Ingólfur - 18.05.1854, Blaðsíða 6

110
Búnaðartabla
1 Ú 5 .5* lO -c tc s? o5 Húsmenn. þeir sem-tí- unda 1 hund. og þar yfir. Vinnuhjú. Gripir og
kefldar kýr og kvígur. bc’é ti o "5 — t- > s « cc “7T C zi g Vetrúngar. Ær. Geldingar og hrútar vet. gaml. tíimbrar veturg. Geitur vet. gl. ogel.
1 T3 a u 83 ss £2 Hús- menn. lembd- ar. gcldar.
Reykjavíkurumd. 25 93 24 66 ?? 50 1 ?? 70 ?? ?? 34 ??
Borgarljarðarsýsla 250 41 289 27 | 21 962 91 238 8,331 867 2,288 5,319 4
Gullb. og Kjósars. 342 ” 493 132 ?? 1,119 95 146 5,598 571 1,766 4,039 8
Árnessýsla . . 728 ?? 738 ?? ?? 2,446 236 452 18,796 2,372 10,477 1 GO rf f-4 ??
Rángárvallasýsla 500 ?? 782 5? ?? 2,187 133 442 15,926 2,147 5,757 14,841 ??
Skaptafellssýsla 214 51 459 62 131 1,329 115 281 11,756 2,550 6,096 8,731 ”
Vestmannaeyar 23 28 48 1 1 49 1 2 214 138 t 162 248 ??
Höfuðtala . . . 2,082 216 2,833 288 153 8,142 672 1,561 60,691 8,645 26,546 48,109 12
,, Til Ábiji'tjðarmannsins“.
rKostnaft;trmafturiim“ haffti raunar ætlað
sjer að fara eigi fleirum orðum, enn hann var
búinn að gjöra i 30. og 31. númeri ^jóðólfs,
um mál það, sem suntir hafa kallað dómkirkju-
málið; en af því herra ,,Abyrgðarmaðurinn“,
sem lætur sjer svo innilega annt um tlóm-
kirkjubrauðið, hefur nú hreift málinu af nýju
í 145. bl. sínu, og brixlað þar „Kostnaðarmaun-
ínum“ um bætta sök, þá vill hann að vísu
ekki leiða málið alveg hjá sjer, án þess liann
þó hafi í huga að áfella hitm nokkuð fyrir;
en dálitla þóknun þykist hann eiga skilið af
honum fyrir brixlið. Vjer vitum sutnsjé til
jtess, að „Abyrgðarmaðuriim* hafði þann fyrir-
vara og þá fyrirhyggju fyrir veitingu dóm-
kirkjubrauðsins, að hann í haust er var, fitj-
aði upp bónarbrjef til prófasts eins, og skor-
aði á alla sóknarbúa Reykjavíkur að koma á
skrifstofu sína, og rita undir það nöfn sin,
til þess að biðja hann að sækja um Reykja-
víkurbrauðið. Hvort það hefur nú sannast á
„Ábyrgðarmanninum“, að það er annað liaust-
hugi ogannað vorhugi hjá honum,j»ar sem dóin-
kirkjuprestsefnið á í hlut, eða hvort Reykja-
víkur - sóknarmenn eru orðnir svo fráviltir
sauðir, að þeir liafi eigi ratað inn áskrifstof-
una, til að prjóna neðanvið undirskriptarhijef-
ið, það er oss ekki gjörla kunnugt; en svo
lítur að minnsta kosti út, sein einhver hindr-
un hafi komið á undirskriptirnar undir þetta
brjef, því nú i vor talar herra „Ábyrgðarinað-
urinn* um „ávarp“ til annars prófasts þess
efnis, að biðja hann að verða hjer dómkirkju-
prest, og segist hann vona, að nú færistþó ekki
sóknarmenn undan að rita nöfn sin undir þetta
ávarp. Vjer vonum það líka, að nú verði hon-
uni e|>tir trú sinni, því það væri þó ekki mæðu-
laust fyrir hann, að bjóða þarna söfnuðinuin
tvo presta, aimaii haust og annan vor, og
geta hvorugum koinið á framfæri. En efsvo
ólíklega skyldi samt fara, að vegir herra Á-
byrgðarinannsins væru ekki vegir forsjónar-
innar, þá viljum vjer stinga upp á því við
hann, hvort liann vilji ekki fimbulfamba og
gullinkamba þriðja ávarpið til rKostnaðar-
mannsins“, biðja hann að verða hjer dóm-
kirkjuprest og bjóða söfnuðinum að rita nöfn