Þjóðólfur - 19.03.1894, Blaðsíða 3

51
föður síra Sigurðar yrófasts á Valþjófsstað;
emi freuiur Sveinn Brynj'olfsson jarusmiður,
er flutti liingoð í hitti fyrra frá Reykja
vík, og bjó uú á Vestdalseyri, var hanu
mjög heilsutæpur og hafði lengi legið í
tæriugu, dó hann þegav í byrjuu veikinu
ar. Þessi leiða veiki mun nú vera um
garð gengiu hér, og flestir kornnir a fæt-
ur aptur, þó margir séu eigi enn búnir að
ná sér aptur, en nú fer húu um Héraðið
sem logi yfir akur, og hefur húu orðið þar
miklu mannskæðari eu hér; mun það ef
til vill stafa af því, að meuu hafa þar
orðið að leggja meira að sér við gripa-
hirðingu o. fl., svo hafa meun þar og maske
heldur eigi allstaðar getað haft svo góðan
aðbúuað sem skyidi, sökum þesshveofuar
eru euu óvíða á bæjum, eu braðnauðsynlegt
fyrir sjúkliugana að geta haít uægan og
sem jafnastau hita. Övo geist hefur veiki
þessi tekið meun, að naumast muuu dæmi
til; þauuig var það, að á einum bæ, þar
sem 17 manns voru tii heimilis, að aíiir
lögðust tii svefns heiibrigðir um kvöldið,
en morguniun eptir komst enginn á fætur.
Á mörgum bæjum hefur búpeniugur orðið
að stauda málþoia 3—6 sólarhriuga, sök-
um þess að aliir a heimiiinu haía verið
svo yfirkomnir af veikinui, að engiuu hef-
ur getað komizt í fjárhúsin. Þegar síðast
fróttist voru ytir 30 dáuir i Héraði, siðan
rétt fyrir máuaðamótiu síðustu, þar af
22 í Kirkjubæjarsóku (Tungunni og Jök-
ulsárhiíð), og er það mikið mannhrun á
eigi leugri tima.
Snjóflód féllu aiimörg, bæði hér og
víðar auuarsstaðar, að iiiíiudum öll sama
dagiun, sem sé 31. f. m., þvi þá gerði
bleyturigningu, eptir að snjóað haiði i
marga daga, enda var þa mikiii unjór
kominu 1 íjöliin. Þanu dag um miðdegis-
bii téll snjóflóð hér yíir Ölduua a sama
stað og hió voðalega tioð, er nljóp hér ltí.
febr. 1885, eu rnikiu var floð þetta mjórra
og aflmiuua eu hið fyrra; voru nú eugin
hús a vegi þess, nema einu geymsiuskúr,
er það braut og sópaði a sjó út. Þá íéil
og sujotióð a Vestdaisiandi, skammt íynr
utau Vestdalseyri; kom það á íbúðarhús
eitt, braut i því 2 glugga og raun inu í
húsið, en gerði eigi annan skaða; þa féli
og snjótióð í Dvergasteins laudi á beitar
hús, tók það þak af heyhiöðu, eu iitið eitt
af heyinu. Fjórða snjóiióðið nér 1 íirðiu-
um féii imjst i Brimuessiaudi, tók það sjó-
búð alistóra, sem búið vai í a sumrum,
og flskiskúr. 1 Loðmuudarflrði féli sujó-
tióð a fjárhús á Úlfsstöðuin; varð þar meir
en 30 sauðum að bana, og sópaði burtu
um 50 hestum af heyi. Þá féll og annað
flóð á Klippstað, en eigi gjörði það neinn
skaða. í Mjóafirði hljóp snjóflóð yfir bæ,
sem Hvammur uefnist, gerði það engan
skaða, og bærinn skemdist eigi hið minsta,
og var það mikil furða; tvö snjóflóð féllu
á Hesteyri, braut anuað þeirra fiskiskúr
og sópaði út a sjó, eu hitt tók með sér
íiskibát út á fjörð, eu hann náðist aptur.
Þá íóilu þar og 2 önnur snjóflóð í Fjarð-
arlandi, kom annað á fjárhús og braut inn
aðra hlið þess, en eigi varð það neiuni
kiud að bana; hitt floðið tók þak af hey-
hlöðu og nokkuð af heyi.
Úti vard maður a Fjarðarheiði seint í
f. m. Þorvarður að nafni Eyjólfsson, ætt-
aður úr Skaftafellssýslum. Mælt er að
maður hafi nýlega hengt sig á Vakurstöð
um í Vopnafirði.
Fjós brann á Eiðum, aðfaranótt 4. þ.
m., til kaldra kola, var það stórt og mjög
vandað hús, sem fyrverandi skólastjóri,
Guttormur Vigfússon hafði látið byggja.
