Víkverji - 28.02.1874, Qupperneq 1

Afgreiðslustofa «Vík-
verja» er í húsi Teits
dýraJœkn. Finnboga-
sonar. Verð blaðs-
ins er 8 mrk um árið,
2 mrk um ársfjórð.

« Víkverjio kemr út á
hverjum virkum
laugardegi. Borgun
fyrir auglýsingar
4/3 fyrir smáletrs-
línu eðr viðlíkt rúm.
1ta dag innar 19duviku vetrar, Vilja guðs, oss og vorri pjóð
laugard. 28. dag febrúarmán. vinnum, á meðan hrœrist blóð.
1. ár, 3. ársfjórðungr,
51. tölublað.
— EMBÆTTISMANNAEFNIN OG SJÓNLEIK-
IRNIR. í pjóöólfi 18. febr. f. á. 16.—17. blaSihefir
ritstjóri blaðs fiessa í greininni „um sameiningu
brauða“ eins og slett pví, að „komedíur“ séu eigi
„nauðsynlegr undirbúningr undir prestskap"; pessu
neitar enginn, en af pví, að í pessu liggr álas við
stúdenta fyrir pað, að Jieir stundum hafi leildð slíka
leiki hér í Reykjavík, |>á pykir oss nauðsynlegt að
minnast lítið eitt á pýðinguslíkra leikjabæðifyrir al-
menning og stúdenta sjálfa, og pað }>v( heldr sem
sumir janvel mentaðir menn eru svo einsýnir að sjá
eigi gagn og pýðingu leikja pessara. — Yér getum
nú verið pvi fáorðari um in menntandi áhrif „kóme-
día“, sem enginn maðr með viti getr neitað pví
nema móti betri vitund, að pær séu eitthvert ið
bezta menntunarmeðal pjóðanna, pví að leikir pess-
ir eru nokkurskonar spegill mannlífsins, sem áhorf-
endmir annaðhvort getaséð sjálfa sig í, eða páfyrri
tíðamenn eða samtíðamenn með sínum göllum og
kostum, bæði til eptirdæmis og viðvörunar. pess
vegna er pað, aðparsem nýlendur myndast í Ame-
ríku eðr Eyaálfunni, að leikhús eru reist í hverri
nýlendu, nær pvi jafnsnemma og skólar. Allar
mentaðar pjóðir verja æmu fé til að efla leiki pessa
og stjórnimar álíta pað skyldu sína að launa leik-
endum og standa allan kostnað við leikina í höfuð-
borgum sínum, einkum og sér í lagi til pess að
pegnarnir geti sókt pangað skemtun og fróðleik
undir eins.
Oss íslendingum er eigi síðr pörf á að horfa í
penna spegil, ef vér kynnum í honum að geta feng-
ið að sjá galla vora. Yér gætum séð par, hve hlægi-
leigir vér opt erum í sjálfspótta vorum og öfundsýki
sem gengrsvo langt, að 3 íslendingar geta eigi lif-
að í Bretlandi inu mikla án pess að komast í hár
saman, að 2 dagblöð mega eigi komaút i einumbæ
hjá oss nema strax sé beinst eigi að eins að blöð-
unum sjálfum, heldr jafnvel persónulega að peim
sem leggja tíma og fé í sölumar til pess að halda
blaði úti, svo að einstrengingsleg og eineygð
skoðim ins eina blaðsins skuli eigi lengr villasjónir
fyrir mönnum, og ótal margt fleira mundum vér
geta tilfært og gagnlegt væri að sjá par og heyra.
pegar nú prestaskólamenn, stúdentar á lækna-
skólanum, kandidatar ásamt með öðmm bæjarmönn-
um hafa varið tómstundum sínum til pess að gjöra
oss aðnjótandi peirragæða, er leikirveita áhorfend-
31
um, pá eiga peir sömu pakkir skildar fyrir pað af
almenningi og blaðamenn, er rita greinir í dagblöðin
leiðbeinandi fyrir almenning. Að slíkirleikir skyldu
geta verið ósamboðnir inu alvarlega ætlunarverki
stúdentanna fáum vér eigi séð, enda er pað kunn-
ugt, að stúdentar í öðrum löndum hafa opt og ein-
att skemt sérogöðrum með slíkum loikjum. Miklu
fremr má segja, að leikir pessir geti haft góð áhrif
á leikendma. Leikritin hljóta eins og hver annar
skáldskapr, að styrkja ást pá til ins góða sanna og
fagra, sem er aðalefnið í mentun peirri, sem innræta
skal peim unglingum, er síðarmeir eiga að verða
leiðtogar og embættismenn pjóðarinnar, og með pví
að koma fram á leiksviðið í augsýn fjölda áhorfanda,
æfast inir ungu menn í að hegða sér einarðlega,
frjálslega og liðmannlega og venjast við aðtala skýrt
og skorinort. Unglingar pessir menta pví að nokkm
leyti sjálfa sig, um leið og peir reyna til að menta
aðra, ogumleiðog peir veitaöðrum saklausa skemt-
um, veitapeir og sjálfum sér saklausa og gagnlega
skemtun. En peir sem pekkja fjör inna ungu, og
muna pað, að peir sjálfir hafa verið ungir, peir vita
að afvegimir em margir, og að menn með pví að
meina inum ungu góða skemtun, er fer fram fyrir
augum allra, vinna pað óparfa verk, að venja pá á
að leita í laumi forboðinna skemtana, eyðileggjandi
fyrir sál og líkama. Foreldrar,- sem eiga sonu í
Reykjavík, umsjónarlitla, umhyggjulausa, sem ef til
vill hvergi eiga kvæmt á góðog siðlát heimili, mega
gleðjast yfir pví að vita börn sín hafa og veita pessa
skemtun, og hafi leikimir montandi og vekjandi
tilgang og innihald, sem optast er, pá mega allir
háir og lágir, yfirvöld og undirgefiiir, pakka leikönd-
um fyrir, að peir ráðast f að veita oss sýnishom
pessa ágætis. Yér vitum líka, að flestir bæarbúar
hingað til hafa gjört petta, en hafi peir vanpökk
er draga úr pví og hindra pað, aðleikið sé, og peir
sem liggja stúdentum á hálsi fyrir að peir haldi uppi
leikjum pessum.
— Eptir að farið var að setja greinpá, erstendr
hér að framan, barst oss grein frá „einum af stú-
dentum“ líks innihalds, en par sem hún útlistar
nákvæmar en að framan er gert eðli sjónarleika og
virðist liðlega samin, látum vér prenta hana hér:
Sjónleika-skáldskapr (dramatisk poesi)
er innifalin í pví, að taka dæmi af daglegu lífi og