Norðri - 30.11.1854, Qupperneq 3

87
því dæmist rjett að vera:
Forstöðunefnd prentsmiðjunnar á Akureyri
presturinn -síra Daníel Halldðrsson og síra
Jón Thorlacíus, aljiíngismaður Jðn Jónsson,
hreppstjóri Björn Jónsson, járnsmiður Beni-
dikt þorsteinsson, stádent Bjarni Gunnar-
sen og umboðsmaður Stefán Jónsson á af
kæru sækjandanna stjórnenda stiptsprent-
smiðjunnar í Reykjavík sýkn að vera.
Kostnaður málsins falli niður á báðar hlið-
ar. Hinum skipaða sóknara sýslumanni
S. Schulesen bera fimmtán (15) dalir ríkis-
myntar í málsfærslulaun, er greiðist úr
opinherum sjóði.
É. ifriem.
Var sro rjettinum sagt upp.
E. Briem. Jón Ólaí'sson. Jón Jónsson.
Rjett átskrifaí) Titnar
E. Briem.
(Aíisent).
ATHUGASEMDIR
rib Tföavísur sjera jx5rarins Jdnssonar, prentaibar
í Akureyrar prentsmföju árfö 1853.
petjar yejiu eru út á prenti rit merkismanna
eptir pá látna, hvort lieldur eru Ijódmœli edur
adrar ritgjördtr, mun pad optast yjört i Peim til-
ydnyi ad frœda oy gledja lesendur oy heyrendnr,
oy svo jafnfraint pvt, ad halda á lopti verdugri
mmmiiyu höfundamia, oy ligyur pá í augttin uppt,
ad ekki megi hrapa ad pví, ad snara slikttm rit-
um á prent eptir ýittsum ajlögudittn eptirrituin,
heldttr ad naudsyn beri til ad fá patt sem rjett-
ust ad atidtd er, oy vanda útgáfuna svo, ad Itún
sje verkinu verdug og höjttndunuin til Pess sóma
sein peir haj'a verdskttldad. þessa haj'a peir ekki
gcett sem skgldi, er gáfu út Tídavísnr sjera pór-
arins Jónssonar, sidast prests ad Múla, pvi pess-
ar prentudu vísur bcra nú med sjer, ad pœr crtt
vida ajlayadar, eittkum 9 Jlokkarnir fyrstu. 1
Jurntála visnanna sveigja peir ad afkonicndum sjera
pó rarins skeitinyarlcysi og fákœnsku i ad meta
manninn og verk hans; en petta sittir ekki vel á
peim, pvi jeg get fœrt rök til, ad skeitingarleysi
peirra i pvi ad vanda útgáfuna er eklci minna.
peir Ije/ti bidja mig oy okkur tvo brœdttr, sem
Pd voruin bádir lijs, um ieyfi til ad láta prenta
visurnar, jeg veitti Peim pad, og sendi nm lcid
eptirrit, sem jey fyrrum hitjdi tekid aj handriti
födur mins sá/., en útgáfa peirra sjjnir ad peir
aiiiiadhvort hafa iátid byrja prentunina ádur eun
peir fengu handrittd frá mjer, ellegar ekki skeitt
pvi Jyrr enn buid var ad prenta 9 Jtukkana, pvi
í peim finnast hjer og hvar Pau ord, sem jey má
J'uHyrda ad ekki finnast i peim pannig ritud af
mjer. pad eru þvi veruleg ósannindi, sem stend-
ur i tjedum formála, ad þeir hafi fiayt til gntnd-
vallar handrit mittu, allt ad t> Jlokkiniuin sidustu,
þvi þeir eru miklti rjettari enn Jlestir af hinttni,
oy pad sem rángt er i þeim, geta vcl verid prent-
villur. petta virdist mjer votta skeitinyarleysi í
meira layi. Utgefendnnum mátti vera kunnuyt, tf
þeir hefdti íltuyad pad, ad jey var heinia hjá föd-
ur minum sál. til hans daudadays, oty voru pá tj/l
líkindi til ad peyar jeg á annad bord átti eptir-
rit af visunurn frá hans tid, þá mtttidt þud koin-
ast nœst þvi ad vera rjett, freinur enn önnur, sem
hrakist höfdu inaryra á inilli, því pó jey vilji tetla
ad eptirrit sjera Jóns á Iljaltastad muni vera eitt-
hvert hid áreidanlegasta, þá bar pad pó til, atl
höj'undurinn umbreytti seinna einstökuin ordtnn hjer
og hvar, eptir ad visvrnar vorti yenynar út frá
honum, oy um þad var eiiyum kunnnyra enn mjer.
