Norðri - 08.02.1856, Blaðsíða 1
4. ár,
3,
I 0 R D R I.
1856.
8. Febrúar.
Vjer gátum þess í seinasta blabi Norbra 3. ár,
ab von væri á ritgjöríium frá herra kand. Sveini
Skíílasyni, meb póstskipinu þá er þab kæmi frá
Lfverpól, og er helzt á orbi, ab þaí> muni veríia
inngángur til 1. bl. 4. ár og frjettabrjef; en
þareb þetta ekki getur komib fyr til vor enn þá
Benjamín aukapóstur kemur ab sunnan aptur,
*em líklegast verbur ekki fyr enn í næsta mán-
ubi, og þá svo seint, ab blabib ekki verbi prent-
ab ábur póstar fara hjeban subur og austur, þá
höfum vjer ráfcife af í millibili þessu, ab koma út
fyrra bl. febrúarm. þ. á., sem birtist ybur þá þannig:
Verblag þab, sem „J>jóbólfur“ getur um í f.
4. 6. nóv. á kornvöru í sumar sem leib, „þar
nyrbra“ sem vjer álítum sje, t. a. m. á Akureyri
og Húsavík, er ekki rjett hermt. Lausakaup-
mabur Römer seldi rúg sinn á 9 rd. og grjón
(bánkab.) 1® (baunir og mjöl á 9^ rd.) en ekki
á 8 rd. 80 sk. nje grjón á ll j-rd. sem „þjóbólf-
ur“ segir.
Kaupmennirnir á Akureyri og Húsavík seldu
kornvöru í sumar var og í haust: kornií) á 9 rd.
32 sk., síban 10 rd. og grjón 11|—12 rd. (baun-
ir og mjöl 9^—10 rd.), en þab lítib nú er til af
rúg, sem eptir var óselt á Akureyri, eptir ný-
komnum frjettum erlendis frá, hækkabi til 12 og
grjón til 14 rd. Kaffi 28 sk., sikur 32.
• Frá Norbur- og Austurlandi eru næstl. haust
fluttar til Kaupmannabafnar hjer um bil 3000 tunn-
ur af kjöti — hver á 14 Lpd. — sem borgaö var
meb 1 rd. Ssk. ai> mebaltali hvert Lpd. Af þessu
má sjá, ab menn ekki hafa fundiö sjer skilt, ab
hiýba abvörun herra þrófasts H. Stephensen á
Ytrahólmi frá 8. ágústm. 1855, sem heldur ekki
var ron til, því auglýsíng hans á fjárhag og
verziunarabferbinni hjer Norban - og Austanlands
er ekki meb öllu á reibanleg eba sönn, þar sem
hann segir: „ab verzlunarmenn vorir eru farnir,
á hinum seinni árum, ab fýkjast í og stunda ab
draga úr höndum oss, og þab jafnvel meb óvib-
feldinni verzlunarabferb og fyrir enn meira glíng-
ur og óþarfa enn nokkra abra vöru vora, en þab cr
sláíurfje vort.“ Hvert nú abferb þessi ásjerstab
sunnan - og vestanlands vitum vjer ekki, en bjer
norban - og austanlands bjóba menn sláturfje sitt
kaupmönnum. án þess þessir sýni nokkra fýkn
eptir þessari vöru framar enn annari, eba dragi
fjeb úr höndum landsmanna, og enn síbur ab vara
þessi sje borgub meb óþarfa glíngri, því vjer
höfum þab áreibanlegt fyrir oss, og skulum því
ábyrgjast sannindi þess, ab af 3000 rd. andvirbi,
sem hver kaupmabur fær í sláturfje til verzlun-
ar sinnar, eru 2000 rd. og stundum meira borg-
ab meb peníngum. J>ví fer betur, ab hvorki eru
bændur vorir hjer svo aumir eba óhyggnir og
kaupmenn vorir lángt frá svo eigingjarnir, ab
þeir fari þannig meb landsmenn vora og kaupa-
nauta sína, sem þeim er líka sjálfum bezt, þá
þeir lifa af þeim og meb þeim, og væri því skilt
ab efla gagn bændanna af fremsta megni.
þ>ar á móti virbist oss sem abferb kaupmanna
á suburlandi, ef sönn væri, ab selt hefbu korn
sitt á 14 rd., en grjón 16 rd. ekki sem vibur-
kvæmilegust, á meban matvaran þó var seld á
Norbur - og Austurlandi meb ábur um getnu verbi,
og ofan í kaupib látib matarskortinn verba land#-
mönnum svo tilfinnanlegann, ab þar þess vegna
vofi yfir ærin bjargarskortur mebal fátækra manna,
gefist þar ekki því nægri blessun úrsjónum; og
skyldi þab líka vera rjett hermt, ab Jagt sú, er
stórkaupmabur P. C. Knutzon sendi seinast til
Reykjavíkur, hefbi verib mest megnis, eba jafn-
vel ab öllu fermd öbru enn matvöru, þá bætir
slíkur farmur lítib úr skortinum, en virbist votta
ofmikib kæruleysi Reibarans og annara, sem því-
líka abferb hafa fram á vib landsmenn; heidur
ekki virbist þab samkvæmt kaupmannslegri hag-