Norðanfari - 07.03.1872, Side 4

In sjerleg áföll af slysnm e£a veíurállu, hafa
svipt menn bjargræfci. — f>á muntu telja
þa& vafalatist, aÖ nú rjetti okkur Austfiríiinga
vib, úr volæfeinu , scm var hjer mjög víba
fyrirfarandi ár , fram ab árinu í fyrra. Og
þess er og rjett getib til, ab hag manna hefir
heldur rjett vib hjer til sveita og mikib sum-
stabar vib sjávarstbuna, þar sem aflinn hefir
gefizt mikiil. Var strax í fyrra minni skort-
ur og neyb en hin fyrri árin oghjálpabi mjög
sjávarafli fjarbamanna. En í hjerabssveitum
er mjög lítib um fjölgan fjárins, sem er þar
aballífsbjargarstofninn, — því þab var orbib
svo úvenju fátt og allajafna þarf ab eyba af
því viblíka mörgu til heimalúgunar, fyrir korn-
mat og sjávarafla, og til allra útgjalda. þab
þyrfti mörg heldur gób ár til þe?s ab rjetta
vel vib sveitabúendur hjer, þó engin hnekkir
kæmi. En hans er jafnan von þegar minnst
varir. Nú í vetur er strax orbin töluverb
fækkun á fjenabi í ýmsum sveitum af brába-
fári, einkum í sutnum fjörbum og í Fljótsdal.
(veit jeg til ab þar muni vera dáin nærri 300
fjár hjá ekki allmörgum búendum). Víba ann-
arstabar heyrist og gelib um tölu verban mi'SÍ
af þessari skæbu drepsótt, sem engum hefir
aubnast enn ab lækna. Krapavebrin, sem opt
hafa komib í vetur og ýmist hlaupib í frost,
hafa verib hættulegt tfbarfar fyrir heilsu fjen-
abarins. 29.— 1. —72.
VIGAHN0TTUR.
Nóttina fyrir hinn 16þ.m., þegar klukkan
var nærri 4, vöknubu ýmsir hjer um sveilir vib
þab ab skærasta birtu skin var um babstofurnar
og nokkru Beinna heyrbist mikil dunreib, svo hús
virtust skjálfa og hurbir gnötrubu. Sumir vökn-
nbu eigi fyrr en dunreibin kom. Ætlubu menn
á eptir ab þetta hefbi verib þruma. En þá var
eigi svo þrumulegt lopt og þær eru hjermjög
sjaldgæfar. Enda hafbi þab eigi heldur verib.
þab sáu 2 menn er voru á ferb til Breibdals-
heibar subur úr Skribdal um sömu mundir.
Allt f einu skein fögur birta kringum þá. þeir
litu vib þangab, sem birtan kom frá, og sáu þar
fijúga glóandi eldhnött ab auslan m.ikib etærri
en tungl og var Ijósgeisli aptur af. Hann fór
geyst yfir og bar af mikinn Ijóma. Sýndistþeim
hnötturinn hverfa vib fell f Skribdal er Múli
heitir, ætla sumir ab hnötjurinn hafi sprungib
þar og þar afhafi kvellurinn.k.omibog dunreib-
in. En þab held jeg eigi hafi þurft ab vera.
Hún gat vel komib af hristingi þeim og hvin,
sem gjörbiet af því, er hnötturinn rauf loptib,
Mun þab sannast ab svo hafi verib ef eldhnött-
urinn hefir sjezt vestar en f Skribdal.
þessi hnöttur ætla jeg ab verib hafi lopt-
sjón 8Ú er fornmenn köllubu Vígahnött.
Skrifab í Subur - Múlasýslu 29. janúar 1872.
S. G.
FRJETTIB IKXLEHDAR
lír brjcfl úr Steingrfmsflrbi dagsett 30. nóv. 1871
mebt. 2i, —2. —72. „Sumarib var hjer og í EærllggJ-
andi hjerubnm eitt bib bezta og heyafli meb mesta
múti, tsbnr nýttnst ágætiega og meiri h/uti útheyja vel,
þótt nokkub hrektist, Haustveburátte varb yflr höfnb
gób. Skepnur komu í vetnr meb scinasta móti á gjöf.
Fiskafli heflr verib í sumar og haust, meb minnsta mótl.
