Víkverji - 11.04.1874, Blaðsíða 1

Afgreiðslustofa «Vík-' verja« er í húsi Teits , dýralœkn. Finnboga- sonar. Verð blaSs- ins er 8 mrk um áriS, 2 mrk um ársfjórS. __ P W m 34 W «31 W Jtm 'A M4 f«Víkverji» kemr lít á 1 hverjum virkum 0 J laugardegi. Tlorgun \ fyrir auglýsingar 1 4/3 fyrir smáletrs- I linu eðr viðlikt rúm.
1 ta dag innar 2ótu viku vetrar, laugard. 11. dag aprílmán. Vilja guSs, c jinnum, á n >ss og vorri pjóð leSan hrœrist blóð. 1. ár, 4. ársfjórðungr, 59. lölublað.
— VESTRHEIMSFERÐIR. 15 nafnkunna danska
blað „Dagbladet" frá 13. febr. á. hefir meðferöis
grein um mannflutninga til Ameríku, er osa pykir
eptirtektaverð, og höfum vér Jtví snúið henni á ís-
lensku, og segir par svo: Blað eitt, sem gefið er út
í norðvestrkluta Bandafyllcjanna, og hcfir gott orð
;í sér, fer svo feldum orðum um mannflutninga til
Ameríku: Síðan Josef Arch kom aptr hefir útflutn-
inga-faraldrið vaxið stórum á Englandi, og menn
eru par púsundum saman að búast til vestrfar-
ar; ætla menn pessir að setjast að í Iíanada, og
þykir Bandafylkjunum pað enginn skaði. pó
vcr gjarna sæum, að fólksfjöldinn fari vaxandi,
æskjum vér eigi, að land vort fyllist af ó r e y n d-
um o g fá tækum landnámsmönnum, Jvíað, eins
og nú árar hér, gjöra jbeir eigi annað en auka á
byrðir vorar, en hitt als eigi, að efla hag vorn og
auðæfi að j>ví skapi. pað er haft fyrir satt, að í
Chikago einni séu nú 20,000 manna atvinnulausar.
j>eir eru ckki einungis atvinnulausir, heldr margir
svo á sig kornnir, að pá skortir bæði fé og fæði,
og verbr því að fæða f>á og klæða og verma á al-
þjóðlegan kostnað. Fjöldi þessara manna eru ný-
komnir landnámsmenn, konur og karlar, senr hafa
flutst hingað búferlum í þeirri von, að hér gætu
þeir gripið gullið upp úr steinunum, og komist niðr
á landkostajörðum, fiegar j>eir að eins væru hingað
komnir. peir, sem hafa eggjað marga af þessum
nýkomnu mönnum á að fara hingað vestr, þeir hafa
gjört sig seka í afbroti bæði gegn jieim, er gynn-
ast hafa látið við slíkar umtölur til vestrferða, og
gcgn amerikönskum gjaldþegnum. Skýrsla hlutað-
eigandi embættismanna sýnir þetta enn glöggara.
Af þeim 3000 heimila, er þiggja styrk af Chikago
og nærsveit borgarinnar, eru 1166 frá írlandi, 840
frá þýskalandi, 287 frá Skandinavíu, 145 frá Böh-
men, 116 frá Póllandi, 82 frá Englandi, 42 fráHol-
landi, 41 frá Kanada, 30 frá Frakklandi, 9 frá íta-
líu, 6 frá Belgíu og 2 frá Rússlandi o. s.frv. Menn
ætla, að 6000 hoimila muni koma á sveitina þenna
vetr, að líkindum mun svo teljast til, að 19 afhvor-
um 20 þessara þurfamanna, séu fæddir erlendis (þ.
e, annarstaðar en í Ameriku). það er þó bót í
máli að geta skýrt mönnum frá, að aðalorsökin til
þess, að fátæktin fer svo í vögst, er sú, að vinnan fæst
ekki. Landnámsmenn eru alment iðjumenn, þó
margir þeirra séu efnalitlir; en þeir hafa komið
hingað á óhentugum tíma, og hafi þeir eigi komið
með annað en tvær hendr tómar, þá eru {æirsann-
arlega illa famir, og, ef til vill, m i k 1 u v e r e n
heima á ættjörðu sinni. Iíoma þessara
landnámsmanna hingað minkar ekki. Skip, sem
koma til New York, flytja eins og áðr margar þús-
undir Arestrfara, er að eins hafa farareyi'i og lítið
fe annað fyrir sig að leggja, og, ef peningaekla sú,
sem nú á sér stað, stendr nokkra stund, þá hljóta
allir þessir menn að lenda hér á sveit, víðsvegar
um land og borgir. þegar nú litið er til þessa, þá
má það heita syndsamlegt, að ráða mönnum og
eggja þá á, að flytja sig búferlum til Ameriku.
Hér á það eklri illa við, að geta þeirrar tillögu, að
Iandnámsmenn skyldu eigi setjast að í borgum og
bæjurn, heldr taka sér bólfestu upp til sveita
þjóðjörðum. Fyrir nokkrum árum var sú tillaga á-
gæt, en nú eralt öðru máli að gegna. Sveitavarar.
er nú í mjög lágu verði, það liggr við, að nú sé
hún meiri enáþarf að halda. Kæmu hingaðmargir
akryrkjnmenn, mundu þeiraðeins gjöra vont verra,
og spilla atvinnu bænda vorra, sem ekki má minni
vera. Eins mundi vinnulaunin minka við það, að
fleiri vinnandi hendr bættist hér við, ogþess vegna
er það ekki æskilegt, einmitt nú, að landnámsmenn
fjölgi hér úr því sem komið er. Vér efum eigi, að
vinnulaunin mimi lækka hér í landi, og það nú þeg-
ar, og að svo muni stunda, ef til vill, langa hríð.
Vinnulaunin verða naumast eins lág og í Europu,
en eins og nú er orðið hægt um alla aðflutninga,
þá verðr þess eigi langt að bíða, að á þossu verði
lítill mismunr. pegar t. a. m. mikill sægr verka-
manna flyst hingað af Englandi, þá leiðir af því, að
verkalaunin hækka fyrir þá sem kyrrir verða eptir,
en hins vegar lækka þau að því skapi hér. peir
tímar munu koma, og vera má, að þeirra sé eigi svo
langt að bíða, að vér getum sagt velkominn hvern
verkfæran mann, hvort sem hann hefir „dol!ar“ I
vasa eðr okki; en það sem vér, nú sem stendr,
þörfnumst mest, það eru peningar, til þess að veita
fram auðsuppsprettum vorum, og kunnáttu til að
koma upp hjá óss verksmiðjum og verkstöðum, svo
góðum og gildum, að vér séum færir um að keppa
við hverja aðra þjóð, sem vera skal. þá munu ekki
verkamennirnir cinir og iðnaðarmennimir fá nógað
starfa, heldr munu og jarðyrkjumenn og sveita-
63