Þjóðólfur - 03.08.1894, Side 3

143
Þegar „Diana“ var hér á ferð fyrir austan á
dögunum, náði hún 3 útlendum fiskiskipum (2 ensk-
Um og 1 norsku), er voru að fiskiveiðum í land-
helgi við Vopnafjörð, og fékk hvert þeirra £ 12
sekt. Um sama leyti kom norskt hvalveiðaskip
inn á Vopnafjörð, og lenti skipverjum þar i landi
saman við Englendingana og urðu með þeim áflog
og ryskingar miklar; lauk þeim slag þannig, að
einn Englendiugurinn hraut út af hryggju í sjóinn
og drukknaðí, voru hinir allir að sögn svo ölvaðir,
að enginn reyndi til að bjarga manninum. Þvi
miður hefur „Diana“ eigi getað náð i neitt af
botnvörpuskipum þeim, sem allt af eru hér á ferð-
um fyrir austan, og sópa sjávarbotninn með hinum
stóru botnvörpum sínum alveg upp við landsteina
og eyðileggja með því móti gjörsamlega alla fiski-
veiði á þeim svæðum, er þau fara yfir.
Er vonandi að alþingi og stjórn taki nú þeg-
ar í taumana, og breyti lögunum um fiskiveiðar
útlendinga, þannig, að landhelgislinan verði sett
langtum lengra undan landi, og að viðlagðar verði
gífurlega háar sektir, ef veitt er með botnvörpum
í landhelgi, því ella er viðbúið, að fiskiveiðar hér
við land eyðileggist algjörlega á fáum árum.
Þegar „Egill“ var á austurleið hingað heim frá
Reykjavík um daginn, hitti hann nokknr ensk
gufuskip („Trawlers"), er voru að fiskiveiðum með
botnvörpum með fram söndunum, alveg upp i land-
Steinum. Lét skipstjórinn, Tönnes Wathne, stýra
„Agli“ að skipum þessum og setti hann og nokkr-
ir af farþegunum á sig merki og númer skipanna;
tvö skipin voru svo nærri landi, að skipstjórinn
þorði eigi að stýra svo nálægt þeim, að hægt væri
að lesa merki og tölur þær, er á þeim stóðu. Svo
Þegar hingað kom, var eptir áskorun Benid. sýslu-
manns Sveinssonar, er komið hafði með „Agli“ að
sunnan, skipstjórinn, ásamt nokkrum af farþegun-
um, kallaður fyrir rétt, og framburður þeirra eið-
festur; voru próf þessi svo send landsstjórninni til
frekari aðgorða. Nú vildi svo vel til að seint í
gærkveldi kom enskt botnvörpuskip hingað inn á
höfnina, og höfðu Bkipverjar dregið sót eða svertu
yfir nafn og númer skipBÍns. Brá þá nýi sýslu-
’áaðurinn, Axel Tulinius, þegar við og heimtaði
shipskjölin og skipaði að skýra upp aptur þegar í
stað nafn og númor skipsins; kom þá í ljöa, að
skip þotta, „Arcadia" G. Y. 352, var eitt af skip-
um þeim, er „Egill“ haiði hitt við fiskiveiðar í
'’nuliielgi. Kallaði sýslnmaður skipstjórann fyrir
rétt snemma í morgun og sektaði haun um £ 50
boo krónur. Þess skal getið, að skipstjónnn
ar^ kað fyrir réttinum, að ómögulegt væri að veiða
me botQvörjJum yjfl iand, nema í landhelgi.
Alþingi
i.
Alþingi var Se^ ejri8 Q„ jjj stóð í
%íía dag (2. þm.). EínH þmgxuaður, Kle-
Jónsson 1. þm. Eyfirðinga kernur
e ki tii þings í þetta akipti, þar eð hann
sem oettur amtmaður heí'ur ekki fengið
fararleyfi. Annar þingmaður (L. E. Svein-
björnsson) var veikur þingsetniugardaginn.
Séra Þórhallur Bjarnarson até í stólinn í
kirkjunni. Því næst var gengið í alþing
ishúsið og þá er landshöfðingi hafði lýst
því yfir í nafni konungs, að alþingi
væri sett og þingmenn hrópað „húrra“
fyrir konungi að vanda, gekkst aldursfor-
seti þingsins, Sighvatur Árnason, íyrir
prófun kjörbréfa og kosningu forseta sam-
einaðs þings. Nokkrir smágallar voru á
kjörbréfum sumra þingmanna, en þó var
kosning allra tekin gild þá þegar nerna
kosuing þingmanns Mýramanna (Halidórs
Daníelssonar), er reyndist mjög göiluð,
sérstaklega sakir þess, að kjörstjóri hafði
boðað kjörfundinn síðar en lög fyrir skipa,
og svo sakir færslu kjörstaðar, er ekki var
samþykkt af amtinu fyr en kjörfundur
var um garð genginn. Var frestað úrslit-
um um gildi kosningar þessarar þá að
sinni, og tók þingmaðurinn því ekki þátt
í atkvæðagreiðslu. — Forseti sameinaðs
þings var því næst valinn Benedikt Sveins-
son sýslumaður með 20 atkv. Tryggvi
Guunarsson fékk 8. Varaíorsetakosuing-
in gekk fremur stirt, því að við fyrstu
kosningu fékk Tryggvi Gunnarsson 13
atkv. og við aðra kosningu 16, en Sighv.