pegar nú visurnar eru pannig rányfœrdar
komnar á prenti fyrir aliiicniiíiigs aityu, virdist
mjer naudsyn á, ad leidrjetta pud helzta sein bjay-
ad er i peim, oy er petta pad sein jeg hcfi tekid
eptir ad Ji ekast þurfi leidrjettínyar vid — pó jeg
nú hafi ekkert eptirrit til sainburdar —, aukþess,
ad vida finnast stafvillur, sem jeg ad pessu smiii
ekki nenni ad tina allar til, hvort sem pœr koiun
af raunyu eptirriti, eliegar þad eru inisjirentanir.
Tidav. 1801, seinni partur 3. er. á ad verapann-
ig: „og framar bœrst ei fá inn reit, fjörs og aldtt
hjólin*. í er. 4, á ad vera: „stridar oy bltdar",
ekki stirdar. Er. 66, „aitnar madttiM, i stadin
fyrir: heima madur. Tidav. 1802, cr. 108, -bod
enn kónys“, ekki bodin kónys. Tidav. 1803, er.
27, „prófastur“, ekkiprófasta. Er. 82, „sina stjetU,
ekki sijna. Tidav. 1804, er. 49, seinnstu hend-
inyuþess breytti höj. á seinni tid pannig: ..pó
nœrinyar sje Jitill vegur“. Er. 59, „tryyydir“, i
stadin fyrir: tryggdum. Tidav. 1805, er. 3, „vteyd
oss sýnt etntúma“. Er. 14, yfagnada, ekki J'ayn-
ads. Er. 23, „Rreda fömekki breida föun.
Er. 59, i iipphafinu: „Hraedileyra“. Tidav. 1806,
er. 14, „vara mundua. Er. 43, „hrojid gnap ia.
Er. 47, „yfir landid fiutu jlód, fieigdust uudir
nordur hlýda. Tidav. 1807, er. 1, „eptir nýtt
ár“, ekki nýár. Er. 3, „med ajla - oy gródur -
brestia. Er. 16, yfólk meb tómann vonarvöla,
ekki um. Er. 56, „Sjera Er/tndura. Er. 69,
Jþveitaa. Tidav. 1808, er. 14, fisa spreinydu*.
Er. 52, fiátid Sira Jónathansa. Er. 69, „frá
par Sira Vigfús vard, vigistu, ekki vigdist. I
þessum þremur stödtim er bragarhátturinn ajlayad-
ur, því haitn útheimtir ad þanitig sje stafsett: Er-
lindur, Sira Jónath. oy Sira Viyj'. eins oy höf.
hefur sett, uy á ckki ad breyta pvi á þessum stód-
um, en pólt ad nú kunni álitast rjcttara yjir hóf-
ud ad rita Sjera he/dur enn Sira. petta jinniir
hver sá, er heftir minnsta nasavit á skáldskap.
Tidav. 1809, er. 18, „vart svou, i stadin Jýrir:
varla. Er. 91 byrjar pannig: Rádyjafarnir!!!
petta ord er vitlaust á peim stad, oy nœr euyr-t
átt, þad rjetta er: „Rasyja/itnar rákust eins til
bakaa. pad kallast nefnil. rasgjöf, sem gejin cr
aj' rasandi rádi, oy annadhvort cr óshyitsaittley.