Þjóðólfur - 19.12.1890, Síða 4

236
reynt allt, sem mjer datt í hug við hana,
þar á meðal Brama-lífs-elixír þeirra Mans-
feld-Biillners og Lassens, en ekkert af
þessu stoðaði grand. Síðan keypti jeg hjá
herra kaupmanni M. H. Gram í Fjeldsö
eina flösku af Kína-lífs-elixír herra Valde-
mars Petersens í Friðrikshöfn, og er það
mjer nú sönn gleði, að geta vottað, að
dóttir mín við brúkun bittersins hefur orðið
albata af ofangreindum kvillum.
Fjeldsö pr. Gjedsted, 4. október 1887.
Ekkja Lausts Rytters.
Kína-lífs-elixírinn fæst ekta hjá:
Hr. E. Felixsyni. Keykjavík.
— Helga Jónssyni.-------
— Helga Helgasyni. ——
— Magnfisi Th. S. Blöndahl. Hafnarfirði.
— Jóni Jasonssyni. Borðeyri.
— J. V. Havsteen. Oddeyri pr. Akureyri,
aðalútsölumanni norðanlands.
Valdemar Petersen,
er hýr til hinn eina ekta Kína-lífs-elixír.
Frederikshavn.
618 Danmark.
Fundur í Stúdentafjelaginu annað kveld (20.‘
des.) kl. 8VS. 619
2 fola tvævetra vantar af fjalli. Annar er
mógrár að lit, hvítsokkóttur á apturfótum, ómark-
aður, en hinn er rauðjarpur með marki: lög r apt-
an vinstra. Báðir f 'larnir eru óafrakaðir. Hver j
sem kynni að hafa orðið var við fola þessa, er vinsaml.
heðinn að gjöra mjer i ðvart um þá.
Lundi í Lundarevkjadal 5. des. 1890.
620 Ólafnr Ólafsson.
Skósmíð averkstofa, Vesturgötu 4.
Eptir þessu
sýnishorni
ættu þeir, sem
panta vilja
stígvjel hjá
mjer, að taka 3
mál af fætin- 'R
um utan yfir
1 sokk, með
mjóum brjplræmum eða mælibandi. Nákvæmlega
verður aó taka lengdarmálið eptir því, sem sýnis-
hornið bendir til.
Bjórn Kristjánsson. 621
—
Nýjasta uppgötvun
um bæjarbyggingar og húsabyggingar
er eldtrausti dúkur sá, sem jeg í „ísafold11, 100.
tölubl., 13. þ. m., hef lýst. Yerksmiójuverðið á
honurn hingað komnum er þannig: Á ljósgráum
diik 1 kr. 5 a. alinin, 1 al. 15 þuml. b’ eiðum, svartur,
brúnn, grænn, rauður og dökkgrár 10 aur. dýrari. I
Dúkurinn fæst einnig gylltur, s; lfurlitaður og eir- !
litaður til innanhússklæðningar, en er þá að mun
dýrari. Dúkurinn verður sendur mjer á næsta j
vori með tilheyrandi saum og áburði. Hann er j
ytra málaður 5.—6. hvert ár, gerir húsin súglaus
og hlý og trygg fyrir eldsvoða utanað. Sýnishorn
af honnm hafa mjer verið send til útbýtingar ó-
keypis til þeirra sem óska.
Kvík 18/14 ’90.
622 Björn Kristjánsson.
í Reykjavíkur apóteki fæst:
011 þessi yín eru
komin beina leið
frá hinu alkunna
verslunarhúsi Com-
pania Hollandesa.
Portvín (rautt oglivítt)
Sherry (pale)
Madeira
Hvítt vín
Whisky
Cognac
Aquavit.
Alls konar ilmvötn, sem komu með
póstskipinu síðast, tannburstar og sápur.
