Íslendingur - 12.08.1861, Qupperneq 3

71
boíiar Austnrríkis keisara og Spánardrottningar, ab gangast
í ábyrgb meb þeim um veraldlegt vald páfa, og um lendur
þser, er hann nú lieffi. Keisari kvabst þab meb engu móti
gjöra mega; þar er um landeign páfans rœddi, þá kœmi
þaf) eigi síbur til prótestantiskra en katólskra höfMngja;
Bretar og Svíar hefbu eigi mibur en aÖrir átt þátt í um
skipun páfaríkis á Vínarfnndinum, og hib sama atkvæbi
bæri þeim enn. þá er hann hafbi jáíab konnngstekju
Viktors konungs yfir Italíu, ritabi hann páfa brjef og sagbi
sjer sárnabi, ab eigi hefbi meira rakizt úr samningniim í
Villa-franca og Ziiriclc; til viburkenningarinnar hafi sig
naubur rekib; en fnlltreysta mætti páfi því, ab lib sitt
skyldi sitja enn drjúgan tíma honum til verndar í Rórna-
borg. Um söniu miindir ritabi Thouvencl erindsrekum
keisarans skýrslu um sama efni; þar segir, ab libib eigi
verbi kvatt heim frá Rómaborg fyr, en þeim höfubmálum
væri sett og skipab, sem ætlazt var tii, þá her Frakka
var þangab sendur. Nú verbur þeim ab detta í hug. er
lesib hafa ritling La Gueronniaire, hvort þab muni eigi vera
höfubmálib, ab Ijetta byrbi veraldlegra umsvifa af herbunt
Rómabiskups, ab hans því betur megi aÖ njóta í þarfir
trúarinnar og andlegra framfara. Nú er þingrœbum Frakka
iokib, og þótti þab meir og meir frant koma, ab meginhluti
þingmanna hnje ab stjórn keisarans. Nýjar kosningar hafa
frant fariö og lítt komizt fram mótmælendur stjórnarinnar;
cn þeir voru flestir úr flokki klerkanna. þetta er vottur
um, ab Napól. keisari á sjer mikiö traust á Frakklandi, og
þykja mönnum nú líkur til, ab hann láti meirtil slaka nm
frelsi. Um þessar muridir situr hann í bababorg vib sub-
ursírendur Frakklands, er Vichy heitir; þangab hefur hann
bobaÖ ýnisa af erindsrekunt sínum til þess ab hafa af þeim
tal og skýrslur. (Framhald).
AJfnng’i 1861.
(Framhald). 11. fundur, 15. d. júlím.
1. Undirbúningsumrœöa um útkomin lagabob í Danmörku
árin 1859—-1860.
2. Alyktarumrœöa um löggildingu Skeljavíkur í Stranda-
sýslu, og samþykkti þíngib meb 22 atkvæÖum, ab sá
stabur yrbi löggilt kauptún, án þess ab í skilyrÖum væri
haft, ab fyrst skyldi byggja þar verzlunarbúbir, sem
stjórnarfrumvarpib vildi.
3. Uppástunga þingmanns Reykjavíkur, ab Iiver sá, er ætti
hundrab hundraba í fasteign, skyldi eiga þingseturjett á
alþingi. Uppástunga þessi fjekk eigi mebmæli á þingi,
og tók uppástungumabur hana aptur.
4. Uppástunga um launahækkun nokkurra embættismanna.
Til aÖ íhuga þab mál var nefnd kosin, og urbu þessir
fyrir flestum atkvæbum: G. Brandsson, Arnljótur Olafs-
son, Jón Sigurösson frá Gautlöndum, Sveinn Skúlason,
Stefán Jónsson.
5. Uppástunga frá Jóni Gubmundssyni og Jóni Pjeturssyni
um þóknun fyrir störf þeirra í lijúa- og lausamanna-
nefndinni. Nefnd kosin: GuÖm. Brandsson, P. Pjeturs-
son, Páll Sigurbsson.
1‘2. fundur, 16. d. júlím.
1. ÁlyktarumrœÖa um útkomin dönsk Iagabob 1859 — 60,
og rjeÖ þingib til, aÖ ekkert yrbi af þeim lögleitt.
2. TJndirbúningsumrœÖa um breytingu á tilskip. 18. febr.
1847 um fjárforráö ómyndugra.
3. Undirbúningsumrœba um konunglegt frumvarp vibvíkjandi
illri mebferb á skepnum.