Brunuu þar inni 2 kýr, 1 kvíga og naut,
en 3 kúra varð með naumindum bjargað;
eldurinn læsti sig og í eldhúsið og brann
þar mikið af skinnum og nokkuð af kjöti.
Skaðinn metinn 1500 krónur.
Vedráttan hefur verið fremur óstöðug
það sem af er þessu ári, og mjög úrkomu-
samt, ýmist snjóað eða rignt, en frost hafa
eigi verið tii muna.
Síldarvart hefur nýlega orðið hér í
firðinum, og hefur aflazt nokkuð af henni
í lagriet þessa dagana.
--—
Fljötsdalshéraði 16. febr. Síðan eg
skrifaði þér, Þjóðólfur minn, er nú liðinn
langur tími. Byrja eg að segja af tíðar-
farinu, þar eð það grípur svo mjög iun í
ástæður almennings, því miklu þykir máli
skifta, hvort eru sífeldar veðurblíður eða
stöðugir rosar svo aldrei gefi á sjó; að
allur heyafli nýtist vel eða enginn baggi
næst óhrakinn í garð, fénaður kemur á
gjöf með veturnóttum eða um miðvetur
o. s. frv.
Síðan veturinn gekk í garð hefur tíðar-
f irið verið mjög hvikult, en þó ekki eig-
inlega stórviðri. nema fyrst í nóv., er ollu
skaða á heyjum o. fl., er eg hefi skrifað
þér. Fram að jólum gerði stöku sinnurn
snörp frost. Hagar vóru nægir til 20.
des., var þá haglaust, sem tilspurðist, en
gekk í hláku 26. des. og kom þá góð jörð;
var fullorðnu fé lítið gefið fyrir 19. jan.
Kafaldsveður vóru öðruhverju síðustu daga
jan. og fyrstu daga þ. m. varð alveg jarð-
laust í Fjörðunum og í Héraði upp fyrir
það rnitt, en nokkur jörð er þar íyrir ofan.
Heybirgðir rnanna eru nokkrar, og
hey gefst vel, enda vóru þau mest vel hirt.
Fénaðarhöld góð. Vanagestur Fljóts-
dælinga, bráðafárið, lítið á ferð.
Heilsufar. „Inftaenza“ liefur geisað
nú á þorranum. Húu fluttist hiugað með
„Jæderen“ og útbreiddist með miklum hraða,
hefur hún flutzt svo iangt, sem frétzt
hefur meðpóstum, nemasagt er að Vopua
fjörður sé að mestu varinn, fyrir ötuia
framgöngu héraðlæknisiiis þar, enda þótti
aukapóstinum af Seyðisfirði hart að búa á
förinni um Vopnafjörð, við lians forsagnir.
Þessa er hér getið nefndum lækrii til htóss,
þur sem engir munu lofa aðgerðir lækn-
anna á Seyðisfirði og Eskifirði. í Héraði
er hún þegar orðin svo manuskæð, að
elztu meiin muna ekki nærri jafnmikinn
maniidauða, og er þó eigi séð, hversu mörg-
um hún verður að bana. Yfir 40 manna-
lát hafa frétzt, þar á meðal 6 búendur
og 2 húsmæður, og erhngur sumra heim-
ila þeirra mjög þuugbær, svo sem á einu
heimilinu létust bæði hjónin frá 8 börn-
um fyrir innan fermingu, í ntjög mikilli
fátækt. Þó má geta þess að móðurafi
barnanna býr svo góðu búi, að hann er
talinn gildasti bóndinn í sýslunni. Þeir,
er látizt hafa, eru flestir karlineun á efra
aldri, allt niður að fertugu og allmargir
þeirra brjóstþungir. Á bezta aldri hafa
að eins 2 karimenn látizt. Fátt eru það
kvennmenn, er látist hafa, og vóru þeir á
gamalsalari, nema húsmæðurnar. Veikin
hefur lagzt lítið á ungmenni og hafa marg-
ir alls ekkert kennt hennar.
Slys. 28. des. f. á. var piltur frá Egils-
stöðum á Völlum á rjúpnaveiðum, var veð-
ur hvasst, hafði hann dottið á svelli, en
skot verið í byssunui og orðiu honum að
bana.
Um enga hef eg heyrt getið, er til
Vesturheims ætli að flytja.
18. febr. Nú er komin liiáka og litur
út íyrir framh.-.ld hennar. Nokkur jörð
komin langt niður eptir Héraði.
Mannalát.
1. febrúar létzt (úr Influenza) Hermann
Jónsson bóndi á Krossi í Fellum, sonarson
Hermanus bónda í Firði í Mjóafirði, al-
þekkts gáfuuianns. Hermann sál. var
mjög háttprúður og skynsainur, skoðaði