Árnason 11, en með því að sú atkvæða-
greiðsla var ekki nóg var kosið bundnum
kosuingura millum þeirra Tryggva og Sig-
hvats, eu þá fékk hvor þeirra 16 atkv.
og varð því að varpa hlutkesti um, hver
hljóta skyldi og kom þá upp hiutur Tryggva.
Skrifarar í sameinuðu þingi voru valdir:
Þorleifur Jónssoa með 29 atkv. og Sigurð
ur Stefánsson með 27.
Til að eiga sæti í efri deild þetta kjör-
timabii voru vaidir þessir þjóðkjöniir þing-
menn :
Sigurður Jensson með 30 atkv.
Sigurður Stefánsson — 30 —
Þorleifur Jónsson — 30 —
Guttormur Vigfússon — 29 —
Jóri Jakobsson — 25 —
Jón Jónsa. i Bakkag. — 22 —
Forseti í efri deiid var kosinn: Árni
Tliorsteinsson landfógeti með öllum (10
atkv.) og varaforseti L. E. Sveinbjörnsson
með 8 atkv. Haligr. biskup Sveinsson
fékk 2 atkv. Skrifarar vorn kosnir: Jón
A. Hjaltalín og Þorleifnr Jónsson. For-
seti í neðri deild var kosinn: Þ'orarinn
Böðvarsson r. af dbr. með 15. atkv. (Bene-
dikt Sveinsson fékk 3, Ólafur Briem 2 og
Tryggvi Gunnarsson 1). Varaforseti var
kosinn Ólafur Briem með 14 atkv. en skrif-
arar Einar Jónsson með 20 atkv. og Guðl.
Gruðmundsson með 17.
Til að rannsaka gildi kosningarinnar í
Mýrasýslu og kærur þær, er landshöfðingja
höfðu verið sendar um hana var valin 3.
manoa nefnd í sameinuðu þingi og hlutu
kosningu Ólafur Briem með 21 atkv.,
Kristján Jónsson með 17 atkv., og Guðl.
Guðmundsson með 15 atkv. Skyldu for-
setarnir vera í verki með þeim að þessu.
Skrifstofustjóri alþingis er dr. Jón Þor-
kelsson (frá Khöfn), en á skrifsíofuimi
Steingr. Johnseu söngkennari og Br. Þor-
láksson landsh. skrifari. Innanþingsskrif-
arar í Nd. Morten Hattsen skólastj. og
Jóhannes kennari Sigfússon, en i Ed. Halid.
Jónsson bankagj.keri og stud. mag. Sig.
Pétursson.
Undarleg meinloka i höfði ísafoldarrit-
stjórans er málsókn sú, er hann hefur augtýst gegn
Þjóðólfi. Hann gengur eflanst með þær grillur
maðurinn, að lögin muni nú duglega „borga fyrir
hrafninn“, þá er hann sjálfur hrekkurekki leugur
við og er kominn i kútinn með allar varnir. En
hann hefur líklega ekki athugað reikuinga sína
nógu rækilega, áður en hann hljóp í Þjóðólf með
málssókn, þvi að hefði hann gert það, muudi hann
sem gamall og nýr laganemi hafa rekið augun i
hitt og þetta eptir sjálfan sig i „ísafold11, sem
ekki er heflað eptir laganna krókóttu reglum. Hon-
um mátti það vel kunnugt vera. að Þjóðólfur hef-
ur marga höggstaði á honum, er tvimælalaust koma
einhverjir til greina, úr því að ísafoldarritstjór-
inn hefwr að fyrra bragði ákallað lögiu sér til
verndar, þvert á móti allri venju, sem hingað til
hefur tiðkazt meðal blaðstjóra innbyrðis. Þessi
spáunýja regla ísafoldar, sem hún beitti fyrst gegn
hr. Sktila Thoroddsen, er eflaust sprottin af sárri
löngun ritstjórans til að losa mótstöðumenn sína
við nokkrar krónur með hégómlegu og fyrirlitlegu
málaþrefi. Það er nauða aumingjalegur hugsunar-
háttur, sem lögin og dómstólarnir ættu ekki að
ala upp í fólki.
Að endingu skal þess getið, ábyrgðarmanni ísa-
foldar til huggunar, að það er engin von til, að
hann nái sér niðri á Þjóðólfi algerlega endurgjalds-
laust, og má hann því snarlega búast við að verða
krafinn ábyrgðar fyrir sum „finyrði11 sín í ísafold
gagnvart ritstjóra Þjóðóifs.
Enn sem komið er hefur stefnan frá ísafoldar-
ritstj. ekki verið birt. Hann ec ef til vill að sækja
um gjafsókn(ll) karlsauðurinn, enda væri gustuk
j að veita honum hana, því að margur hefur síður
til þess unnið írá hálfu landstjórnarinnar.
Gufuskipið „Vaagen“ kom hingað anstan
af Seyðisfirði aðtaranóttina 1. þ. m. með Benedikt
sýslumann Sveinsson, er var nýlcominn til Aust-
fjarða frá Kaupmannahöfn. Með „Yaagen“ komu
nokkrir fleiri farþegar, þar á meðal frú Sofiia Ein-
arsdóttir frá Vaiþjófsstað með skuldalið sitt áleiðis
til Stykkishólms, og ekkjufrti Guðríður Kjerulf frá
Ormarsstöðum. „Yaagen“ fór um hæl austur aptur
í fyrra dag.
Miklir óþurkar hafa gengið hér syðra það
sem af er sláttarins, svo að töður liggja enn óhirtar
á túnum meira og miuna og mjög teknar að skemm-
ast. Nyrðra og eystra hefur ekki verið jafn óþurka-
samt, að þvi er spurzt hefur.