Þjóðólfur - 18.03.1910, Blaðsíða 4

48
ÞJOÐOLFUR
OOOÖQÖOOOOOOOQOOOOOOOOOCOOOQQOOOOOOOOOOOO
l »
Lækjargötu 6 A.
T a 1 s í m i 3 6.
Tekur að sér, eins og að undanförnu, alt, sem við
kemur bókbandi, svo sem: sniða og maskínu-^yllin^n,
og ennfremur allskonar höíudbókaband.
Vönduð vinna! Fljótt af hendi leyst! Sanngjarnt verð!
Um leið tilkynnir það heiðruðum viðskiftamönnum
sinum, að hr. bóksali Guðm. Gamalíelsson er hættur öllum
slörfum fyrir félagið og biður því menn að snúa sér til
verkstjóra vinnustofunnar, hr. bókbindara Guð-
björns Guðbrandisonar.
i<i Utanáskrift til félagsins er:
|![ H/F Félagsbókbandið. Reykjavík. Síjórtlin.
ooooooooooooooooooooooooooooooooooooc
Stereóskóp,
með 1S myndum. á 5 krónur.
Stereóskóp,
með S4 myndum, á 1 kr. 75 an.
MT Mjög hentugar Páska-gjafir.
Jóh. Ögm. Oddsson.
alþektu komin aftur, þar á
meðal 4 kr. buxurnar, sem allir
kaupa.
Hörléreft, tvíbr., 065—0,96%
ágæt tegund, nýkomin í
Austurstræti 1.
Ásg. Gunnlaugsson Ac Co.
Kopar og eir.
Undirritaður kaupir háu verði
kopar og eir, fyrir peninga út í
hönd.
Bjarnhóðinn Jónsson,
járnsmiður.
Skíinuidi íalleg og ódýr, —
ásamt afarmiklu úrvali af
Bréfspjöldum.
Jóh. Ögm. Oddsson.
Salei-AIeikiim-Cigaretter.
Vi söger for Island eD dygtig paa-
lidelig Representant for vore Verdens-
bekente Mærker, som driver Forret-
ningen for egen Regning og er í Stand
til at opnaa godt Resultat i sin Stilling.
Cigarettenfabrikken-Yenidze.
Export-Ableitung. Hamburg-Wallhof.
NB. Fabrikken har 2000 Arbejdere.
Skóhlífar,
góðar,
og hvergi jafn-ódýrar/
í verslun
Sturlu JónsHonar.
Stór
ÚTSALA
byrjar Caugariagmn 19. þ. m.
A ÁT.X \ \ < )IM VERÐIIR GEFINN
Ennfremur verður lO°/0 AFSLÁTTUR
gefinn af LEIRVÖRUM og EMAILLERUÐUM
VÖRUM allskonar, svo og af ÖLLUM GLYS-
VARNINGI og fleiru.
Athugið, að Ú T S A L A N byrjar á
MORGUN og komið jljótt, dður en
hið hesta selst.
Sturla Jónsson.

III III ■
Niðurjöfnunarskrá
Reykjavíkur,
fyrir 1910, liggur almenningi til sýnis á bæarþingsstofunni
næstu 14 daga, frá kl. 12—2. Kærur yfir útsvarinu sendist
niðurjöfnunarnefndinni innan 17. Apríl næstk.
Lóðargjaldaskrá bæarins bggur einnig frammi á
sama stað og tíma.
Borgarstjóri Reykjavíkur, 17. Mars 1910.
I*áII EinaiHson.
21
er mjög aðlaðandi, og veit hundrað
sinnum meira en þessir heimskingjar,
sem hér eru, og þó er ekki á honum
þessi mikilmenskubragur, eins og á
þeim. Hann þekti þig áður en eg
hitti hann, þ. e. a. s. hann hafði séð
þig á götunni; auðvitað tók hann eftir
þér, ha! ha! Og hann spurði, hvort
þú vaerir trúlofuð".
Hann talaði eins og honum geðjað-
ist vel að þessum orðum sínum, og
virtist alls ekki taka eftir því, hve illa
þetta átti við. Andlit Matthildar varð
blóðrautt.