í sumar sem leib, kom Bjarni kaupmabnr Sandholt
hingah á Skeljavfk, en var þar ab eins fáa daga. Hann
eeldi rúg I0rd , baunir 12id., grjón 13 rd , en borgabi
hvfta ull meb 40sk., mislita 32sk., háknrlslýsi 22rd ,
þorskalýsi 20 rd. og æbardún 6 rd. J,útt liann eigi
gæti fnllnajgt fóiki meb matvörn eptir þörfum, þá klár-
abí hann rcikninga manna óspart meb peningum, som
iillnm kom vel“. — ^r brjefl úr Hornaflrbi í Austnr-
fc'kaptafellssysln d. 1. Jan. 1872. „Heiföng nrbri hjer
meb bezta móti, gras var mikib en gæftirnar góbar
mema 3 fyr6tu vikurnar af september kom varla þur
dagur, en þá kom góbnr og hægur þerrir kafii er hjelzt
tii heyannaloka. Frá því hjeJzt ákjósanlegasta tíb til
•.óliivarfa, en eíban lieflr varla komib þur dagnr, heldnr
rgib á mis vætur, hríbar og snjókomur f ríkulegum
"li. Taugaveikin gengur hjer vib og vib á snmum
ba-jum og leggst hver af öbrnm í rúmib, eu fáir deyja.
Ab sunnan er sögb barnaveiki, en eptir því sem hjer
hcflr orbib vart vib, þá er þab andarteppnhósti. Kvef
gengnr hjer almennt og mikib. Öndve,rblega á jóla-
fóstn hrapabi unglingsmabur til daubs, cr hjet Gísli
Árnason frá Yolaseli í Lónssveit; hann var ab leita ab
fje f fjöllnm nppi og fannst deginnm eptir. Kvisast
heflr hingab sunnan af Síbn, ab líkur væru til, bæbi
vegna fjárvöntnnar og annara atvika, ab enn immdn
vera til útilegnmenn vestanvert í Xilofajökli í grend vib
Fiskivötn; eu þessar sögnr eru ógreinilegar, og líklegast
hugarburbur og hjátrú ein. 1 vetur brann eldhús meb
mikln af mat, skinnavöru, búshiutnm og eldivib á Græn-
tanga f Subiirsveit" — Frjettir eptir þjóbólfi og brjefnm.
28. okt. f. á. strandabi 30 lesta skip fermt salti, sem hjet
Bertha, í Yogavík á Vatnsleysuströnd í Gullbringosýslu.
Menn allir komnst af. 27. des. s. á. strandabi slíonn-
ortskip, nefnt Snperbe 116 tons, á Steinsmýrarfjörn f
Meballandí í Yestur-Skaptafellssýsln á hingab leib frá
Liverpool á Englandi, fermt salti og fleiru, er fara átti
til verzlana G T, Siemsens. Skipib bar upp á þurt land,
svo skipverjar, er voru 7 talslns, gátu gengib úr þvt
þurrum fótum, en daginn eptir var skipib komib í spón.
Allt skipitraudib var bobib upp og selt fyrir 500
rd., og skipskrokkuriun þnr af ab eius 10rd. — Meb
manni austan úr Mýrdal, er kom til Keykjavíkur 3.
Jauúar næstlibinn, er tangaveikin barnaveikin og kíg-
hóstinn sögb í rjenun þar víbsvegar fyrir austan Mark-
arfljót; beztu tíb yflr allt, og fjárhöld gób; brába-
pestina heldor væga yflr höfub ncma á einstaka bæ.
Fiskvart hafbi orbib í Mýrdal fyrir jólaföstu af löngu
og lúbu. Fyrir jólin var fjárklábinn aptur farinn ab
koma á flakk á ýmsnm bæjnm í Grafningi, Ölvesi og
Selvogi. Flestir sybra ern nú loksins komnir á þá
mciningu, ab „nibnrskurburinn" sje hib eina úrræbi til
þess ab stemma stigu fvrir útbreibslu klábans. 24. f.
