Þjóðólfur - 17.06.1893, Síða 4

112
í verzlun Sturlu Jónssonar
er nýkomið:
Allskonar járnvara hin smærri (Isen-
kram) m. m.
Saumavélar ágætar (Singers).
Ymislegt niðursoðið, svo sem:
Lax, nautakjöt, hummer, sar-
dínur, perur og ananas.
Ullargarn og zephyrgarn alla vega litt.
Allskonar matvara.
Allt með góðu verði. 246
Með „Laura“ hef eg fengið:
Vermouth 2.65, Camblanes (rauðavín) 1.10,
Bröndum Brændevin 1.20, Cognac Martel
4.35, Cognac pá Jagtflasker 1.95, Bene-
dictinerlikör 3.85 o. fl.; ennfremur vindla,
svo sem El Orden.
247 Steingrímur Johnsen.
Sendið saltfisk yðar, ull, lýsi, selskinn
o. s. frv. via Leith til
Carl Troensegaard, New York.
Bezta verð gefið fyrir; hreinir reikn-
ingar.
Referencer: Nat’I Bank of Deposit,
New York,
Walsöe & Hagen, Hamburg.
Fortepiano óskast til leigu í sumar.
Ritstj. vísar á. 249

„Piano“-verzlun
„Skandinavien"
verksmiðja og sölubúð
Kongens Nytorv 22, Kjöbenhavn.
1

Verksmiðjunnar eigið srníði ásamt
verðlaunuðum, útlendum hljóðfærum.
Birgðir af Orgel-Harmonium.
Er allt selt með 5% afslætti gegn
borgun i peningum, eða
gegn afborgun.
Gömul hljóðfæri tekin í skiptum.
Verðskrá send ókeypis.
Nýlegur skinnhanzki hefur fundizt á göt-
um bæjarins. Eigandi vitji hnns á afgreiðslustofu
„Þjóððlfs“. 251
Silfur-, látúns- og pjátursmunir
gamlir, og einnig gamlir útskornir hlut-
ir úr tré, verða keyptir í verzlun
252 _____________Sturlu Jónssonar.
Barna-skófatnaður og unglinga
nýkominn með „Laura“. óvanalega lágt
verd eptir gæðum.
Karlmanns-sumarskór komnir.
Iírókarskinn komin og skóleður.
Karlmannsföt og fataefnin góðu enn
til. Þeir, sem senda nákvæmt brjóstvíddar-
mál, tekið undir höndunum, geta fengið
mátulega stóran al-fatnað á kr. 12.75, 13.50
13,65. Borgun frá fjarlægum stöðum greið-
ist fyrir fram.
253 Björn Kristjánsson.
Þeir sem ætla að kaupa ný úr, ættu
að kaupa þau hjá Guðjóni Sigurðssyni,
úrsmið á Eyrarbakka, því þar hafa menn
vissu fyrir að fá góð úr (og vel „aftrekt")
fyrir lægsta verð. Komið og sjáið þau,
áður en þér kaupið úr annarsstaðar. [254
Eigandi og ábyrgSarmaíur:
Ilannes Þorsteinsson, cand. theol.
Félageprentsmiöjan
66
frá. Svo er og feigðarsendiför Jóns, og hvernig hún ó-
nýttist, og svo feluvist Magnúsar í kistunni, munnmæla-
sagnir.
Að efninu til er I., II. og að mestu III. mitt smíði;
IV. og mest V. er tekið nákvæml. eptir prófum, en sam-
hengi komið í það; það sem eptir er: VI., VII. og VIII.
eru og fullt söguréttir, nema munnmæli þau, sem áður er
frá sagt. Þau orð, sem tilfærð eru orðrétt úr prófun-
um í málum þessum, eru prentuð með skáletri.
Um æfi Magnúsar eptir morðvíg þetta má lesa í
Árbókum Espólíns, og Sýslumannaæf. A. 544—546.
J’onas Jónasson.
Jarðarför.
Ur æíintýrum leikarans.
Eptir August Blanclie.
Það kom allopt heim til foreldra minna gamall
maður nokkur með raikið, silfurhvítt hár og Iangt, krók-
bogið nef, er náði niður fyrir munninn og nokkuð niður
á höku. Það var eitthvað einkennilega græðgislegt,
andlitið á karlinum.
67
„Hann sígur betur en nokkur blóðsuga11,' sagði
móðir inín einhverju sinni með tárin í augunum, þá er
karlinn var genginn út úr dyrunum heima hjá oss. „Það
eru margir, sem láta úti tvo peninga og taka sjö“, sagði
faðir minn öðru sinni, „en hann blygðast sín ekki að
taka sjö fyrir ekki neitt“.
Þessi gamli maður var eins konar umsjónarmaður
við hina fornu styrktarstofnun fyrir fátæka í Stokkhólmi,
og hann var auk þess sem nokkurs konar umboðsmað-
ur þeirra, er neyddust til að leita styrks hjá þessari
stofnun. Hann lánaði fátæklingum gegn handveði og
gifurlegum okurrentum. En það eru til margir fátækl-
ingar, er blygðast sín fyrir fátæktina og vilja sem minust
láta á henni bera, og það voru einkum þeir menn, sem
Holmstrand hjálpaði og rúði inn að skyrtunni að lok-
um Það vissu einnig vesalingar þessir fyrirfram, en
neyð er enginn kaupmaður.
Holmstrand vegnaði ágætlega og efni lians jukust
ávallt meir og meir. Þau urðu að lokum eins og liöll,
er var reist á rústum margra smákofa.
En einn góðan veðurdag hrundi höllin niður —
Holmstrand safnaðist til sinna feðra. Föður mínum var
boðið að vera við jarðarförina, en þar eð hann var las-
inn á sjálfum greptrunardeginum treysti hann sér ekki