Norðri - 01.01.1853, Page 5

5
þaíi cptir var heyskaparins, svo uppskera og nýt-
ingá útheyi varfe almennt í bezta lagi. Frá liey-
skaparlokum og frarii til messna má og kalla ab
verib liafi enlcar gó't tíb. Eptir Jjjábálfi og Ný-
tfibindunum cr og afc frjctta líkt tííiarfar, lieyafla
og nýting í hinum fjóríiungum lanzins, sem lijer
nyrbra, ncma í’ Skaptafells'sýslum voru óþerrar í
meira lagi, en þó allgott fó&urhey í garfei. En eptir
mcssur breytti vebráttan sjer og gcklc til norb-
urs; hófust þá rigningar og krapahrftar miklar;
sítan víba hvar, enkum á útsveitum, fádæma mikl-
ar snjókomur meí) hörkum og harbviferum, svo afe
bæir fóru íkaf, og vibog vib spilliblotum, þangab til
komnar voru fullkomnar jarbbannir, svo víba kom
útigangspeningur algjörlega á gjöf, þá hálfur mán-
ubur var af vetri. Tífcarfar þetta, hefur hvab til
hefif frjéttst, haldizt einlægt vií), ao kalla má; því
þó síban áleib, nokkufe hafi linnt hrfijiim og harb-
vibrum, þá hefur aldrei svíab svo til, ab jörb hafi
getaí) nppkomib til gagns, enda er fannfergjan all-
víbast svo mikil, ab nú til margra ára mun ekki
s1ík hafa komiS. Sagt er og, a!b víba muni hey-
byrgbir manna ekki hrökkva, enkum í þeim sveit-
unuin, hvar venjulega er mjög stólafe á útigang-
inn, en peningshöldin þó mest, komi jörb ekki upp,
þegar fram á mánufci kemur. þab hefur og frjezt
hingab, afe sumir meira og minna liafi skorife af
Iieyjum sínum, t. a. m. í Kelduhverfi, Axarfyrbi,
Vopnafyrfei og vfóar; og í Suburmúlasýslu hefbu
nokkrir haft þa& í-áformi, batnabi ekki því fyrri.
þar á inót tjáist, aí> í einstökum bjerubum, hafi
jarbir haldist, svo sem á Fjózdal, á efri 'Jökuldal,
vib Mývatn og hjer og hvar fremst til dala, en
þó enkum á mib - og framsvcitum Skagafjarbar,
hvar alt ab þessu hefur ab sögn verib nógur hagi
fyrir útigangspening. Eins frjettist ab sunnan, ab
þar hafi hvervetna verib góí) tíb og nægar jarb-
sældir, afceins venju framar frostasamt. Viblíkar
frjettir'hafa og borizt af vesturlandi sunnan Breiba-
fjörb; aptur ámótaf Vestfjörbum, kringum Ilúna-
flóa og öllum útsveitum SkagaijarSarsýslu, sem
lijer. A jólaföstunni voru heljurnar stundum svo
miklar, ab hitamælir Celsiusar fjelí lijer á Akur-
eyri rúm 25 mælistig nibur fyrir frostmerki, og
mun þab þó hafa orbib meira til svcita og dalá.
Eins og aí> árgæzkan var á landi í vor, sumar og
til messna, eins var hún'í sjónum allvíbast hjer
yib land, og í bezta lagi, enkum hákallsaflinn á
Vestfjörbum, hvar þiljuskip öílubu hærst undir og
yfir 200 og eitt bartnær 250 tunnur lifrar, og
þiljuskip kaupmanns Thaa 70—150—250 tunnur,
og þiljubátur Danielsens og Flóvents 74 tunnur
auk 10 tunna er skipverjar höffeu ábur fengib á
þilfarslausu skipi. Mikill hákallsafli var og sagb-
ur á Ströndum, sjer í lagi vib Gjögur á Rcykjar-
fyrbi, Fljótum, Dölum, Siglufvrbi, Siglunesi, eins
hjá þeim er hákallaskip eiga á Eyjafyrbi: á Böggu-
stöbum, Hrísey, Hellu, Arnarnesi og Grenivík, hvar
þeir er bezt hlutubu fengu 2 til 5 tunnur lýsis í
hlut sinn og jafnvel Dalamenn, Baldvin á Siglu-
nesi og Sigurímr á Grenivík meira. Á Grímsey
urbu hlutir hærstir, eitthvab yfir 60, fimm potta
kútar. Aptur hafbi ab eins, á opnum skipum, verib
lifrartunna í lilut á Raubasandi frá páskum, og
heldur ekki lilutazt vel á þeim kringum Jökul, og
er þab kennt þilfarsskipum, sem öll fiska dýpra,
enn venjulega er verib á opnum skipum. Sama
var og meb fiskiaflann, af) hann víbast hvar var
mefe bezta móti, þar honurn varb sætt, nema vio
Hellna, Stapa ogBúSir; og hjer vib Eyjafjörb gekk
hann svo afe kalla upp í landsteina, enda urbu
hlutir í haust frá því urn sláttarlok og til jóla
2—4—6—8—10—12 alt ab 14 hundr., *og tálm-
abi þó áttin mjög þegar áleife vertífcina. Fiskur
var og dreginn hjer inn á polli upp um ísinn, svo
ab hundrubum skipti. Opt í sumar sem leib, og
fram á haust var sjórinn krökkur af margkyns
síld, óg allri venju framar afiatist í lagnetum,
hærings - eba hafsíld og bar enda vib í drætti.
Svo og Kolkrabbi eba Smokkfiskur, sem aö hjer og
hvar bar ab landi, og ijarabi helzt uppi vestanvert
vi& pollinu og innaná Oddeyri, svo ab þúsundum
skipti, einnig töluvert innst á SiglufirÖi, og hefur
þetta hjer ekki abborifc í ein 78 ár ab undanförnu
svo ab töluvert hafi verií).
Heilsufar á mönnum hefur yfir höfub verib
ab kalla gott, þó hefur þung kvefsótt gengib lijer
nyrbra víba í haust, þó ekki hafi margt úr henni
dáib. Einnig er sagt, ab landfarsótt hafi gengib
updir Eyjafjöllum og nokkrir dáib úr henni.
Fjársýkin, sem gcngur hjer, og árlega nein-
ur burtu meira og minna af saut fjenabi manna,
enkum í vissum hjeröbum lanzins , og einlægt er
ab breibast út, hefur verib meb lakasta móti í
haust og vetur; og hefur hún venju frain-
ar drepib margt af lömbum og hrútum. Til Flat-
eyjar á Skjálfandaflóa komst bún og í vetur, ald-
rei þessu vön, og liefir drepib þar 40 saubkindur.
og er þai) mikib af svo fáu íje, sem þar er sagt-
Vfbar hefir bún gengib í þíngeyjarsýslu, ogi'Múla-