m. kom Jóii Pjetursson, er hjeban fór í næsti. Janúar
meb brjcf og blöb til Reykjavíknr, sagbi hann sömu ár-
gæzkuna og ábur á landi sybra og Jafnvel allt norbnr
ab Yxnadalsheibi og mikinn flskafla kominn í flestnm
veibistöbura sybra. Matarlanst í öllnm kanpstöbum
nema Keflavík, en von á skipnm meb matvörn í þess-
nm eba næsta mánubi. — Seint ( nóvembermánnbi hafbi
BJörgvinarfJelagib sent jakt meh kornfarm, er átti ab
fara til þ. Egilsens í Hafnarf., er enn heflr eigi frjetzt
tll. Mikil sýldargengd hafbi komib í Hafnarf. seint I
nóv. Hundapest heflr í vetnr gengib nm Borgarfjörb
Ðg Mýrar fjalls og fjörn á milli, og er svo skæíi ab hún
drepnr hvern hnnd; ekki var hún komin norbur yflr
heibar þá seinast frjettist. þab er líka vonandi ab yflr—
völdin og abrir er til ná, stemmi stiga fyrir henni allt
hvab nnnt er. Nú er sagt ab víbast hvar beri lítib á
brábapestinni Um 100 fjár haf&i hún drepib í Ból-
stabarhlíb ( vetnr. Mikil kvefveikindi ern sögb á Veit-
nrlandi og hjer og hvar ( Húnavatnssýsln sein nokkrir
af nngn fólkl og börnnm hafa dáib úr. Einnig heflr
taugaveiki stnngib sjer nibnr. Unglingspiltur hafbi
orbib úti f Bæjarhrepp í Hrútaflrbi í hrfbunum millum
þorra og þrettánda. Snemma á þorranum var stúlka
send frá Abalhreib í Austnr-Mibfjarbardal vestur í Núps-
dal, og er þá yfir háls ab fara. þegar húnfór til baka,
var þoka en gott vebur, hafbi hún þá villst fram til
heibar hvar hún fannst örend nokkru síbar. — Ur brjefl
úr Keibarflrbi d. 31. jan. þ. á. Tíbin er gób síban
Jeg skrifabi þjor seinast, snjólítib hjer í janúar og opt-
ast vib þýbn. Einu sinni 12". 14. Jgnúar kl. 3—4
nm nóttina, reib svo mikil þrnma, ab menn þykjast eigi
heyrt hata abra cins og allra sízt í heibrfkn vebri og 2"
frosti. Húsin skulfu, og þeír er vib fjöll bjuggu, hjeldu
ab þau mundu komin á kreik-, en undan þrumunni fór
leiptur mikib svo albjart vatb ( hósum öllmn, og þeim
er vakaudi lágn varb hverft vib. þetta kvab hafa sjest
um Völlu, Skribdal og Reibarfjörb. A Hólmnm er sagt
dantt úr pestiuni yfir 50 fjár helzt veturgamalt“. — Úr
brjefl ur Eybaþinghá d. 28. jan. 1872. „Agætasta veb-
nrátt alla jólaföstuna, en milli hátíbanna fór ab spill-
ast, síban hefir tíbin verib heldnr bág, tölnverb sujó-
koma og litlir hagar, og sumstabar engir, en nú eru
8b líkindum nóg hey. Brábapestin drepnr unnvörpum,
helzt á upphjerabi og sumstabar í fjörbum“. — l5r brjefl
úr Hjaltastabastaba þinghá d. 12. jan. þ. á. „Á Eyja-
bænmn heflr mátt gefa ljettislaust fje og hrossum, síb-
an um veturnætur Fje er hjer meb kviilasamasta móti,
einknm lömb, som drrpast úr brába- og uppdráttar-
pest“. — Úr brjefl úr Skógum dags. 25. jan. þ. ú.
Hjer eru jarbbaúnir í meira lagi af storku og töluverb-
nm siijó; Jarblanst er hjer allstabar á ytri sveitnm.
Hjer er suöp meb fljótinu seui nú er ab leggja, þá
harbnar hjer efra. Hlýindagnfan sem leggnr af þess-
um mikla lög (1000 fabma breibum og 30—40 fabma
djúpum), dregur úr frostinu og ver strendnrnar snjú
þegar vebur stendur af vatninu aubn. FJárpestin eba
fárib er raikib hjer á efri sveitum svo dautt er í Fljóts-
dalnum 20—50 á sumnm bæjum og í Reibarf. og Beruf.
og í fleiri suburfjörbum er mikill fjárdaubi af fári.
Tfbin var stillt til jóla, en storknr á jörbn. þær eru
vestar til ab búa undír fárib. Ýmist bleytur eba snögg
frost er mesta fártíb“. — l5r brjefl af Djúpavog d. 16.
jan. 1872. „þilskipin, sem gengn til bákarls af Djópa-
vog næstl. snmar, öflubn: lngúlfur 430 tunnur, Sleipn-
ir 245 t. og Bonnisen 237 t. lifrar. í fyrra vorn bjer
smíbub kringum Berufjörb 8 för og 2 vindmölnnar-
millnr® — 4. f. m. um kvöldib kl. 6, sást hjer á Akureyri,
og ab sögn víba nm norbmland, óvenjnlega mikill robi á
landsnbnrloptinn, er nábi sem skýja- eba þokubakki ofan
ab fjöllum; nokkrir hjeldó, ab þetta skin væri af elds-
nppkomu, abrir ab þab bobabi stiiling og góba vebur-
áttu, sem lengi hjelzt vib eptir þetta; þá kl. var 10
fór hjer ab draga a'f roba þessnm, en snmstabar er sagt
ab hann hafl sjebst langt fram á nóttu. Nóttina milli
hins 23. eba 24. jau. næsti., hafbi af sumnm sjebst
hjerura kl. 3—4 mikil birta, svo næstum varb albjart
fáein augriablik.
