Fróði - 27.08.1883, Síða 2

113. bl.
T R Ó Ð 1.
1883.
268
Sýningin á að standa yfir hálfan
mánuð, og mun jeg, ef jeg lifi til, geta
hennar síðar, pegar jeg fæ betra tóm
til. Niðurröðunin á sýningarmununum
er mjög snotur og haganleg, eptir pví
sem húsrúmið leyfir. Eiga forstöðu-
menn sýningarinnar skilið þakklæti lands-
manna fyrir dugnað pann og vand-
virkni, er þeir hafa sýnt í pessu rnáli.
KVÆÐI
sungið við byrjun iðnaðarsýningar
í Reykjavik 2. ágúst 1883.
Lag : Eylafjnrftur finnst oss er.
Áfram kallar eylíft hljóð
Allan heiminn, hverja pjóð:
«Eflið framför, eflið dáð,
Einnig djörfung, prek og ráð».
petta eitt, getur greitt
göfgum pjóðum blómga slóð;
J>að má færa fögur gjöld:
frelsi, heiður, gull og völd.
Heim til vor við heimsins skaut
Hefir rödd sú greitt sjer braut,
Til að vekja land og lýð,
Lipta hug að fegri tíð.
Hvað oss hjá hulið lá,
Hvað vor dugur orka má:
Eræðsla sú er fyrsta spor
Fram á nýtt og betra vor.
Meðan allskyns óvægt stríð
Eyðir byggð og pjakar lýð,
Meðan fjártjón heptir hönd,
Hafís girðir fósturströnd:
J>á er fátt fram í átt
Flug sem beini vængjum hátt;
Að eins gegnum ís og praut
Eygir vonin fegri braut.
|>ótt vor framför, pótt vor list
J>yki lítil allra fyrst,
J>á á Alberts ættarströnd
Enn pá marga snillingshönd,
Sem oss má sæmdir fá,
Sýnir bezt livað land vort á,
Vekur framför fjör og dug
Frjálsra drengja prek og hug.
í>. E.
i
f
Teitur Fiiiiiho^ason
dýralæknir og járnsmiður i Eeykjavík,
fæddur 24. ág. 1803, dáinn 24. júlj 1883.
Fölna laufin falla viðir ; fyrnast menn
sem trjen í skóg,
Elhn kemur, aflio rjenar, opnast loks-
ins grafar pró;
Eins fjekk pennan öðling bugað elli
fyrst og síðan hel,
Sæmdarmann, er sanntrúr nægði sinni
stöðu lengi og vel.
Gengirm er hinn gamli smiður, garpur
fyrrum pótti sá,
269
Hvort sem yfir andlits sveita afls frá
loga geislum bx-á,
Eður hann f bæar bræðra bandalag
með fjöri gekk,
Framför hverja fús að efla, fornan slíta
vanans hlekk.
J>ótt hann lærdóms leið ei præddi, lærði’
hann vel að pekkja heim,
Og með gætni gangstig valdi grandvar
fjærri vondra sveim;
Nóg var prekið, ótrauð iðjan. ánægt geð
við lífsins kjör,
Hyggjan ráðvönd Guði gefin , glaðværð
hrein og manndóms fjör.
Er ei kyn pótt öldruð ’falli eik að sinni
móðurgrund,
!>ó er auðn og pðgn í lundi pegar eptir
fallsins stund;
Öldung látinn ástmenn trega; ítra minn-
ing geymir bær,
|>ar sem lengst hann var að vonum virt-
nr bæði’ og kjartakær.
|>ökk sje föllnum fremdarmanni fyrir
liðna heiðursdvöl;
Borgmanns kranz úr blöðum grænum
bindið hans að svartri fjöl!
Hver er loksins hrósun betri heldr’ en
nytsamt æfistarf,
f>ví pó dupt að dupti verði, dæmið tök-
um vjer í arf?
Stqr. Th.
Frjettip ftitleiidar.
Frá útlöndum er að frjetta útlit
fyrir góða uppskeru. Hitar voru ákaf-
lcga miklir í Danmörku og i J>ýzkalandi
og víðar fyrri part júlímánaðar.
Af fiskiveiðum í Noregi er svo
sagt í brjefi paðan í júnímánuði:
„Yertíðinni er nú lokið, og hefir aflast
mjög illa, svo að síðan 1874 hefir ekki
jafn lítill fiskur fengizt, hjer við bætist
að svo lítur út sem porskveiði við Finn-
rnörk muni alveg misheppnast. Hjer af
leiðir eðlilega, að saltfiskur verður i háu
verði. Auk pessa er almenn umkvörtun
um megurð á fiski og Ijettleika, og af
pví leiðir að meðalalýsi er komið í mjög
hátt verð, 280 kr. tunnan-'.
Frakkar hafa aflað vel á fiskiflota
sínum hjer í kringum landið í vor og
sumar.
