Fréttablaðið - 05.11.2001, Síða 6

6
5. til 11. nóvember 2001
ÚR STOFUNNI.
Hún er mjög nota-
leg undir súð að
hluta. Gluggarnir
eru yfir þveran
vegginn og útsýnið
er stórkostlegt.
JÓNA DÓRA. MARGRÉT HILDUR MEÐ
AÞENU ÖRNU. BRYNJAR ÁSGEIR. GUÐ-
MUNDUR ÁRNI OG HEIMIR
„Stundum gefum við okkur tlma til að sitja
og spjalla í eldhúsinu. Oftast er umræðuefn-
ið íþróttir og aftur íþróttir. En pólitískur áhugi
er að vakna og strákarnir spyrja talsvert. Mar-
grét Hildur hefur mjög ákveðnar skoðanir eft-
ir að hún varð móðir og vandar ríkisvaldinu
ekki kveðjurnar. Þau eru sammála um að
margt mætti betur fara." Á myndina vantar
Fannar Frey en hann var á æfingu.
Erillinn
á heimilinu mikill
HOLINU.
Guðmundur Árni
fékk kratarósina
í afmælisgjöf en
myndirnar eru
af drengjunum
þeirra sem þau
misstu unga.
ÞYKIR VÆNT UM ÞESSA STYTTU.
Jóna Dóra fékk hana að gjöf frá vinkonum
sínum í handboltanum í Val þegar dreng-
irnir hennar fórust. Á styttunni er silfur-
skjöldur þar sem letruð eru minningarorð.
Sól, sól
skín á mig
OTT gleðiljósið er gott
fyrir líkama og lund.
Við lestur, tölvuna
og alla vinnu.
iloilifandiehf.
Dr«ifingara6iii fyrir OTT 4 fsiandi.
Suöuriandsbraul 10, 2.h. • 108 Reykjavík.
Sími 53 333 53 • Töivupóstur: ijosiifandi^isl.is
Við sjóinn sem næst höfninni í
Hafnarfirði er útsýni til sjáv-
ar hvað fallegast. Þar ber jökulinn
við brún og út við sjóndeildar-
hring má í góðu veðri sjá sólina
tylla sér á sjávarflötin. Á efstu
hæð að Fjarðarfötu 17, í hjarta
bæjarins geta íbúarnir fylgst með
öllu þessu og mannlífinu við höfn-
ina ef svo ber undir.
íþróttir og pólitík eiga
hug heimilisfólksins
bætti ekki svo miklu á mig.“
Jóna Dóra segir íþróttirnar
hafa fylgt þeim svo lengi sem þau
muni. „Sjálf vorum við Guðmund-
ur virk í íþróttaiðkun þegar börn-
FRÁ STOFUNNI FRAM ( HOLIÐ.
Myndað er frá borðstofunni og fram til hægri er gengið inn f eldhúsið.
Það eru þau Jóna Dóra Karls-
dóttir bæjarfulltrúi í Hafnarfirði
og GuðmundurÁrni Stefánsson al-
þingismaður, sem þar búa ásamt
fjórum börnun sínum og barna-
barni. „Við fluttum hingað fyrir
rúmu ári og kunnum ákaflega vel
við okkur. Vorum áður búsett í
Hvammahverfinu og líkaði prýði-
lega, en okkur finnst mjög gott að
vera í miðbænum. Stutt er í alla
þjónustu og ekki spillir útsýnið
fyrir. Ég hef kunnað vel við mig
frá fyrsta degi,“ segir Jóna Dóra
og Guðmundur tekur undir þau
orð konu sinnar. Hann segir þó
eina annmarkann á að búa í mið-
bænum vera að yngsti sonurinn, 9
ára þurfi að sækja út fyrir hverf-
ið til að vera með vinum - miðbær-
inn sé ekki barnmargur.. „Annars
snýst allt heimilislíf hér í kring-
um íþróttir og drengirnir eru
meira eða minna á vellinum eða í
íþróttahúsinu. Ég tók að mér að
vera formaður knattspyrnudeild-
ar FH og því fylgir mikið stúss en
ég hef mjög gaman af því. Það vill
líka verða svo að við erum öllum
stundum í kringum drengina þeg-
ar þeir eru að spila þannig að ég
in fóru að fæðast svo það breytti
litlu þegar þeir fóru að stunda
íþróttirnar. Það var einfaldlega
eðlilegt framhald." Hún segir
heimilislífið vera undirlagt af
íþróttunum og fjölskyldan horfi
saman á leiki í sjónvarpi. „Svo
kemur það oft fyrir að vinirnir
birtast, og þá gjarnan til að fá sér
í svanginn nú eða bara einfaldlega
að horfa á fótboltann í sjónvarp-
inu. Því er það að oft vill verða
ansi mannmargt á heimilinu. En
okkur þykir vænt um að vinirnir
skuli sækja hingað enda eru þeir
alltaf velkomnir."
