Suðri - 10.05.1885, Blaðsíða 3

51
verða að játa, að hann hefur komið
fram bæði samvizkusamlega og mann-
úðlega og verið svo frjálslyndur og
hjálpfús, sem peir einir ef til vill
kunna að meta, sem hjálparpurfar eru
fyrir sveitunga sína.
Nú kveð eg yður að sinni, herra
ritstjóri, en vera kann að eg purfi að
leita yðar aptur.
Hreppsnefndaroddviti.
Um Reykjavík o. fl.
í «Morgunblaðinu» danska 16. marz
p. á., nr. 74, stendur «Ferðahréf frá
íslandi XIII», sem skrifað er frá
Reykjavík seinastliðið haust og mun
vera hið síðasta af «ferðabréfum» peim
frá íslandi, sem birzt hafa í Morgun-
blaðinu í vetur og seinastliðið sumar
og sem almennt hafa verið eignuð
Arthur Feddersen, íiskifræðingnum
danska, sem dvaldi hér á landi síðast-
liðið sumar og ferðaðist hér um. Yfir
höfuð hafa bréf pessi pótt lýsa mikl-
um velvildarliug til íslands og mikl-
um áhuga á framförum pess. Yér
setjum hér helztu atriðin úr pessu
XIII. bréíi og lielztu kaflana lauslega
pýdda:
Bréfritarinn segir fyrst að pað sé
almenn ætlun, að Reykjavík liggi rétt
undir fjöllum og segir liann, að sú
ætlun sé röug, pví Reykjavík sé all-
langt frá fjöllum. Frá skólavörðunni
segir hann að menn hafi góða vitsjón
yfir bæinn, sem líti allfagur út með
ljósgráum húspökum og eigi fáum all-
stóruni húsum, sem sýnist stærri í
fjarska, en pau séu í raun og veru.
Nefnir hann ýms af hinum helztu
húsum, svo sem ráðhúsið, landshöfð-
ingjahúsið, latínuskólann, barnaskól-
ann, dómkirkjuna og alpingishúsið.
Austurvöll kallar hann «Thorvaldsens
Plads», og segir að mikill hluti húsa
sé byggður úr tré, en ýms ný hús
séu gerð úr steini, og að Reyk-
víkingar liafi numið steinbygging
af Dönum, pegar peir byggðu al-
pingisliúsið. Sum gömul kaupmanna-
hús segirhann séu «sannar ófreskjur»
og nefnir hann par til gamla spítalann
og «61asgow». Fyrir utan bæinn segir
hann að enn séu allmargir bænda og
sjómanna torfbæir, og séu ýmsir peirra
að mörgu leyti athugaverðir og ein-
kennilegir, pó snmir séu harla fátæk-
legir. Engin höfn segir hann að sé við
Reykjavík, en skipin verði að leggjast
milli hólma nokkurra og bæjarins. —
Hann segir að háverzlunartíminn muni
hafa verið liðinn, pegar hann’ kom til
Reykjavíkur, enda hafi verið kyrrt og
mannfátt á götunum og fyrir utan
búðirnar og að hann hafi verið eini
gesturinn á «hótel Island», hann pekki
ekki hin tvö hótelin í bænum, en séu
pau eins góð og «ísland» purfi menn
ekki að kvarta, pví margur kaupstað-
ur í Danmörk mætti óska sér að eiga
svo hreinlegt hótel, sem svo vel sé út
búið og svo vel stýrt. Á kvöldin segir
hann að fjölgi á götunum af mönnum,
sem gangi sér túr eða pá líka ,J~ari á
túr», pó segist hann ekki hafa séð
dæmi pess, að fjarskamikið beri á
drykkjuskap á almannafæri.
«En pó verð eg satt að segja og
eigi leyna pví, að eg fyrst í Reykja-
vík hef orðið hissa á ofdrykkju þeirri,
sem átt getur sér stað á íslandi. Eg
hafði hálft um hálft hugsað, að yfir
höfuð væru hinar miklu umræður um
ofdrykkju íslendinga orðum auknar. í
Reykjavík hef eg séð, að í pví er sumt
satt. Eg get pó ekki fengið af mér
að hugsa, að pessi löstur sé svo al-
gengur um allt ísland, sem menn
liugsa sér í Danmörku.
Eg afsaka pað ekkert, að eg enn á
ný fer að skrifa um ofdrykkjuna. Mig
tekur pað sárt, að ísland, sem parfn-
ast krapta allra sona sinna, skuli sjá
ofdrykkjulöstinn glata svo mörgum
peirra. Yelvild mín til landsins fer
ávalt vaxandi, en einmitt pess vegna
vil eg ekki láta hjá líða að taka pað
fram, sem sérhver hlýtur að taka ept-
ir, sem annars hefur augun opin.