Kolera hefir geisað á Egiptalandi
síðan seint í júnímánuði og fækkað fólki
drjúgum. Pestin kom upp í borg peirri
er Damiette nefnist, og breiddist hún
paðan út um landið, til stórborganna
Kairo, Alexandriu, o. s. frv. Ymsar
varúðarrt’glur hafa verið settar í löndum
Norðurálfunnar til að fyrir byggja, að
pestin berist pangað.
iMikið hefir verið talað um að grafa
nyjan skipaveg gegnurn Súezeyðið, þvi
hinn gamli þykir helzt til pröngur, og
hefir þessu mest verið hreift á Englandi.
Gladstone fór því að semja við Lesseps,
2rU
sem stób fyrir að grafa gamla skurðin og
er formaður hlutafjelagsins þess, er til
þess lagði fje, og þykist haía einkaleyfi
til að grafa nm þær slóðir. Samdist þeim
svo gömlti mönnunnm, að Englands stjórn
legði til 8 milíonir punda af ríkisfje, en
Lesseps sæi svo um gröftinn. f>egar
þetta varð kunnugt á Englandi, fjekk
Gladstone þung ámæli -ymsra blaða, þar
á meðal «Times», og margra ríkra
rnanna fyrir þessa ráðsmennskn, og allt
útlit var til að þetta mal myndi fá þung-
ar undirtektir á þingi. Gladstone sýndi
nú sem optar hve mikils hann virðir al-
mennings viljann, og riftaði þvf samningn-
um, sem Lesseps gaf fúslegu eptir, við
þvi höfðu Englendingar varla búizt, en
mega nú siálfum sjer um kenna. |>etta
varð þó til þess, að Lesseps hafði þegar
sent yerkfræðinga til að skoða og mæla
skurðarstæðið, og gerir hann allar ráðstaf-
anir til að grafa eptir sem áðnr.
Frakkar hafa átt í ófriði á eynni
Madagaskar. tóku par bæ einn með her-
valdi og liafa haldið honum. Konsúll
Englendinga í bænum, póttist hafa orð-
ið fyrir ójöfnuði af Frökkum. varð af
pví illur kur heima á Englandi, bæði á
pingi og i blöðunum, og stjórn Engla
krafðist yfirbóta af Frökkum, en ógreini-
legar frjettir voru um mál petta, og var
ætlað, að saga Englendinga væri mjög
ýkt, en Frakkar lofuðu öllu góðu er ná-
kvæmar upplýsingar um atburðinn á
Madagaskar væru fengnar.
A eyjunni Ischia, sem liggur í Tosk-
anahafinu. skammt suðrestur af Neapel,
varð voðalegur landskjálfti 28 júlí. Eyja
pessi hefir myndast af jarðeldi, en síðan
1302 hafa par ekki verið eldgos, en
1881 kom par stór landskjálfti, sem mik-
ið eyðilagði, pó minna enn nú. Hún er
hjer um bil I7i □ míla að stærð, og
voru á henni um 24.000 íbúar fyrir
penna síðasta landskjálpta. Bær heitir par
Casamicciola (sem nú er að mestu hrun-
inn í rústirj. kunnur fyrir heitar laug-
ar og fagurt rítsýni. þangað fóru opt
margir sjer til heilsubótar. og voru par
1.500 aðkomumenn er umbrotin urðu,
par á meðal margt heldrn fólk frá þýzka-
landi, Frakldandi og Ítalíu. og missti
raargt af pví lífið. Jarðskjálptinn stóð
yfir 15—20 sekúntur. Fy'rsti kippur-
inn var svo mikill, að menn köstuðust til
langar leiðir, og þegar á eptir komu tveir
minni kippir. á undan heyrðust drunur
miklar í jörðinni, og sjórinn ólgaði, en á
eptir sáust ekki handaskil fyrir brenni-
steinsgufu er gaus upp úr jarðsprungun-
um og kæfði marga þá er heilir voru.
Eptir umbrot pessi var útlitið á eynni
svo átakanlegt og liryggilegt að pví varð
eigi með orðum lýst. I frjetta þráðsfregn
frá Neapel til „Times“ var _sagt frá pví
hjsr um bil á pessa leið: 011 eyjan Is-
chia má heita pakin rústum og líkum,
frjettapræðir, pósthús og allar opinber-
ar byggingar eru eyðilngðar, nema leik-
húsið, pó kviknaði í þvi, en eldurinn
varð slökktur. Af sumum húsum hrundi
að eins pakið og loptið, en veggirnir
stóðu, mörg hrundu pó alveg saman og
mjög fá voru óskemmd. Meðal þeirra
er lífi hjeldu, sem margir eru særðir eða
limlestir, er hin mesta neyð, þar sem
hýbýlin eru hrunin, og gjörsamlega vant-
ar brauð, Ijós, vatn, læknislií o. s. frv.
Gufuskipin flytja íólkið hundruðum sam-