Þjóðólfur - 22.02.1895, Blaðsíða 3

35
kýmdi sól við rúðubrot;
þar var flotirm, þaut í fánum
þjóðhátíðarvindurinn,
þjóðskáld kváðu, þjóðin gáði’ í
þúsund vetra uppdráttinn.
Kór:
Marskálkar til og frá sem „topar“
og Thorvaldsen oss borgaður í kopar,
og svo fékk hann Jón nú féð,
en það fór nú pósturinn með,
slíkt fær nú sá, sem hvergi hopar.
Sumar var og sveitin græn,
á sjóinn starði, hann var blár.
fólkið hóf' með föguuð’ aptur —
förina næstu þúsund ár
og að laga axarsköpt
var útilukt með stjórnarskrá,
svo við gætum staðið í stað
sem stöðulögin kveða á.
Kór:
Ó — frelsið fylkir kom að boða
og fjallakinnar allan báru roða,
það var skárri skemmtunin,
hver sem skoðar hana’ eitt sinn,
hann óskar hana að endurskoða.
En þau mein og en þeir brestir,
en það stjórnlaust skráargat,
þing og aukaþing það skoða
og þykir dýrt, þau eta mat,
já, þau fjárlát íinnast stór
og fjandinn lái — gáðu að
hver sér gæti keypt einn bjór
og kveykt í vindli fyrir það.
Kór:
Ætli við ekki getum losnað,
þeir ætla í Vík við mundum geta flosnað,
þar er eilíft aliþing
ailan ársins hring í kring
og þeim er ei um aukakostnað.
-----------
Seyðisfirði 17. jan.: Helztu tiðindi héðan
nú oru þau, að kirkjan á Vestdalseyri hér við
fjörðinn, stórt og mikið timburhús fauk í ofviðri
aðfaranótt 29. d. f. m. út af grunninum, og
Bkenimdist svo, að alls engiu tök virðast á því, að
gera við hana og koma henni aptur á grunuinn;
verður því án efa óumflýjanlegt að rifa hana og
byggjn svo upp að nýjn. Vilja nú sumir láta koma
upp tveimur minni kirkjum, í stað þessarar, er
feuk, og hafa aðra inni á Öldunni við botn fjarðar-
’n8> handa bæjarbúum, en hina utar í firðinum,
handa útsveitarmönnum.
Siglingar og samgöngur við útlönd hafa í vet-
ur verið í „ajög góðu lagi, og er það að þakka
hinura afbragðs góða síldarafla, sem alltaf hefur
haldizt á suðurfjörðunum, einkum á Eskifirði og
Iteyðarfirði. Tvö norsk gufuskip „Colibri" og
“Imbs“ lágu þar, er ofviðrið, sem feykti kirkjunni,
skall á; sleit „Colibri“ frá öllum akkerum og rak
á land hjá Sómastöðum, að sögn alveg óskemmt, en
hvort það hefur náðzt út aptur, hefur enn eigi frétzt
hingað. Hitt skipið „Imhs“ sleit og frá 4 akker-
um, en gat haldið sér með gufuafli heilan sólar-
hring í firðinum og sigldi svo upp í fjöru við kaup-
staðinn á Eskifirði; náðist það þegar út aptur og
kom það hingað á nýársdag, til þess að fá festar
og akkeri í stað þeirra, er skipin mistu. 9. þ. m.
kom gufuskipið „Uller“ hingað heina leið frá Höfn
og Stavanger; með því kom aptur Einar verzlunar-
stjðri Hallgrímsson, er sigldi héðan með „Vágen“
4. des. f. á.; kom hann með ýmsa nanðsynjavörn
til Gránufélagsverzlunar; var þeim skipað upp í
„LiverpooI“ og verður verzlunin rekin þar í vetur,
en með vorinu lætur Gránufélagið aptur byggja
upp verzlunarhúsin á Vestdalseyri. „Uller“ fór
héðan aptur 12. þ. m. suður á Eskifjörð og átti
að taka þar síldarfarm fyrir Tulinius kaupmann.
