Norðanfari - 01.10.1873, Blaðsíða 2

— 128 —
— brauíi lífs og andar raest, —
tryggur vinura. tiúr í mæbum,
tíraans skeiS þú nýtlír bezt.
Aslvinir sera eplir þreyja,
aptur þínum fundi ná,
ab vilja Ðrottins víst eig hnegja;
— veitast mun — þab girnast fá;
sanifundanna sælu notin
sjálfs hjá Drottins stóli þó,
liryggb og mæba þá mun þrotin
í þúsundfaldri sælu og ró.
En jeg, vinur! epfir þreyi,
eldri þjer ð lífsins stund,
ab því samt rainn huga hnegi,
hratt a& nálgast sítsta blund;
úr því mun þá engin dau&i,
okkur skilja framar roeir,
allar horfnar á burt nautir
eptir þessu liugur þreyr.
H. E.
f
Hinn 7. dag marzm. sí&asti. anda&ist a&
Ingjaldshóli í Snæfelisnessýslu merkiskonan Matt-
hildur Narfadóttir, kona dugna&ar. og sómamanns-
ins hreppstjóra og útvegs bónda Tómasar Egg-
crtssonar; liún var fædd 18 d. októberm. 1823
a& Dal í Miklaholtshreppi í Hnappadalssýslu og
óist upp hjá foreldrum sínum, sem bæ&i eru val-
inkunn og sí&ast hafa lengi búií) á Kongsbakka
í Heigafeilssveit; frá þeim fúr liún ab Bú&um
til B. kaupmanns Sandholt og var hjá honum
bæbi á Bútum og Olafsvík þangab til liún gipt-
iðt Tómasi Eggerlssyni 2. íebrúar 1853, var bann
þá verzlunarþjónn í Olafsvík. Vorib 1861 fluttu
þau hjón at> Arnarstapa umbobsjörb Ingjaidshóis í
Neshrepp ylri meb 4 börnum sfnum ; þar bætt-
ust þeim 3 börn ; er eitt þeirra dáib, en bin öll
lieima efnileg og mannvænleg, elsta dóttirin
um tvítugt nú bústýra fobur síns.
þegar þau hjón tóku Ingjaldshól var sú jörb
mjög niburnídd, en þráttfyrir allaþá erfibleika,
sem Tómas breppstjóri hefir átt vib ab stríba:
fiskileysis ár, vandræbarfuilt sveitafjelag og
þunga vezlunareinokun, hefur hann þó fyrir frá-
bæran dugnab sinn getab klofib ab bæta og
prýta meb byggingum og jarbabótum þessa
fögru, en kostalitlu jörb, svo hún nú mun mega
teljast einhver iiin sætilegasta þar í sýslu.
Matthildur sál. var flestum þeim kostum
búin sem prýtt geta góöa konu, liun var stilt,
bliblynd og lijartagób, umhyggjusöm og ástrík
mótir, ávann sjer því ab maklegleikuin ást og
virbingu allra sem til hennar þekktu, mun henn-
ar því vera sárt saknab, ekki ab cins af ekia-
maka og börnum, heldur einnig af hinum mörgu
aumingjum, er hún hefur glatt og satt, opt meir
af gnægb hjarta síns en ríkuglegum efnum.
1. ágúst 1873
þ. St.
t
VIGDÍS MAGNÚ-DÓTTIR.
Á æfi morgni ungdóms vafti blíta,
ei eg þekkti sorg, nje mæbu bönd;
fram libu árin, rngu þurfii kvíba
ástkær míg leiddi foreldranna hönd;
svo missti’ eg fötur, muna úr ekki gleymi,
ab mjer á hjarta opnast nábi sár;
dimmt varb allt og dapurt mjög í heimi,
duttu’ af augum sorga þrungin tár.
Eiddi eg síban æfidögum mínum,
éstkær móbir, lengst vib brjóstib þitt!
þú fríabir mig af fári heims og pínum
finnur þab nú iangbezt hjarta mitt.
Vonir fagrar vaka hjá mjer gjörbu,
ab verta nnindi’ ei skilnatsstund svo bráb,
en heljaia kalda hreif þig burt af jörbu
ldaut íram koma Drottius ásett ráb.
Inni’ er dimmt, en úti nístir kæia;
cinmana sit eg lífs, í daubra reit.
