tímaritið er í heild sinni. Þar
eru að jafnaði stuttar og velsamdar rit-
gjörðir; er áríðandi fyrir þá, sem vilja
fylgja með í norrænum fræðum, að eiga
tímaritið.
Þess skal getið, að íslenskan á þar
jafnan rjett við dönsku og sænsku og
eru ýmsar ritgjörðir í tímaritinu á ís-
lensku. Fjögur fyrstu bindin 1884—1888
(um 100 arkir) fást hjá öllurn bóksölum
fyrir 12 kr., og er það gott kaup.
---0>-Ö0fe»-<C=-
Skip koni hingað 14. þ. m. (Nancy)
frá Liverpool með kol til Fischersversl-
unar ; var sannarlega ekki vanþörf á því,
með því að kol voru þrotin í verslunum
hjer í bænum.
Frá útlöndnm bárust þau tíðindi með
skipi þessu, að stj órnbylting hefði orðið
í Brasilíu í miðjum f. m., Pjetur keisari
þar rekinn frá völdum, en lýðveldi stofn-
að í staðinn, bráðabirgðarstjórn kosin
undir forustu hershöfðingja eins, Fonesca
að nafni. Pjetur keisari ætlaði að setj-
ast að á Frakklandi og var þegar kom-
inn til Portúgals. Onnur stórtíðindi eigi
frá útlöndum.
Maður varð nýlega úti, Bjarni Hin-
riksson frá Vatnsleysu á leið heim til sín
úr Hafnarfirði.
Sex menn drukknuðu 13. f. m. á Snæ-
fjallaströnd í ísafjarðarsýslu. Voru 4
þeirra frá ísafirði; höfðu þeir farið þaðan
deginum áður á þiljubátnum Olavia með
salt norður á Snæfjallaströnd; um kveld-
ið (12.) lögðu þeir skipinu fyrir framan
Sandeyri og fóru i land, en af því að
veður tók að versna, fengu þeir með sjer
tvo vinnumenn frá Sandeyri, til að kom-
ast aptur út í skipið, sem þeim heppnað-
ist, en veðrið fór síversnandi og daginn
eptir (13.) var aftakaveður; er haldið, að
þá hafi slitnað önnur festin, sem skipið
lá við, og fóru þá allir af skipinu og
ætluðu í land, en drukknuðu á leiðinni.
Skipstjóri var Þorleifur Jóhannsson á ísa-
firði.
Skipstrand. 27. f. m. strandaði Holger,
kaupskip Clausens verslunar fyrir vestan.
Það lagði frá ísafirði daginn áður með
650 skppd. af saltfiski, og ætlaði að taka
meira af fiski á Flateyri og halda síðan
til útlanda, en strandaði við Stigahlíð.
Drukknaði þar skipstjóri lbsen og einn
háseta, en 5 komust í land; af þeim kom-
ust 3 til bæja, en liinir 2 voru svo þjak-
aðir, að þeir gátu ekki orðið hínum sam-
ferða, og hafa ef til vill orðið úti, því að
leit var gjörð að þeim, en þeir voru ekki
fundnir, er seinast frjettist.
Tíðarfar enn óstöðugt; hefur snjóað
nokkuð þessa viku, en bloti kom og
lileypti öllu í gadd, svo að nú er hag-
laust eða haglítið. — Vestanlands hefur
tíð verið stormasöm og óstillt, eins og
hjer, en á Norðurlandi betur látið af tíð-
inni.
Um hátíðiruar stíga í stólinn í dómkirkjunni:
Á aðfangadagskveld : kand. Hannes Þorsteinsson;
á jóladaginn: biskup Hallgrímur Sveinsson; á ann-
an í jólum, sunnudaginn milli jóla og nýárs og á ný-
ársdag: sjera Þórhallur Bjarnarson, en á-gamlárs-
kveld: kand. Magnús Blöndal Jónsson. Svo sem
venjulegt er, verður engin messa næsta sunnu-
dag.
NorðurmúlasýslU, (Pljótsdalshjeraði) í nóv.
„Pöntunarfjelag Pljótsdalshjeraðs keypti hjer í haust
sauði eptir vigt, eins og að undanförnu; sömuleið-
is Tostrupsverslun á Seyðisfirði og gaf þegar 15
a. fyrir pd. — Bnn fremur keyptu fje á fæti: Sli-
mon, S. Johansen og Gránufjelagið. Sauðir seld-
ust 17—19 krónur, best 21V2 kr, en geldar ær 12
—13 kr. — Heilsufar almennt gott og engir nafn-
kenndir dáið. — Heldur eru búnaðarmál að taka
við sjer eptir harðærið; á síðastliðnu vori risu npp
úr dái ýms búnaðarfjelög. — Daufar þykja hjer-
aðsbúum aðgjörðir þeirra, er falið var á hendur að
gjöra hið ýtrasta til, að Lagarfljót yrði laxgengt og
koma á laxaklaki við það (sbr. fundarskýrslu i
Austra 1887). 22. júní síðastl. kom mál þetta að
nýju til umræðu á sameinuðum Múlasýslufnndi á
Eiðum. Átti þá mest að standa á fossmælingunni,
en til þess tíma hafði veður ekki geflð til þess. Var
þá öðrum falin mælingin á hendur, en eigi vitum
vjer, hvort þeir hafa enn fengið veður til þess frem-
ur en hinir“.
Eyjaflrði 20 nóv. „Alltaf helst sama öndveg-
istíð, hlýinda veðrátta dag eptir dag, en óvana-
lega óstillt og stormasöm nú lengi, optast vestan
og suðvestan stormar. Stundum eru hlýindarign-
ingar eins og á vordag, enda liefir sjest spretta
upp í görðum aptur og jafnvel nýútsprungnar sól-
eyjar. Allar sveitir hjer kringum Eyjafjörð mega
heita alauðar. — Aflalítið er einlægt hjer á flrðin-
um, enda gefur sjaldan að róa nti um tíma; apt-
ur á móti má heita á ýmsum stöðum hjer utan til
á firöinum uppburður af síld við og við, og kol-
krabbi fjekkst mikill framan af í vetur“.
Skagafjarðarsýslu 6. des. . . . „Tíðin hefur að
undanförnu verið hin ákjósanlegasta, svo að fremur
hefur mátt heita vor- en vetrarveðrátta, en í dag er
hvassviðri og gránar i rót, en þó eigi frosthart.
Sökum þess, hve tíðiu hefur verið góð, hafa ær
allt til þessa víða á útigangsjörðum eigi verið
teknar á gjöf og lömb að eins nýtekin sum-
staðar“.
Húnavatussýslu 4. des. .. „Tíðin hefur verið góð,
en stormasöm, opt óstætt veður; nú því nær auð
jörð. Ekkert farið að gefa fullorðnu fje og það
lítið hrakið“.
Húnavatnssýslu (vestantil), 9. des. . . . „5. þ.
m. fór fyrst heldur að kólna og spillast tíð og hafa
verið hríðarjagandar síðan, mest af titsuðri, svo að
snjór er nú kominn nokkur, einkum til dala“.