Húnavatnssýslu 30. jan.: Héðan fátt frétt-
næmt, nú sem stendur. Tíðarfar hefur verið með
hetra móti, það sem af er vetrar, þó heldur um-
hleypingasamt, snjóleysi óvanalegt, en svellalög
mikil og það svo, að nú um tíma hefur verið hart
á jörð. í dag góð hláka. — Heilsufar allvíðast
hvar gott. Fáir nafukendir dánir. Helztir eru
þeir bændurnir Helgi Nikulásson á Hafurstöðum á
Skagaströnd og Kristján GuðlaugSBon á Skúfi í
Norðurárdal gamlir menn og vel látnir; urðu þeir
báðir bráðkvaddir. — Hinn 13. þ. m. var vígð hin
nýsmíðaða kirkja á Blönduósi. Var þar fjöldi fólks
saman kominn: 6 prestar með prófasti, sem vigði
kirkjuna,' en sóknarpresturinn séra Bjarui Pálsson
sté í stólinn og þótti ræða hans hin ágætasta. Til
hinna prestanna fengurn vér litið að heyra, að undan-
teknum dálitlum hiblíulestri; hefur þeim liklegast
eigi fundizt ástæða til, að halda ræðustúf við svo
hátíðlegt tækifæri. Samsöng átti að halda um
kveldið í kirkjunni undir forustu Böðvars Þorláks-
sonar organista, en fórst fyrir sökum þess, að nokkr-
ir nýmóðins herrar drifu upp dansleik á eptir mess-
unni, sem hafði meira aðdráttarafl en samsöngur-
inn. — Heyrzt hefur að forstöðukona kvennaskólans
á Ytri-ey frk. Elín Briem, muni segja af sér starfa
þeim í vor, og mun flestum þykja það illa farið —
því skólinn hefur blómgazt ár frá ári, undir stjórn
hennar, og vandséð, að það skarð verði aptur fyllt
svo viðunandi verði.
Árnessýslu 10. febr.: „Hér þykir mörgum
tillaga Þjóðólfs um að halda Þingvallafund í vor
ágæt, og telja hinir sömu, að opinberir þjóðfundir
geti þó orðið til að auka áhuga á ýmsum þeim
málum, sem ræðast þurfa, en ella kynnu að liggja
í dái. — Tillögunni í „Pjallk". 4. þ. m. um að
halda þjóðfund þenna i B,eykjavík, mun verða gef-
inn lítill gaumur, enda sjá menn ekki, að bent sé
á neiua þá aðalkosti, sem B,vík ætti að hafa fram
yfir Þingvöll, sem almennan þjóðfundarstað. Euda
mun álitið, að slíkt sé ekki fyrir hondi. Eu hvað
sem um það er, mun óhæt að fullyrða, að til þossa
hafi Rvikur lifið sjaldan haft heillarík áhrif á þingm.
vora yfir höfuð, og kynni einnig svo að verða álit-
ið, þá er til hinna tilvonandi þjóðfundarfull-
trúá kæmi. Virðist því ekki þörf á að benda á,
að hafa áður nefndan þjóðfund í Reykjavik — Hér
ber nú fátt til frétta, er i frásögur sé íærandi; þó
má geta þess, að Eyrbekkingar stofnuðu í fyrra
félag, er þeír nefndu „Samtalið"; mun Bergst. sál.
Jónsson hafa átt helztan þátt í að koma því á fót.