Æskulýðurinn hér í Reykjavík á
alltof hægt með að drekka sig drukk-
inn. Eins og kunnugt er, er einungis
einn latínuskóli á íslandi, «lærði skól-
inn í Reykjavík». þangað eru sendir
ungir menn frá öllu landinu, og mikill
hluti skólapilta býr í sjálfu skólahús-
inu. J>á gætu menn nú ætlað, að
nægt eptirlit væri liaft með piltunum.
En svo getur pó eigi verið, pví ann-
ars mundi stjórn skólans koma í veg
fyrir hina miklu ofdrykkju skólapilta,
sem allir vita um í bæ sem Reykjavík,
par sem allir vita allt um alla. Eg
hef sið skólapilta á ölluni trmum dags
laumast að veitingaborðinu og fylla
sig á dryJdcjuvömm og það hef eg
heyrt sagt, að eigi fáir stúdentar liafi
byrjað brennivínsnám sitteiumitt með
þessum leynistaupum. pað er öllum
ljóst, að flestir peir ungir menn, sem,
á skóla- og námsárunum fá tilhnei-
ingu til að drekka, enda sem ofdrykkju-
menn, eptir að peir hafa dreifzt út um
landið og gefið öllum almenningi illt
dæmi.»
(Framh.).
Eeykjavfk 10. maí 1885.
Landshöí'ðingi Bergur Thorberg
kom heim aptur úr utanferð sinni
30. f. m.
Póstskipið «Laura» kom hingað
hinn ákveðna komudag 30. f. m. Hafði
teppzt nokkra daga í Færeyjum; mundi
annars liafa komið fyr. Með pví komu
auk landshöfðingjans þessir: Kaup-
mennirnir H. Tli. A. Thomsen, Stein-
grímur Johnsen, Jón Ó. V. Jónsson
(sem nú er orðinu eigandi Smiths
verzlunar hér í bænum), Eyþór Felix-
son, Valgarður Breiðfjörð, J>orbjörn
Jónasson, Kriiger lyfsali, Eggert Bene-
diktsson verzlunarmaður, Baldt timb-
urmaður o. fl.
Heiðursinerki. Hinn 14. f. m.
sæmdi konungur vor landshöfðingja
Berg Tliorberq kommandörkrossi
dannebrogsorðunnar af 2. flokki, kaup-
mann J. P. T. Bryðe og prestinn
Magnús Bergsson á Heydölum ridd-
arakrossi sömu orðu og Erlend bónda
Pálmason í Tungunesi, Jóhannes bónda
porgrímsson á Sveinseyri, Eirík
hreppstjóra Eiríksson á Reykjum á
Skeiðum og Jón Arnason kaupmann
og hreppstjóra í porlákshöfn danne-
brogsmanna krossi.
Konungkjörnir alpiugismenn í stað
landshöfðingjans og Sigarðar Melsteð
lect. theol. eru kvaddir 17. f. m. Lárus
E. Sveinbjörnsson yfirdómari og Hall-
grhnur Sveinsson dómkirkjuprestur.
Verðlag á íslenzkuni vörum í
Kanpinaunahöfn. Hm pað atriði er
oss skrifað frá Kaupmannaböfn 19. f.
m. á pessa leið: Af verði á ís-
lenzkum vörum er ekkert gott að segja;
allar eru pær í lágu verði og helzt
útlit fyrir, að pær verði allar í lægra
verði á útlendum mörkuðum en í fyrra,
pó pá væri slæmt. Lýsi og kjöt ligg-
ur hér talsvert óselt síðan í haust.
Frakkneska lierskípið minna
«Indre» kom hingað 4. p. m., liið
stærra «Duplex», 7. p. m.
Bókuienntafélagsrumlur í Reykja-
urdeildinni var lialdinn í alpingishús-
inu 4. p. m. Uni 40 félaga voru á
' fundi.
Forseti, Björn Jónsson ritstjóri,
skýrði frá, að deildin hér sæi sér ekki
fært fjárskorts vegna að gefa annað
út petta ár en Tímaritið og Fréttir
frá íslandi 1884. Frá Hafnardeildinni
væri von á Kvæðum Stefáns Ólafssonar
1. (fyrra) hepti, Handritaskrá bók-
menntafélagsins II., Skírni og Slcýrsl-
um og reikningum.
Nýir félagar 7 voru teknir í félagið.
pessir 3 menn voru kosnir lieiðursfé-
lagar: