Þjóðólfur - 09.10.1898, Síða 3

Tvser 'Saragf&B? snemmbærar kýr, góðar
og gallalausar kaupir
Sturla Jónsson.
Leskjað ogr öleskjað kalk, gler, farfi,
fernis og allt til málningar
fæst í verzlun
Sturlu Jónssonar.
QcSíirlfD beinasmátt af
0 (X Li 1 V Síðu og úr Skaptártungu sel-
ur undirskrifaður.
Lysthafendur eru vinsainlega beðnir um
að gefa sig fram.
Björn Kristjánsson.
Kartöflur, epli, laukur, niður-
soðin aldini, allskonar syltetöj
fæst í verzlun
Sturlu Jónssonar.
L-ý-s-i.
Þeir sem selja vilja lýsi fyrir peninga
verða að gera það sem fyrst,
Björn Kristjánsson.
Hér með tilkynnist, að eg eptirleiðis hef
til sölu allskonar bækur frá Bóksalafélaginu,
einnig flest dagblöð vor, pappír, ritfong o. fl.
Teigi í Fljótshlíð 3%’99.
Sigurður Einarsson.
185
Kortepíamoi fæst til kaups Ritstj. vísar á.
A næstk. vori er í ráði, að reistur verði
minnisvarði á leiði höfðingshjónanna, séra
Gísla sál. Thorarensen og frú hans, Ingi-
bjargar sál. Thorarensen (f. Melsted); enþar
eð búast má við, að fé vanti til þess, leyfi
eg tnér hér með, allra virðingarfyllst, að fara
þess á leít við hina mörgu háttvirtu ættingja
og vini hinna látnu, sem flestir eru fjarri
þessum stöðvum, að þeir skjóti saman fé
nokkuru í þessu skyni og sendi það til mín
eigi síðar en með marz-póstum, ásamt full-
um nöfnum gefendanna, og mun eg ásínum
tíma gera fulla grein fyrir móttökunni og
því, hvernig gjöfunum hefur verið varið.
Eyrarbakka, 2. október 1899.
Jón Pálsson
organisti.
Jörðin NeistastaSir í Villingaholts-
hreppi fæst til ábúðar á næstkomandi vori. Semja
á við ábúandann Magnús Eyjólfsson.
Fataefni og tilbúinn fatnaður
fæst i verzlun
Sturlu JÓNSSONAR.
Nýtt fíólín fæst til kaups fyrir mjög
lágt verð á Laugaveg 35.
SALT
fæst í verzlun
Sturlu JÓNSSONAR.
Enska vaðmálið, kvenn-
vetlingar, fatatau, yflr-
frakkar komu með »Vestu«. Bueh-
waldstauin ágætu eru líka nýkomin.
Björn Kristjánsson.
Gólfdúkar (Linoleum) fást í verzlun.
FriðRIKS Jónssonar.
Umboðsmenn á íslandl
fyrir lífsábyrgðarfélagiö
Thule:
Hr. Einar Gunnarsson, cand. phil., Reykjavík
» Otto Tulinius, kaupm., Hornafirði
» Gustav Iversen, verzlunarm., Djúpavog
» Guðni Jónsson hreppstjóri, Eskifirði
» Stefán Stetánsson, kaupm, Seyðisfirði
» Ólafur Metúsalemsson, verzluna>-m.,
Vopnafirði
Séra Páll Jónsson, Svalbarði í Þistilfirði
Hr. Jón Einarsson, kaupm., Raufarhöfn
» Bjarni Benediktsson, verzlunarm., Húsavík.
Séra Árni Jóhannesson Grenivík.
Hr. Baldvin Jónsson, verzlunarm., Akureyri
» Guðmundur S. Th. Guðmundsson kaupm.
Siglufirði
» Jóhannes St. Stefánsson kauprn.
Sauðárkrók
» Halldór Árnason, sýsluskrifari Blönduósi.
» Búi Ásgeirsson, póstafgr.m. Stað í
Hrútafirði
» Jón Finnsson, verzlunarstjóri Stein-
grímsfirði
» Björn Pálsson, myndasm. Isafirði
» Jóhannes Ólaftson, póstafgr.m. Dýrafirði
Sérajósep Hjörleifsson Breiðabólstað, Skóg-
arströnd.
Hr. Oddgeir Ottesen, kaupm. Akranesi.
Aðalumboðsmaður fyrir „T H U L E".
Bernharð Laxdal.
Patreksfirði.