Hjá gröf þinni byrgbu gagntekur mig sæla
geislandi falla saknabs tárin heit.
Sofbu nú móbir sæl í skauti jarbar,
sál þín Ijómar miklu fegri’ en sdl,
þegar enda þrautir lífsins iiarbar
þig fæ iíta Guts hjá dýibar stól.
Kristbjörg Stefánsdóttir.
f
, I-ann 9 júlí næetl. sálatist bóndinn
Grimnr .Tóhannesson 53 ára gamall á Garts-
vík á Svalhartsstriind eptir fulls mánatar sjúk-
dómslcgu Hann var fæddur á Katalslötum í
Fjorbum í Grytubakkahrepp árife 1820. For-
eldiar hans voru böndi.en þar Jóhannes Páls-
Bon og Guíny Halldórsdóttir gótfræg hjón, og
( betri manna röb í þeirri sveif; hann ólst þar
upp hjá fereldrum sínuin þangab til ab hann
var fulltíba mabur; hann giptist sítan nálægt
25 ára ab aldri fþá verandi heibarlegri yngis-
stiilku), en nú eptir lifandi ckkju Sæunni Jóns-
dóltur bónda á Látrum á Látraströnd, og byrj-
abi stuttu þar eptir búskap á Grímsnesi á nefndri
strönd En flutti búferli sín ab ári libnu eta
hjerum 1851 ab Netri-Dálkstöbuin á Svaibarts-
strönd og bjó þar síban þar til bann flutti sig
1860 at Garbsvík í sömn sveit, hvar liann nú
andatist, eptir tæpa 28 ára veru í hjónabandi.
þau hjón áttu saman lObörn af hverjum 6 Iifa 3
piitar og 3 stúlkur og hafa 2 af sontim lians
orbib skipstjórar. Hann var náttúru hagur
mabur og ágætur smibur á hvab sem han lagbi
hönd; einkum þótti hann lipur skipasmibur og
smíbati hann því margt af þeim; harin var ibju-
mabur í bezta lagi og fyrirhyggjusamur vel, og
búnatist því jafnan farsæljega. Ilann var mann-
úblegur, glabur og gestrisinn heim ab sækja. Hann
var gótmenm og fús ab greiba fram úr vand-
ræbum annara eptir mætti. Hann var konu
sinni umliyggjusamur ektamaki og börnum sín-
um blíbur fabir; hann var einn hinna beztu
bænda hjer í sveit, og sannkallabur sóma mab-
ur í 8inni röb, og er því hans vibskilnabar
minnst meb sárum söknubi, bæbi af skyldum
og vandalausum, sem nokkub til hans þekktu.
þannig minnast hins látna kunningjar hans.
f
þann 25. ágústm. andabist merkismabur-
inn Pjetur Bjarnason bóndi á eignarjörb sinni
Reykjum í Tungusveit 66 ára ab aldri, eptir
nærfeit 2 vikna banalegu; hann var jafnan
inelinn meb helztu búhöldum í þeim sveitum
hvar lianti bjó, því hann var mabur valinkunn-
ur , rábvandur, slai fsamur, 1 reglu- atorku- og
framkvæmdarmabur binn mesti, og alstabar ab
góbu einu getib. Hann er fæddur á Hraunum
í Fljdtum og uppólst allt ab tvítugs aldri f þeirri
sveit; fabir tians var Bjarni bóndi þorleifsson
á Hraunum Kárssonar frá Vatnsskarbi, en mób-
ir Sigríbur þorleifsdóttir bónda á Siglunesi Jóns-
sonar Öddasonar. Pjetur sálugi byrjabi búskap
á Reykjum á Reykjaströnd og gekk þá ab eiga
Gubrúnu Pjetursdóttur frá Geirmundarstöbum,
er andabist nú fyrir liblega 2 árum , samvalin
bónda sínum ab öllum mannkostum , alræmd
eins og liann ab rausn og dugnabi, góbsemiog
gestrisni; bjuggju þau síban þar á Reykjum
ytra nrcrri aO 6r, og JýStl Tjetur sálugi því
þar livab bezt optar en einu sinni ab hann var
sjóhctja, formabur góbur, aflamabur mesti, skjót-
ur og fjörugur til allra framkvæmda. Hann var
og jafnlyndur og glabsinna, hvort sem Ijet meb
eba mót; greindur var hann einnig og úrræba-
góbur. Síban flutti hann ab Reykjum í Tungu-
sveít og bjó þar til daubadags hjer um 20 ár.
