Þjóðólfur - 22.09.1905, Qupperneq 1

Fylgiblað Þjóiðólfs.
57. árg, nr. 40.
Kjöt
af feitum dilkum og sauðum úr Borg-
arfirðinum (Skorradal og Svínadal) er
til sölu hjá
Siggeir Torfasyni
Laugavegi.
Uppboð
á ílátum af ýmsri stærð hentugum
undir slátur og á ýmsu dóti, einnig
kössum og tunnum, verður haldið næst-
komandi laugardag 23. kl. 4 e. m.
Austurstræti 13.
Frá I. sept. á. tekst undirritaður á
hendur að kaupa allar útiendar vörur
og selja íslenzkar og færeyskar afurð-
ir fyrir kaupmeun á íslandi o'g í Fær-
eyjum. Sanngjörn ómakslaun. Fljót
afgreiðsla Hrein viðskipti. Beztu og
ódýrustu viðskiptasambönd innan- og
utanlands í öllum verzlutiargreinum.
Beztu meðmæli.
Chr. Fr. Nielsen.
Holbergsgade 16. Köbenhavn.
Telegramadr.: Fjallkonan.
Stórt uppboð
verður haidið í Báruhúsinu
mánudaginn 25. þ. m.ogverð-
ur þar selt: Allskonar álnavara, tilbú-
inn fatnaður, ýmsar járnvörur o. m. fl.
Uþpboðið byrjar kl. n f h. og
stendur yfir að eins þennan
eina dag.
Reykjavík 20. sept. 1905.
J. P. T. Brydes verzlun.
Sá, sem fengið hefur í misgripum wat-
erproofkdpu á samsöngnum í Bárubúð 17.
þ. m., er beðinn að geía sig fram á skrif-
stofu Þjóðólfs.
Hafrahey græut og nýtt verð-
ur selt, gegn borgun út í hönd, í
Gróðrarstöðinni, laugardaginn 23. þ. m.
kl. 4 e. h.
Reykjavík 21. sept. 1905.
Einar Helgason.
Þeir, sem ætla að læra ensku hjá
mér næsta vetur, eru beðnir að gefa
sig fram sem fyrst.
Steinunn Hjartardóttir.
Heima kl. 3—4 síðdegis. Vestur-
götu 5 (Aberdeen).
Undirritaðar hafa í hyggju að halda
á komandi vetri kveldsköla fyrir
ungar stúlkur, frá 15. okt. til 15. apríl.
Námsgreinar: íslenzka, enska, danska,
reikningur og skrift (nýjar metodee).
Kennslukaup mjög lágt. Þær, sem
sinna vilja þessu, gefi sig fram fyrir
1. okt. n.k.
Ingibj. Bjarnason. Steinunn Hjartard.
Uppboð.
Tómar tunnur og kassar, hurðir og
gluggar, ennfremur ýmiskonar brak
o. fl. verður selt við opinbert uppboð
laugardaginn hinn 30. þ. m. kl. 11
f. h í verzl.
Godthaab.
Gull ofanjarðar,
Mörg hús og byggingarlóðir til sölu á
góðum stöðum í bænum. Semja ber við
Bjarna jfónssonsrúY\sa,x& Vegamótum fyrir
1. desember þ. á.
Landsbankinn
verður opinn frá 1. til
10. október frá kl. 6.—7.
e. bád. til þess að taka á
móti greiðslum til veð-
deildarinnar.
Læknislist og
reynsla leikmanna,
Það kemur öllum saman um, að læknis-
list vorra tíma sé ( miklum blóma, að vís-
indin hafi nú náð hámarki sínu bæði í hand-
lækningum og lyfjagerð. Það er því tals-
verðrar eptirtektar vert, að læknar nú, einn
eptir annan, grípa til ýmsra þeirra meðala,
er leikmenn nefna „húsmeðul".
En því gera læknarnir þetta?
Af því þeir hafa hvað eptir annað rekið
sig á ýmsa kvilla, sem öll læknisvizka þeirra
verður að gefast upp við, en einhver ofur-
einföld lyfjasamsetning hefur aptur á móti
læknað að fullu, — og fram hjá þessu hafa
hinir læknisfróðu menn ekki viljað ganga.
Af þessu mega leikmenn læra, að góðum
og gömlum ráðum, gefnum með greind og
hyggindum, eptir því sem reynslan og þekk-
ingin hafa í ljós leitt, er alls ekki hafnandi.
Eitt af þessum húsmeðulum er Kína-
lífs-elixir herra Waldemars Peter-
sens, og hefur hann þegar fyrir löngu
hér á landi, sem annarsstaðar vítt um heim,
áunnið sér almenna hylli og þykir eitt hið
helzta og bezta meltingar- og heilbrigðislyf.
En ástæðan til þess, að vér skýrum frá
þessu einmitt nú er sú, að við heimsókn
herra Waldemars Petersens hérfyrir skömmu,
höfðum vér tækifæri til þess að sannfærast
um, að úti í hinum stóra heimi hefur elixír
hans hvarvetna hlotið einróma hrós og þyk-
ir ágætislyf fyrir magann, með því það ger-
ir meltinguna reglubundnari og varnar því,
að óregla komi á llffærin, en færir líkaman-
um þar að auki ýms efni, sem hinn má
ekki án vera, en fær að eins lítið af í hinni
daglegu fæðu.
Til sönnunar þessu sýndi hr. W. Peter-
sen oss ekkí að eins yfirlýsing frá hinu kon-
unglega danska heilbrigðisráði, sem vottar,
að í Kína-lífs-elixírinu séu að eins þau efni,
sem gagnleg séu fyrir heilsu manna, heldur
lagði hann einnig fram óteljandi vottorð frá
efnafróðum mönnum og fólki af öllum stétt-
um mannfélagsins, sem sönnuðu, að elixírið
hefur læknandi áhrif á meltinguna og líffær-
in í heild sinni. Loks sýndi hann oss, að
elixírið, sem er hans eigin uppfundning, hef-
ur verið sæmt gullmedalíum, meðal annars
á sýningum í París, Amsterdam, Antverpen,
Chicago, Bríissel og London. Sem síðustu
og ef til vill ekki ómerkustu sönnun fyrir
ágæti elixtrsjns sýndi hann oss, að í Dan-
mörku er bindindismönnum heimilt að neyta
þess, meðal annars af þeirri ástæðu, að í
því er ekki meiri vínandi en venjulegt er