Víkverji - 28.08.1873, Blaðsíða 2

82
vissura «tagsta», eins og þá er forfeðr vorir
urðu leigðir stórkaupmönnunum. Annars er
inum heiðraða blaðabróður vorum guðvel-
komið að fá borgun þá, er lögreglustjórinn í
Árnessýslu og póstmeistarinn hafa greitt oss,
því að hún er — minni en ekki neitt. Vér
álítum það skyldu blaðamanna, að prenta
slíkar auglýsingar alveg kauplaust. {>etta er
alment viðrkent erlendis, og oss furðar á
því, að svo reyndr og gamall blaðamaðr, og
ritstjóri í>jóðólfs er, skuli geta farið öðru
fram.
ALf>INGI 1873. VII. 16. (Framhald).
"Stjórnarskipunarmálið heflr, eins og eg
gat um fyrri, verið aðalmálið á þessu þingi,
og þingið heflr með miklum atkvæðafjölda
samþykt frumvarp til stjórnarskrár, sem það
hefir beðið hans hátign Konunginn að sam-
þykkja. Eg tel það sjálfsagt, að það muni
mest verða komið undir tillögum ins hátt-
virta konungsfulltrúa, hvernig þessu frumvarpi
reiðir af, og egerfullviss um, að hann muni
sjálfr best vita og finna til þess, hversu á-
riðandi það er fyrir landið, að þetta mál fái
greið og góð úrslit».
«Að þessu sinni sameina sig óskir allra
þingmanna, að eg ætla, um það, að alþing
fái löggjafarvald, fjárhagsráð og landstjórn
með ábyrgð fvrir alþingi, og ávarp það, sem
þingið hefir ályktað að senda konunginum,
ber þess Ijósan vott, að þingið væntist, eins
og öll þjóðin, að þetta dragist nú eigi lengr
úr hömlu».
«Vér höfum allir á þessu þingi, eins og
áðr, unnið með góðri einingu saman viðinn
háttvirta konungsfulltrúa. Sú stefna, sem
þingið hefir tekið í meðferð frumvarpanna,
hefir reyndar verið orsök í því, að hlutdeild
konungsfulltrúa í meðferð málanna hefir ver-
ið á þessu þingi nokkru minni en vant er,
en hann hefir yfir höfuð að tala komið svo
fram, bæði sem erindsreki konungs og sem
hluttakandi í þingstörfum, að eg er viss um
að bera fram samhuga hugsun vora, þegar eg
þakka honum innilega af þingsins hálfu fyrir
vinsemd þá, er hann hefir sýnt oss^öllum, og
sér í lagi ber mér að þakka honum góðvild
þá, sem hann hefir nú, sem fyrr, sýnt roér
sem forseta þingsins, eins og þar fyrir ut-
an».
VEGA- OG BYGGINGARNEFNDIR VÍK-
VERJA. Fiestum Reykvíkingum mun vera
það fullkunnugt, hversu götur bæarins og
vegirnir í kring um hann voru á sig komnir
fyrir nokkrum árum. f>að er því sannarlegt
gleðiefni fyrir oss Reykjavíkrbúa að sjá, hversu
stórkostlega þessu hefir in siðustu árin mið-
að, og svo að segja dags daglega miðar, á-
fram, einkum er tekið er til greina, hve efnin
til þessa eru lítil. Inn svo nefndi skóla-
vörðuvegr, og frambald hans yfir Öskjuhlíð,
er einhver inn skemtilegasti og besti vegr,
og nú hefir in nýa bæarstjórn vor látið halda
honum áfram austryfir holtið, talsvert norðar
en inn forni vegr liggr. Jón Óiafsson frá
Finnbogabæ stendr fyrir vegagjörðinni, og
hefir tekið hana að sér, og sjánm vér eigi
betr, en verkið sé sérlega vel af hendi leyst.
Hlíðarbúsavegrinn, er lagðr var fyrir fáum
árum, er og falleg vegabót, og ætti bæar-
stjórn vor nú að leggja allan hug á að halda
honum fram suðr undir Bráðræði, og er til
þessa in brýnasta nauðsyn, þar sem um-
ferðin hér er mjög svo mikil. Nýlega hefir
bæarstjórnin og tekið fyrir að bæta veg þann,
er liggr suðr að kirkjugarðinum, og var hér á in
brýnasta nauðsyn, og sýnist nú svo, sem vegr
þessi verði sérlega góðr; vérskulum leyfa oss
að geta þess, að óskandi hefði verið, að bæar-
stjórnin hefði séð svo um, að inn nýi vegr, er
í vetr, er var, var lagðr suðr frá kirkjugarðs-
hliðinu, hefði verið látinn vera svo breiðr, að 2
vagnar gætu mæst á honum, og er þetta al-
gjör nauðsyn á góðum vegi, þar sem vagnar
eru farnir að tíðkast. I stuttu máli að segja,
viljum vér biðja ina virðulegu bæarstjórn, og
einkum veganefndina, að gæta þess vel og
vandlega, að þegar vegr er lagðr eðr að vegi
er gjört, að þetta sé þá vandlega og tryggi-
lega gjört, og eins hins, að þegar nýr vegr
er lagðr og eitthvað siðar verðr að honum,
t. d. eptir vetrinn, að þá sé sem allra fyrst
gjört að hontim; vér viljum hér t. d. minna
á, hvernig vatnsgangr í vetr, er var, talsvert