,Hvers vegna er hann að hugsa um
það.?“ spurði hún reið. „Yfir höfuð
að tala, hvað kem eg honum við, og
hvað varðar hann um háttalag mitt?
Jeg bið þig að hafa mig ekki fyrir
umtalsefni við gamla eða nýa kunn-
ingja þína!“
Hún hafði hjartslátt, þegar hún
gekk út úr hérberginu. í huga henn-
ar ríkti dapurleiki. Hvers vegna datt
þessum manni í hug, að hún væri trú-
lofuð? Hafði hann ef íil vill séð hana
22
með Albert? Eða höfðu þeir eitthvað
saman að sælda? Vegna föður henn-
ar og tónlistar hans kom það efalaust
ekki.
Ó hve lífið var leiðinlegt! Henni
fanst hún vera eldri en hún var, hafin
upp yfir sinn hugsunarlausa og óment-
aða föður, og hina veiku og lítilsigldu
móður sína. Systkini hennar þreyttu
hana; hjarta hennar fyltist af brenn-
andi óskum og heitri þrá eftir annari
og betri tilveru.
Þegar hún stóð fyrir framan speg-
ilinn í litla herherginu sínu, og hafði
fataskifti, leit hún á útlit sitt, eins og
hún væri fegurðargyðjan sjálf. Hvíti
kjóllinn með rauðu slaufunum Ieit
nógu vel út, þar sem hann var breidd-
ur ofan á rúmið. Þó var hann ekki
nýr. Hún lagaði hárið og fór því
næst í hann. Hinar hvítu og ávölu
herðar og handleggir litu ljómandi vel
út, þegar hún var í þessum flegna
kjól. Henni fannst hún ekki þekkja
sjálfa sig. Hin stóru, fjörlegu augu
og hinar fallega dregnu augabrýr
23
störðu á hana frá speglinum. En það
var í raun og veru hún sjálf — Matt-
hildur Lange.
Kringumstæðurnar voru eftirtekta-
verðar; hin alúðlega, litla, holduga
Emma, sem kraup á gólfinu og hnepti
stígvélum hennar — gat hún verið
systir hennar.
2. kapítuli.
Það var orðið áliðið kvölds; hljóm-
leikurinn var nærri búinn, þegar liðs-
foringi Albert loks fékk tækifæri til
að sleppa burt frá félögum sínnm.
Hann gekk inn í salinn einmitt þeg-
ar Matthildur lék síðasta lagið, viltan,
ungverskan vals.
Hún stóð upp heillandi fögur í hinu
bjarta gasljósi. — Æska hennar, hin
lélegu föt, yndi það sem var yfir öll-
um hreyfingum hennar, alt var öðru-
vísi en vanalegt var með þær konur,
sem léku opinberlega á hljóðfæri, er
menn voru vanir að hlusta á, og sem
menn einnig heimta mikið af.
Hún hneigði sig yndislega, feimnis-
24
lega, en þó ekki klaufalega. Það var
í fyrsta skifti, sem hún kom opinber-
lega fram á sjónsviði.
Sveil Albert beit á jaxlinn; hinn
leiðinlegi faðir stóð við hlið hennar
og varðveitti hana fyrir miklum fjölda
karlmanna, sem umkringdu hana til
að þakka henni og votta henni aðdá-
un sína.
Hann þoldi þetta ekki lengur; stundu
síðar stóð hann við hlið hennar, og
hinir drógu sig í hlé. — Vissu menn
ef til vill eitthvað — eða var það alt
missýning? Það leit út, eins og hann
væri sjálfkjörinn í þessa stöðu. Félag-
ar hans brostu þannig, að enginn
nema hann gat skilið það, en hún leit
á hann leyftrandi augum eftir þennan
sinn fyrsta sigur.
Átti hann hana ekki lengur einn?
Vilt afbrýðissemi blossaði upp, til-
finning, sem hánn aldrei fyr hafði
fundið til. Hún varð hrædd við hið
vilta augnaráð hans, og þó hrósaði
hún sigri; því hún sá ástríðu hans, og