Guðmundur Árni hefur aldrei
getað dýft sleif í pott. Fyrir
nokkrum árum tók Jóna Dóra sæti
í bæjarstjórn í Hafnarfirði en
hafði fram að því verið mikið
heima við. „Það breyttist ýmislegt
við það,“ segir Jóna Dóra. „Ég var
ekki alltaf til taks í eldhúsinu eins
og áður og þegar ég er á fundum á
matartímum þá borðar fjölskyld-
an gjarnan pissur, hamborgara
eða þess háttar. En Guðmundur
Árni hefur aldrei getað dýft sleif í
pott og allir hefðu soltið heilu hun-
gri ef hann hefði átt að elda mat.“
Guðmundur neitar þessu ekki og
bætir við að hann sé í það heila
ekki mikill matmaður. Matur sé í
STÓLINN VAR AFMÆLISGJÖF.
Þau hjón voru fertug þegar þau fengu stól-
inn. Hann er sérstakur en einstaklega
skemmtilegur. Málverkið fyrir ofan er eftir
Einar Hákonarson og fékk Guðmundur
það að gjöf frá Hafnarfjarðarbæ þegar
hann hætti sem bæjarstjóri
hans huga aðeins til að næra sig.
„Heimilið hefur í gegnum tíðina
verið mestanpart á herðum Jónu
Dóru því ég er óttalegur klaufi við
heimilishald. Ég reyni þó að stan-
da mig við hefðbundna tiltekt og
þrif. Geng t.d. oftast frá í eldhús-
inu eftir mat. Og svo strauja ég
buxurnar mínar sjálfurl!" Jóna
Dóra segist ekki nenna að ergja
sig á þessu. Vafalaust tæki lengri
tíma að standa yfir Guðmundi við
ýmis verk inni á heimilinu en gera
þau sjálf. „Elsta dóttir okkar Mar-
grét Hildur sem er tvítug og býr
hjá okkur með tveggja ára gamla
dóttur sína, Aþenu Örnu, hefur þó
jafnan verið dugleg við að hjálpa
til við heimilishaldið. Strákarnir
mættu vera röskari í þeim efn-
um.“ Þau segja það hafa verið
skemmtilega lífsreynslu að verða
amma og afi og njóti þess alveg
fram í fingurgóma að hafa þær
mæðgur á heimilinu.
Þrátt fyrir að allt snúist um
íþróttir á heimilinu gefa þau sér
stöku sinnum tíma til að fara sam-
an eitthvað í frí. Til slíks gefst þó
ekki mikill tími. „Á sumrin er
mjög erfitt að komast í burtu frá
fótboltanum og það segir sig sjálft
að yfir vetratímann er það ekki
mögulegt vegna anna í vinnu og
skóla. Við reynum því að skjóta
okkur í stutt frí og gerðum það
ekki fyrir alls löngu. Við vorum
öll ánægð með það frí en erillinn á
heimilinu er gjarnan mjög mikill.
Strákarnir þrír, Heimir 17 ára,
Fannar Freyr 15 ára og Brynjar
Ásgeir 9 ára koma og fara á æf-
ingar eftir skóla og það er sjald-
gæft að við getum öll verið heima
í einu. En þegar svo ber undir þá
finnst öllum gaman að sitja og
spjalla í eldhúsinu. Umræðuefnið
er þó aðallega íþróttir og aftur
íþróttir en pólitískur áhugi er að
vakna og strákarnir spyrja tals-
vert um það sem þeir heyra eða
lesa í blöðum. Margrét Hildur
hefur reyndar mjög ákveðnar
skoðanir í þessum efnum, ekki
síst eftir að hún varð móðir og
vandar ríkisvaldinu ekki kveðj-
urnar. „ Þau eru sammála um að
ekki vildu þau hafa þessa hluti
öðruvísi. „Það er krefjandi að eiga
börn í íþóttum og miklar kröfur
gerðar um að við mætum á völl-
inn. En um leið er þetta mjög
skemmtilegt svo ekki sé nú talað
um hve gott börnin hafa af því að
eiga áhugamál sem foreldrarnir
geta fylgst með og tekið þátt í. Við
getum ekki verið annað en þakk-
lát fyrir íþróttirnar og bæði
þekkjum við það af eigin raun
hvað það þroskar börn og kennir
þeim mikið að stunda íþróttir."
Guðmundur Árni segist sjálfur
fikta við golfiðkun og Jóna Dóra
segir sig langa til að prófa þá
íþrótt fyrr en síðar. Þau segjast
bæði hafa komið úr tiltölulega
stórum fjölskyldum og þau eru
því vön fjölmennum og erilsöm-
um heimilum og kunna því vel. ■