Margar tegundir af hinum velþekktu
vindlum fráHollandi. Alls konar þurkað-
ar súpujurtir mjög ódýrar (Tomater,
Persille, Porrelög, Grönkaal, Rödkaal,
Hvidkaal, Gulerödder og Julienne). 623
Leiðarvísir til lífsálbyrgðar fæst óktyriis hjá
ritstjórunum og hjá dr. med. J. Jónassensem inn-
ig gefur þeim, sem vilja tryggja líf sitt allar nauð-
synlegar upplýsingar. 624
Eigandi og ábyrgðarmaftur:
ÞORLEIFUR JÓNSSON, mnd. phil.
Skrifstofa: 1 Bankastræti nr. 3.
Fjelagsprent.smiftjan. — Sigm. Guftmundsson.
10
urinn af öðrum fyrir uppreistarmöniium. Þá var það,
að Englandsstjórn fjekk Gordon til að fara suður þang-
að að frelsa kristna menn, sem voru í borginni Kart-
um, 10,000—15,000 að tölu, úr ! lóm mahdíans og að
öðru leyti að reyna að koma á vináttusambandi milli
Egyptalands og þjóðflokkanna í áúdan. En þetta mis-
heppnaðist allt. Gordon komst að vísu til Kartum, en
mahdíinn tók borgina fyrir svik eins af borgarmönn-
um og Gordon var drepinn í janúar 1885, rjett áður
en herlið kom frá Englandi til að bjarga honum. Voru
þá lönd Egypta í Súdai. komin í hendur mahdíans,
nema miðjarðarlinufylkið; það hafði Emin Pascha getJ)
varið gegn árásum mahi íans, og gat með dugnað’ sín-
um og lagi haldið því íylki, en var útilokaður irá allri
hjálp frá Egyptalandi. Við og við feng" menn fregnir
af honum. Tvær se.idisveitir voru gerðar út að hjálpa
honum, önnur frá austurströnd Afríku, en hin að vest-
an Kongóleiðina, en báðar misheppnuðust og komust
ekki til hans.
Þá var þr.ð, að maður einn, dr. Junker, sem var hjá
Emin Pascha, lagði af stað frá honum í jan. 1886 og
komst eptii miklcr þrautir og mannraunir að austur-
strönd Afríku ur dir jól s. á. Hann sagði, að Emin væri
umkringr’ur af óvinaliði mahdíans, og að þrotum kom-
inn með BKotfæri. Þessi fregn flaug eins og logi yfir
11
akur um allan heim, og allir kváðu, sem von var,
mestu hneisu, ef eigi væri gerð út sveit manna til að veita
þessum ágætismanni maklega hjálp og liðsinni. Einkum
á Englandi voru menn mjög fýsandi til þvilíkrar ferðar.
Skoskur auðmaður einn, Willíam Mackinnon, gaf stór-
fje til fararinnar, stjórnin á Egyptalandi lagði nokkuð
fje til, en það, sem á vantaði, var fengið með samskot-
um. Nefnd var sett til að undirbúa sendiförina. Auð-
vitað sneri hún sjer til Stanleys til þess að fá
hann fyrir foringja fararinnar. Hann var þá stadd-
ur í Ameríku, tók þetta að sjer, brá skjótt við og fór
til Evrópu. Eptir margar bollaleggingar um, hverja
leið Stanley skyldi halda, varð það loks ofan á, að
hann skyldi halda Kongóleiðina, frá vesturstöndinni
austur til Emins, og þaðan að austurströnd Afríku.
III. kapítuli.
Á Sansibar. — Tippu-Tib. — Suður um Afriku. — Upp eptir Kongó. —
Yambuya. — Barttelot verftur eptir. — Stanley heldur áfram.
Það var afráðið, að fá menn til fararinnar á Sansi-
bar. Stanley ljet því gufuskip sigla til Kongófljótsins
með vopn, vistir og annan farangur ásamt Evrópu-
mönnum, sem ráðnir voru til fararinnar. En sjálfur fór
hann til Sansibar og kom bangað í febr. 1887. Þar
höfðu þá umboðsmenn hans jtvegað marga menn til