Veburáttan má heita hjer alltaf hin bezta, þvlþótt
dag og dag síban meb góukomn, hafl verib óstiltara
og hvassvi'ur og landnorban hríbarvebnr meb uokkurrl
snjókomu, þá er nó aptur komib gott vebur og þýba,
svo töluvert heflr rýmt um , samt er enn í sumum
sveitum ab kalla haglaust. Fjárpestiuni er nú hjer um
sveitir í þetta skipti afljett; er þab eigi alllítib skarb
er hún heflr höggvií) ( fjárstöfu manna. Menn ættu
ab telja fje þab satnan í hverjnm hreppi eba sýslu, og
láta síban prenta tðluna ( hlöbunum Nýskeb er sagt
ab 24 flskar hafl fougist ( hlut á Helln á Árskógsströnd
og á stöku stöbnm öbrnm nokknb aflast, þá beita heflf
fengist. A meban stilliugarnar hjeldnst, rjern nokkrir
til hákarls úr Fljótum, Sigluflrbi og tílfsdölnm og víb-
ar, og er hæstnr hiotnr orbin hjá Dalamönnum, eba l
tunna lýsis í hlut. Ur brjefl frá Reykjavik 8 febr.
1872. „Veitt branb: Kálfafellsstabnr í Subursveit í
Anstnr-SkaptafeHsýslu er 8. febrúar. þ. á veittur sjera
Sigbirni Sigfússyni á Sandfelli f Öræfnm, en óveitt:
Vatnsfjörbur vib Isafjarbardjúp, metinn 815rd. 3 sk.
var auglýstur 30. f. m., Rfpnr metinn 133 rd. ogSand-
fell ( Öræfum metib 111 rd. 89 sk. auglýst í dag.
Úr brjefl dags. 5. þ. m. „HJer kom mabur núna
frá Hvammi á Ytri-Laxárda), og sagbi lát Knudsens á
Ytri-ey; hann liafbi seat nibnr fullhraustur og farib ab
skrifa, og libib þegar út af stólnum örendur. HTorn
dag þetta var gat hann etgl sagt, en þab er fyrir fám
dögum síban“.
AUGLÝSÍNGAR.
— I fyrra mánubi fannst á götunn! rjetí
fyrir sunnan bakaríib, eyrnahringur tír gulli, sem
rjettur eigandi má vitja á skrifstofu Norban-
fara og jafnframt greiba sanngjörn fundarlaun
og borgun fyrir auglýsingu þessa,
— f>ann 27. febrdar týndist á Aknreyri
spansreyrspískur, meb látúnshólkum, járnkeng
og járntölum framan og aptan á skaptinu; Og
er finnandi bebinn ab halda honum til skila
til ritstjóra Norbanfara, mót hæfilegri þóknun-
.—- Margir af Jcattpenclum og útsölumönnutn
Piordanfara, hafi lcvartad og kvarta enn uu‘i
ad hann lerist tilþeirra med iniklum óskilum, og
snrn númerin glaiist alveg; hann liggi Hkö
sumstadar vikum og mdnudum. saman. Slik
vankvœdi eru útsendingu hladsins, ti/gangipcss
og hylli til eigi litils hnekkis, og mjer sjdljuiit
til mikillar skaprannar og skada; jeg hid þvi
alla pd vinsamlegast, sem hladid fhjtjá edapai
herst til og lengra d ad fara dleidis enn til
þeirra, ad greida scin Jljótast og hezt fgrirpvit
er peir geta ; og hafci Jlutningur þess eda Jyr'“
irgreidsla peim mciri kostnadar enn hródurleg^
ur kœrleiki œtlast til ad hver sijni ödrum, pa
vil jeg endurgjalda pad, eptir prt sem sanö*
gjarnt pykir.
Enn fremur mœlist jeg til, ad allir þeir
sem jeg d hjd hjcr i nœrsveitnnum fyrir Nord'
anfara og Jleifa, sem jeg hefi Idlid prentafyr'
ir þd, horgi injer þad iþessiim mánudi, enþe*1
sem fjarlœgdar vegna eigi gcta Icomid horgu11'
inni til inin svo fjótl, þd ad þeir gjöri þa<^
sem allra fyrst gódiim vilja þeirra efnum °!I
tœkijœrum er nnnt,
Akureyri 22. marz 1872.
Ritstjórinn,
Eigandi og dhyrgdarmadur : Bjiirn JÓnsS0^.’
Akureyri 11172. B. M. Stcphúnsson.