þeim hjónum varb 8 barna aubib, dóu 3 af
þeim börn ab aldri, 1 son misstu þau fullorbinn
og efnilesann og 4 lifa enn vel gefin öll. Beggja
þessara heiburshjóna verbur meb söknubi og
virbingu lengi minnst bæbi hjer og annarstab-
ar, og ujipskera þó í því tilliti ekki nieira en
þau sameiginloga nibursábu. Orti einn af vin-
um hins látna vib jarbarför hans svo latandi vers :
Æfiskeib á enda runnib
Elsku vinur! þitt er nú;
Dagsverk þitt meb dyggb var unnib;
Ðyggra þjóna vertlaun þú,
IJeíir án efa hlotib því,
Himin- sælu- byggbum í.
Laus vib alit er yndi sdar,
Öllu gæddur sæld er þróar.
Ab hryggjast yfir högum þínum,
I huga dettur ekki mjer,
Heldur yfir mjetr og mínum,
Er megum en nú velkjast hjer,
Ut á lífsins <51gusjó ;
Öruggur eg vorta þó:
I sömu lending sem þú hrepptir,
Senn vib munum koma’ á eptir.
þín meb virbing vil jeg minnast,
Vínur tryggbafasti minnl
Uns vib megum aptur íinnast,
Og endurnýja vinskapinn.
þinn jeg 8amfund þrái liljdtt,
þar til daubans myrkva nótt,
Apturlýkur augum mínum,
Eins og fyrir skemmstu þínum.
þAKKARÁVÖRP.
Ejitir ab jeg seint í fyrra vetur, mjög fá-
tækur, hafbi or?ib fyrir því óhappi ab inissa
góba kú um buib, er jeg hafbi tekiö til leigu
og ábyrgbar vorinu fyrir; hafa ekki all fáir
heibursmenn í Reybarlirbi orbib til ab bæta
mjer þennan tiifinnanlega baga aptur meb rík-
ugiegum samskotum, fyrir hvöt þeirra herra
prófasts sira FI Jónssonar á Hólmum og (eng<H'
sonar lians herra borgmeislara W. Olvarfusar.
er þá var ekki farin lijeban; og þar áeptif*11*
blynningu breppstjóranna. Gefendumir v°nl
þessir: Prófastur síra. II. Jónsson á Hóin'1""
5 rd. Herra W. Oiivarius 5 rd. Síra. J,
grfmsson á Ilólmum 3 rd. Kand. med. Tó»lilS
Hallgrímsson samast. 3 rd. Yiigism. II. þorsteii'?'
son sst. 48 sk. Sýslumabur J Jólinsen áEs»i'
firbi 5 rd. Undirkaupmabur Fribr. Arnasen ss1,
2 rd. Gjestgjati B. Sveinsson sst. 48 sk. HrepP'
st. J. Símonsson á Svfnaskála 4 rd. Hrepfst'
E. þorsteinsson á Stublum 5 rd. 48 sk. Yngisi11,
J. Bóasson sst. 2 rd. Yngism. Arnb. Bóasso"
sst. 3 rd. Yngism. B. Bóasson 1 rd. Yngism. °
Bóasson 48 sk. Yngism. B. Bárbarson í Are)"
um 48 sk. Yngism. M. Bárbarson sst. 48s*n
Bókbindari Páll Pálsson á Seljateigi 2 rd. Ekkj*1
M. Eyriksdóttir á Kollaleyrii 48 sk. Söblasnþ
B. Oddsson sst 48 sk. Bóndi B. Eyríksson s
Bakkagerbi 1 rd. 48 sk. Bóndi Sigb. Oddsson
á Teigargerbi 48 sk. Fyrrum hreppst. H. J'
Berk á Sómastöbum 2 rd. ekkja Margr. þor'
steiusdóttir á Sómastabagerbi 1 rd. Bóndi P-
Árnason á Sellátrum 48 sk. Skipstjóri S. EJ'
ríksson á Sigmundarhúsum 1 rd. Háseti þ. Jóns'
son sst. 48 sk. Bóndi Á. Eyjúlfsson á Uelg11'
stöbum 1 rd. Yngism. M. Tómasson sst. 1 ti<
Bóndi A. Hannesson á Stórubreibuvík 2 rd. 40 sk'
Bóndi A. Óiafsson á Stórubreibuvíluirhjáleigu 43
