Þjóðólfur - 01.02.1895, Blaðsíða 4

20
sumar, og mr. Word, fiskkaupmaður ensk-
ur, er hingað kom einnig í fyrra, ennfrem-
ur 2 danskir hermenn. Frá Vestmanneyj-
um kom Jón Magnússon sýslumaður með
konu sína (frú Póru Jónsdóttur) til lækn-
inga.
Skúla-málið var ódæmt í hæstarétti,
þá er póstskipið fór frá Höfn.
Leiðrétting. í nr. 37 í lagaflokknum í
„Söngbók 8túdentafélagBÍns“ er villa, sem eg vil
biðja menn að leiðrétta; það er 3., 10., 16. og 23.
nótan frá byrjun lagsins a, en á að vera b. Þessi
villa er eingöngu mér að kenna, því hún var í
handritinu. Bg skal um leið leyfa mér að leið-
rétta prentvillu í nr. 57 i lagaflokknum; þar er
20. nótan frá byrjun lagsins en á að vera Á
sömu bls. er quam, en á að vera quum, og á hls.
79 er 6/s en á að vera a/t.
Að siðustu Bkal þess getið til leiðbeiningar öll-
um „krítíkusum11 þessarar bókar, sem ekki kunna
að telja „með svo háum tölum“, að lögin í bók-
inni eru ekki 69, heldur 74, og kvæðin og vísurn-
ar eru ekki 174, heldur 211.
Siglufirði 27. des. 1894.
B. Þorsteinsson.
Prestaskólakennari Jón Helgason
prédikar i dómkirkjunni á sunnudaginn kemur
kl. 6 e. h.
3E3ggjapúlver, gerpúlver, hjartarsalt,
cornflour, buddingahlaup, sundmagalím
(husblas), vanille, glycerin, citronolía,
maskínuolía, sultutau, apricots, ananas>
perur, plomater, sardínur, lax, ostrur, uxa-
tungur, humrar, pikler, copers, fisk- og
kjötsósa fæst í
verzlun Sturlu Jónssonar.
Hellismenn,
sjónleikur í 5 þáttum eptir Indriða Ein-
arsson verður leikinn næstkomandi laugar-
dag og sunnudag.
Nú meö „Laura“
hef eg fengið beztu ljósmynda-efni. 2. febr.
byrja eg að taka myndir. Allur frágang-
ur eptir nýjustu tízku.
Verðid lœgra en nokkurstaðar á íslandi.
Rcykjavík 31. jan. 1895.
Aug. Gluðmundsson.
Hár-elixírinn kominn aptur í
verzlun Sturlu Jónssonar.
Atvinna. Merknr bóndi í ísafjarðarsýslu
vill fá ársmann til að gæta fjár og heitir góðu
kaupi. Nánari upplýsingar fást hjá ritstjóra
Þjóðólfs.
Svart, sauðsvart eða mórautt ullar-
band, smátt, vel unnið og vel þvegið, óskast til
kaups gegn peningum út í hönd. Ritstj. vísar á.
Ritreglur
eptir
Yald. Ásmundarson
eru nýprentaðar og kosta innbundnar 60
au. Eru til sölu hjá öllum bóksölum Bók-
sölufélagsins í Reykjavík og verða sendar
út um land til útsölumanna, með fyrsta
strandferðaskipi í vor.
Aðalútsala í bókaverzlun Sigfúsar
Eymundssonar.
Þakkarávarp. í fyrra vetnr lá eg 5 vikur,
rúmfastur í mjög vondu handarmeini og þurfti
nauðsynlega hinnar beztu aðhjúkrunar; og síðan
hef eg nú, nærfellt í heilt ár, mjög lítið getað brúk-
að vinstri höndina til vinnu, og því ekki getað
unnið nema hálft verk. Bn húsbændum mínum,
þeim heiðurshjónum, C. J. Qrönvold faktor á Siglu-
firði og frú hans, hefur farizt svo vel við mig í
þessurn bágindum mínum, að eg hef fyllstu ástæðu
til, að votta þeim opinberlega mitt hjartans þakk-
læti fyrir alla þeirra meðferð á mér, bæði að því
er snertir kaupgjald, og alla hina sérlega góðu að-
hjúkrun í veikindum mínum.
Siglufirði, 27. des. 1894.
Benedikt Jönsson
(vinnumaður).
Eigandi og ábyrgðarmaður:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
FélagsprentsmiSjan.
10
Þegar Bjarni reis upp í jötunni, varð Sigurði hálf-
flent við, en sagði að eins: „Nú, þú ert þá hérna“.
Svo ráku þeir út kindurnar. Maðurinn kvaddi
og fór.
Þegar þeir voru orðnir einir, sagði Sigurður kulda-
lega:
„Hví fórstu ekki burt í gærkveldi?“
„Eg treysti mér ekki lengra — eg komst ekki á-
fram fyrir þreytu“.
„Það er bezt fyrir þig að fara út að Stað — hann
er búinn að skera trúi eg, hann séra Jón; þú getur
líklega fengið að jeta þar“.
„Ætlarðu ekkert að gefa mér?“
„Nei, ekki núna, en láttu mig vita af þér, þegar
þú fer framhjá aptur í kvöld — eða hvenær sem það
verður“.
Og svo gekk Sigurður heim, og inn.
— Bjarni rölti út að Stað; hann fann þar menn
að máli, og bað að skila inn, að hann boiddi í guðs
nafni að gefa sér eitthvað að nærast á — hann gæti
ekki komizt áfram fyrir hungri. Maðurinn fór inn, og
skilaði þessu til prestskonunnar; hún svaraði engu, en
gekk inn til manns síns, og sagði honum erindið.
„Já, hvað á að gera?“ svaraði prestur, er nokkuð
til að rniðla?"
n
Lítið er það — og ekkert má heita, 8 merkur af
mjólk úr fjósinu lianda 10 manns, og fáeinir fiskar“.
„Oefðu honum þá í guðs nafni svo sem hálfmörk af
mjólk, og ofurlítinn fiskbita — en það má enginn vita;
ef það fréttist, þá streymir hingað þessi flækingasægur,
svo að eg má til að fara að úthýsa aptur“.
„Jæja, eg læt hann fara inn í taðkofann á meðan“.
„Já, og láttu það vanta upp á það, sem þú ætlar
mér“. Með það fór prestskonan fram, og sagði þeim,
sem inn kom, að láta Bjarna fara inn í eldhús.
Bjarni vár úti á hlaði á meðan, og litaðist um;
sunnanvert við bæjardyrnar var stofuhús, gamalt og lélegt,
mcð fjölum uppi á bitum, og slagþili í kring niður að
kistubrúnum. Fjögurra rúðna gluggi var á þilinu, og
var ein rúðan brotin. Inn um gluggann sá hann, að á
kistu undir hliðinni gagnvart dyrunum lá kindarmör, á
að gizka átta marka þungur, og partur af öðrum, svo
sem tvær eða þrjár merkur; innan við kistuna lá hrúga
af smáfiski, «vo sem tveir fjórðungar eða svo að fyrir-
ferð.
Augun í Bjarna stækkuðu um helming við að sjá
þetta — sjá mat svona nærri sér, en geta þó ekki náð
í hann; stofan var ramlega skrálæst; annarstaðar var
ekki til neins að geyma ætilega hluti á þeim tímum.
En hann varð að slíta sig frá glugganum aptur;