Rónir og órónir sjóvetlingar eru keypt-
ir í verzlun
Sturlu JÓNSSONAR.
Eigandi og ábyrgðarmaður:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
Glasgow-prentsmiðjan.

;
,
<
AMnhj. Svcinbjarn&psonaF
j er flutt í
i Þingholtsstræti 3. I
i
BÓKBÁNDSVERKSTOFA
28
„Hm." sagði gamli maðurinn, „ef þér hafið legið í alla
nótt hérna í milli runnanna, þar sem veitingahús er skammt héð-
an, í Dilsted, — þá held eg það einnig. En að sjá yður mað-
ur það lítur svo út. sem þér hafið verið dreginn hérna upp úr
mýrinni.
„Þekkið þér vel skógana hér?“
„Já, það held eg“, sagði gamli maðurinn og kýmdi og
kveikti í pípunni sinni.
„Segið mér þá, hvað næsta þorpið hérna heitir ?■
„Dilsted. — Þarna af hæðinni sjáið þér það“.
„En hið allra næsta?“
„Dilsted er næst. — Það er aðeins hálfrar stundar leið
héðan".
„Hversu langt er þá til Germelshausen ?"
„Guð veri oss náðugur?" sagði gamli maðurinn og litaðist
hálf smeikur í kring um sig, „eg þekki vel skóginn hérna, en
hvað marga faðma niðri í jörðunni „hið bannfærða þorp“ ligg-
ur, veit guð einn og oss varðar heldur ekkert um það“.
„Hið bannfa'rða þorp“, kallaði Arnaldur upp yfir
sig hissa.
„Já, Germelshausen", sagði veiðimaðurinn. „Hérna rétt
hjá, þarna í mýrinni á bak við gamla elniviðinn, er sagt að
það hafi iegið fyrir mörgum öldum síðan; það hefur sokkið nið-
ur í jörðina, enginn veit hversvegRa eða á hvern hátt, en sag-
an segir, að á hverri öld komi það upp á yfirborð jarðarinnar
á ákveðnum degi og þá verður sérhver kristinn maður að biðja
guð um, að tilviljunin ekki flytji hann þangað. En hvað geng-
ur að yður “ ? Yður hefur víst ekki geðjazt vel að næturgisting-
unni á mil)1 runnanna, því að þér eruð náfölur. Súpið þér á
flöskunní nunni, þér hafið gott af því“.
aður" ætlar þú að snúa við aptur frá mér? Hefi eg styggt þig
með nokktu orði eða hugsun ?
„Nei, Arnaldur!" sagði stúlkan og nefndi hann í fyrsta
sinn með nafni „einmitt af því að mér þykir svo vænt, allt of
vænt um þig, þá verð eg að fara".
„En heldur þú að eg vilji láta þig ganga eina aptur til
þorpsins í dinmiviðriog myrkri", sagði Arnaldur. „Geirþ>-úður!
þú veizt ekki, hversu mikið mér er á þessum átutta tíma farið
að þykja vænt um þig. Þú veizt ekki —".
„ Verið þér ekki að þessu", sagði Geirþrúður hvatlega, „nú
skulum við kveðjast. Þegar klukkan slær tólf, þá skaltu koma
aptur að dyrum veitingahússins; eg mun bíða eptir þér“.
„Þangað til?"
»Viltu lofa mér því, að standa hér kyr og ganga ekki
eitt fótmál fyr en klukkan slær tólf".
„Eg lofa þvi, Geirþrúður!, en þá —"
„Þá skaltu korna".
Hún rétti honum hendina og flýtti sér síðan í burtu.
„Geirþrúður!" sagði hann með angurværri bænarrödd.
Hún staðnæmdist eitt augnablik, síðan lagði hún allt í einu
hendurnar um hálsinn á honum og kyssti hann, eitt augnablik
mættust varir þeirra; síðan sleit hún sig skyndilega af honum
og flýtti sér niður í þorpið, en Arnaldur stóð kyr og undraðist
framkomu hennar.
Veðrið hafði nú breytzt hinar fáu stundir, sem dansað var,
vindurinn ýlfraði f ttjánum, himininn var alþakinn skýjum og
það tók að rigna.
En í myrkrinu sáust þó ljósin úr veitingahúsinu og hljóð-
færaslátturinn ómaði í eyrum hans, en þegar gamla kirkjuklukkan
tók að slá tólf, hætti hljóðfæraslátturinn allt í einu og stórviðr-