4. Uppástunga þingmanns Barbstrendinga um manntals-
þingahöld í Barbastrandarsýslu. Uppástungu þessari var
vísab til nefndarinnar um manntalsþing í ísafjarbarsýslu.
5. Uppástunga P. Sigurbssnnar og I. GMnsonar um ab
nema úr lögum opiö brjef 1. aprílm. 1861 um nibur-
jöfnun jarbamatskostnabarins. Nel'nd kosin: A. Olafs-
son, P. Sigurbsson, I. Gíslason, B. Sveinsson og J.
ITjaltalín.
13. fundur, 17. d. júlím.
1. Undirbúningsumrœba um, ab hinni dönsku þýbingu þing-
bókarinnar verbi sleppt eptirleibis.
2. Undirbúningsumrœba um launavibbót ITavsteins amtm.
14. fundur 18. d. júlím.
1. Ályktarumrœöa um kgl. frumvarp um illa mebferb á
skepnnm.
2. Ályktarumrœba um breytingu á tilsk. 18. febr. 1847.
Varb sú niburstaÖa þess máls, ab þingib biöur um til-
skipun, er innihaldi ýmsar reglur um leiguburb á fje
ómyndugra manna og opinberra stofnana, er ekki nenmr
10'Ord.
3. Uppástunga P. Signrbssonar um reikninga kollektu-
sjóösins. Kosnirínefnd til ab íhuga þab mál: P. Sig-
urbsson, Arnljótnr Olafsson, Gísli Brynjúlfsson.
4. Uppástunga yfirdómandanna uin launavibbót, vísab til
nefndarinnar um laun emb. manna (sjá 11. fund. 4.).
15. fundur, 19. d. júlim.
1. UndirbúningsumrœÖa um hallærismálib.
2. Ályktarumroeba um launavibbót amtin. Tlavsteins.
16. fundur, 19. d. jt'dím.
(Kveldfundur).
1. AlyktarumrœÖa um hina diinsku þýbingu þingbókarinn-
ar ; var afráöib, ab senda konungi bœnarskrá og beiÖast
þess, aÖ eptirleibis yröi sleppt hinni diinsku þýöingu
þingbókarinnar.
2. Uppástunga þingmanna Gullbringusýslu og Reykjavíkur-
bœjar, ab konungstíund þar verbi goldin eptir verblags-
skráar meöalverbi, en eigi, eins og t.íbkast, eptir verÖlagi
á harbfiski; vísab til hlutaÖeigandi amtmanns.
3. Uppástunga Indriba Gíslasonar, aÖ amtmönnunum norb-
an og vestan á Islandi verbi falin öll yfirstjórn klába-
málsins, eins í suburamtinu sem annarstabar hjer á
landi. Uppástungan var felld frá nefnd.
4. Uppástunga P. SigurÖssonar um ab konungur taki sjer
nýjan rábgjafa í Islands niálum, einkum til ab rábstafa
enibættuni hjer á landi. Uppástungan felld frá nefnd.
17. fundur, 22. d. júlím.
1. Ályktarumrœöa í hallærismálinu ; rjeb þingib af ab
senda konungi bœnarskrá og beibast fjárstyrks af kol-
lektnsjóbnum, ab minnsta kosti 7000 rd., til ab kaupa
korn fyrir í haust handa hinum bágstöddustu sveitum
í BorgarfjarÖar- og Gullbringu-sýslu, meb því skilyrbi ab
gjalda 1000 rd. árlega meb 4 % vöxtum af láni þessu.
2. UndirbúningsumrœÖa um spítalahluti á Vestmannaeyjum.
(Framh. síðar).
Innlendnr frjettir. Allan síðari hlutajúlím.
og allt til þessa dags hefur veðurátt lijer syðra verið með
bezta móti, og liagstœð að því, er heyskapinn snertir, sem
alstaðar byrjaði með fyrsta móti, því grasvöxtur var í góðu
lagi. Margir eru hjer búnir að alhirða tún sín og hafa
fengið töður óhraktar. Fyrir vestan höfum vjer og frjett
að heyannir gengju vel, og sumstaðarværu þar alhirt tún.
|>ví er miður, að votviðrasamt mun hafa verið það sem af
er slættinum nyrðra, og cf til vill í Strandasýslu, og heyrt
liöfum vjer að hafís liggi fyrir landi, norður af Húnavatns-,
Skagafjarðar- og Eyjafjarðar-sýslum, en víst var ekki is
fyrir Húsavík eður Langanesi fyrir skemmstu, því skip hafði
fyrir ekki löngu komið af Húsavík til Vopnaíjarðar, og ekki