Hirðir - 07.09.1857, Qupperneq 7

npp fr;í því. II iö 3 6. þúsundiS var babaö fyrir rúmu hálfu ári,
þegar skýrslan var skrifub, og var þab þá klábalaust. Af öllum
þessum hóp drápust síbar ab eins 37 kindur, en þab sannabist, ab
þær höfím verib veikar, ábur þær voru bababar, svo ab menn voru
sannfœr&ir um, ab baöiö sjálft heffei eigi drepib eina skepnu. Bábir
þessir læknar sönnuöu þar aí> auki meb ýmsuni tilraunum, ab völskn-
eitrib drepur alla klába-sóttnæmi á fáeinum mínútum, og fengu þeir
af stjórninni opinber verblaun fyrir abgjörbir sínar'. Eg Iiygg því,
ab Iiinir dönsku dýralæknar, er hingab komu í sumar, eigi þakkir
skyldar af mönnum fyrir þab, aí> þeir hafa byrjab ab vib Iiafa lyf
þau, er jeg rjeb til fyrir hálfu ári, og sem eigi aí> eins er öldungis
hættulaust, sje þaö rjettilega vib haft, bæbi fyrir menn og skepnur,
lieldur hiö óbrigciulasta ráb til ab eyöa klába, lús og óþrifum,
bæíii úr saubfje og öbrum skepnum. þaí) er reyndar satt, aö sje
völskueitrib óvarlega viÖ haft, og komi í nýblóbsár, getur þaö
orbib skabvænt, en menn vita engin dœmi til, aö þab gjöri skaba,
þótt þuö komi í kaun eíia graptarsár, ef nokkur varúb er viö höfb.
í'etta kemur af því, aÖ þótt nokkub af völskueitri komist inn í Iík-
amann gegnum hörundib, þá fer þaö jafnóÖum út aptur um nýrun
meö þvaginu. I þessu aö skilur sig völskueitur frá kvikasilfrinu, og
þeiin lyfjum, sem úr því eru til búin, svo sem t. a. m. lúsa-
smyrslunum, er jeg jafnan álít mjög hættuleg lyf; því ab
kvikasilfrib setur sig fast í kjötiÖ, hörundiö og lungun, og getur
valdiö miklu illu, þá er tímar líöa. þ>aö er enn þá eigi grandskoö-
aÖ, hvaöa á li r i f hin mörg hundruö pund af lúsasmyrslunum, sem
búiö er aö bera í fjárkyniö hjcr á landi, hafa haft á þaÖ, en þaö
þyrfti aö skoöast, og mun skoöaö bráöum, ef jeg má ráöa.
Hve hættulaust völskueitriö er taliö meÖal annara þjóöa, þótt
þaö sje viö haft viö kláöa, lús og óþrifum, má sjá meÖal ann-
ars á því, aö menn í Sljesvík og Iloltsetalandi árlega eyöa
fimm þúsundum punda af því til þvottar á nautpening, sauö-
fje og liesta* 2, og hef jeg aldrei heyrt, aö nokkrum manni hafi oröiÖ
meint viö þaö; þvert á móti eru skepnuhöldin í þessum löndum talin
einbver bin beztu á Noröurlöndum. þótt allt fje, sem til er á fs-
landi, væri baöaö úr hinu fyr nefnda tessieska kláöabaöi, þá þyrfti
eigi meira völskueitur til þess, en hjer um bil þrítugasta part-
2) Sjá „Recueil de medicin veterinaire" 1856.
2) Sjá „Gurlts und Hertwigs Jlagazin", 1856, bls. 480. Dýralæknis
■Weidemanns skýrslu um vOlskueiturþvott viö lús og kláöa.