Félag þetta, sem er með góðu lífi, heldur fundi
sína í Barnaskólahúsinu og ræða þeir þar ýms
framfaramál. Blað gefa þeir út, sem þeir nefna
„Bergmálið“ og er kennari Jón Pálsson ritstjóri
þess; það lesa þeir síðan upp ókeypis á opinberum
fundi fyrir þorpsbúum og kváðu þeir sækja vel
fundi þessa. Félag þetta virðist vera mjög svo
lofsverð framfaratilraun, með því að það hefur tek-
ið sér fyrir mark og mið, að finna að því, er af-
laga hefur þótt fara, og íull þörf er á að umbæta,
og í hvervetna leitast við að fylgja sannleikanum,
(þó stundum þyki beiskur). Því meiri likur eru
til, að fél. komi töluverðu góðu til leiðar í fram-
tíðinni, sem í þvi eru nú flestir hinna yngri fram-
faramanna þar á Eyrarbakka".
Mannalát. Seint í okt. f. á., and&ðist að
heimili sínu Hring við Stóruakra í Skagafirði, konan
Ragnheiður Oddsdóttir Gíslasonar Jónssonar frá
Merkigarði, en móðir Odds var Guðrún Oddsdóttir
frá Geldingaholti — systir séra Gunnlaugs Odd-
sens á Lambastöðum syðra, dómkirkjuprests í Reykja-
vík. — Ragnheiður sál. lét eptir sig eiginmann sinn,
Jónas Jónsson gamlan og hiuman, og 4 börn full-
tiða, sum gipt. Hún var áíitin dugleg og ráð-
vönd kona.
Hinn 20. nóvember andaðist úr lungnabólgu að
heimili sínu Vöglum í Skagafirði bóndinn Jón Þor-
valdsson Jónssonar frá Naustum við Eyjafjörð Jóns-
sonar írá Laugalandi á Þelamörk Benediktssonar
frá Krossastöðum Guðmundssonar prests frá Guð-
rúnarstööum við Eyjatjörð. — Jón sál. var mein-
hægur maður, fátækur alla æíi, giptist 1865 Guð-
ríði Hallsdóttur af Grímstunguætt, og átti með henni
2 börn.
Hinn 7. desember varð bráðkvaddur að heimili
sínu, Úlfsstöðum i Blönduhlið, fyrrum bóndi Guðni
Jónsson, sem áður bjó rausnarbúi á Þverá og Þver-
brekku nyrðra, fluttist að norðan með tengdasyni
sínum að Úlfsstöðum i Skagafirði 1889. Hann lét
eptir sig ekkju Ingibjörgu Þórðardóttir og 3 börn
mannvænleg: Björg og Jón í Ameríku og Karólínu
gipta Gunnari bónda Bjartmarssyni á Úlfsstöðum. —
Guðni sál. var mikilmenni i sjón og raun og svip-
tiginn rnaður.
Um miðjan desembermánuð andaðist að heimili
sínu, Hólakoti á Reykjaströnd, María Guðmunds-
dóttir Sölvasonar bónda Guðmundssonar frá Sjóar-
borg, ung og velmetin stúlka.
Hinn 27. desember andaðist snögglega úr lungna-
bólgu að heimili sínu Skúti í Norðurárdsl i Húna-
vatnssýslu, bóndinn Kristján Guðlaugsson, sem
áður bjó blómabúi i Hjaltadal i Skagafirði. Hann
var einkvæntur, en bjó á efri árum síuum með ráðs-
konu, sem fór til Ameríku 1883. Mcð konunui átti
hann 2 börn: Björn fulltíða mann á ísafirði og
Önuu gipta Jónasi Jónassyni á Tjörn við Sauðár-
krók. Vorið 1892 flutti hann sig vestur og byrj-
aði að nýju búskap á Skúfi í Norðurárdal og var
þá búinn að vera lausamaður nokkur ár. — Hann
þótti ávallt merkur maður, nærfærinn við húsdýra-
sjúkdóma og hvívetna velmetinn, jafnan viðmóts-
glaður og hvers manns hugljúfi, hafði jafnan tals-
verð efni.
G. H.
Um miðjan jan. audaðist að Hvammi í Höfða-
hverfi Sveinn Sveinsson er lengi bjó rausnarbúi á
Hóli í sömu sveit. Foreldrar hans voru Sveinn