sk. Bóndi E. Björnsson á Kariskála 5 rd. 48 sk-
Vinnumabur J. Björnsson sst. 48 sk. Vinnuo1,
S, Stígsson sst. 48 sk. Bóridi þ. Björnssofl
á Krossanesi 2 rd. 20 sk. Húsmabur H. As'
mundsson á Kirkjubóli 60 sk. Bóndi E. JónS'
son á Völlum 1 rd. 32 sk. Bðndi Jón þorgrímS'
son á ImastÖbum 2 rd. Bóndi J. þorsteinssoo
á Karlsstöbum 60 sk. Bóndi S. Jónsson á Eyr*
2 rd. 48 sk. bóndi E. Ólafsson á Sljettu 8 rd>
Vib þetta tækifæri langar mig til ab gel*
þess, ab fyrir 3 árum síban lánabi hinn alþekki)
greiba- og hjálparmabnr herra B. Gíslason 11
Búlandsnesi mjer 40 rd. hverja jeg iofafcist (i'
ab borga honum strax liaustib eptir, ab minnsf11
kosti heiminginn, enn fyrir vissa orsök vanheppn'
abist þetta, og eins fleiri borgunar tilraunir mín'
ar, sem jeg befi gjört síban, og ekki nú sv°
vel, ab jeg hafi borgab honum rentu af láninU)
svo nú er skuldin orbin nokkrum dölum hærri.
Um þessi vanskil mín hefur ekki BjÖrn eilt
einasta ónota orb talab. Lán er stór hjálp, meb
góbu gebi og biblund af hendí látib. þá um
leib gaf Eiríkur Eiríksson á sama bæ, frændí
minn, mjer 3 rd. AIIs 79 rd. 50 sk.
þessar gjafir og hjáip, sem Drottinn veit $
jeg hefi þegib meb nokkurskonar tilfinningu og
hrærbu hjarta, bib jeg góban Gub ab Iaunaábur
upptöldum mönnum, af ríkdómi sinnar nábat
þegar þeim mest á liggur.
Seljateigi 30 júní 1873.
Indribi Ásmundsson.
1 næstlibnum apríl mánubi, andabist hjer <
bænum, ektamabur minn Sveinn Sveinsson, ept'
ir þunga sjúkdómslegu af brjóst- og lungna'
bólgu ; hafbi hann meb atorku og umhyggju-em1
alib önn fyrir mjer eptirþreyjandi og nú munaf'
arlausri ekkju hans, sem næstum í 13 ár liefi verib
sænguiliggjandi, á hverjum tíma hann Ijet mjet
nákvæma abstob sína í tje. þetta gef jeg hjer nieb
öllum skyldmennum og velgjörba mönnum okkar
til vitundar, uni leib og jeg votta þeim ölluiHi
sem hafa vib tækifæri þetta, eins og ab undan*
förnu, rjett mjer og manni mínum, me?an han11
lifbi, hjálparhönd inéb höfbinglegum gjnfum, niift
skyldugí þakklæti og hjartanlega ósk til Gubs,
hann launi þeim öllum af ríkdómi nábar sinnar uffl
tíma og eilífð. Akureyri 10. okt. 1873.
Rebekka Pálsdóttir.
RÓSIN.
1. Vonfagra rósi
vaknar þú hrosglöft, er himinsins ljÓ3
gullfjallar iiaubur og græbi.
Gott áttu næbi.
2. SUrúb var þjer Ijeb
skærra enn konungar prýía sig meb;
döggperlur dýrar þjer glóa,
dalliljan frjóa I
3. Brosfagra rós I
blessab þig síkyssir álfröbuls ljós;
sæl ert þú sumars á dögum
sælan í högum!
4. Vaggar þjer blær,
vengi þitt fjölsett af aldirium grær;
ósorgar yndi þjer veitist
onz árstíbin breytist.
5. Frostkulda nótt
fölvar þinn blóma, þú visnar svo skjótt.
Fannblæja sveipar þab svæbi,
hvar sazt þúínæbi. G. G. S.
Eigancli o<j ábyrydarmadur: Björtl JónSSOIl.
Akureyri 1873. B. M. S t ep há n s t o n.