Suðri - 30.11.1885, Qupperneq 2

142
Skömmu áður en þing var sett,
eða 30. sept, féll dómur í máli pví
er höfðað var gegn peim Noes og
Nielsen út úr pví, að peir hjálpuðu
lögreglustjóranum í Holstebro niður
af ræðupalli vinstrimanna á fundinum
mikla par. Vér höfum áður í út-
lendum fréttum í «Suðra» getið um
mál petta og pað með, að Berg, for-
seta fólkspingsins, foringja vinstri-
manna, var flækt inn í málið, pví
hann var á fundinum og var talið, að
hann hefðu heldur eggjað til að lög-
reglustjóranum væri komið á brott.
Dómurinn varð svo hljóðandi, að peir
allir prír, Berg Noes og Nielsen, voru
dæmdir hvor um sig í 6 mánaða
fangelsi við almennt fangafæði. Berg
forseti var ekki heima í Kaupmanna-
höfn, pegar dómurinn féll, en hélt
pegar heimleiðis, er honum komu
fregnir um dóminn. Hvervetna var
honum tekið með mestu virtum og
virðingarávörpum á járnbrautarstöðv-
unum á leiðinni og pegar hann kom
til Kaupmannahafnar, pá var par
saman kominn mesti manngrúi, sumir
segja um 20 púsundir manna, til að
fagna honum. Keyrði hann í vagni
heim til sín en á leiðinni leysti múg-
urinn hestana frá vagni hans og dróg
hann heim til húss hans. Berg talaði
fáein orð til fólksins, pegar hann var
heim kominn, og pakKaði fyrir ást-
samlegar viðtökur. Dreifði skarinn
sér pví næst um bæinn og var pá
mjög hrópað: «Fari Estrúp norður og
niður». Skömmu síðar var Noes og
Nielsen sleppt úr varðhaldinu og var
peim svo tekið, sem peir væru úr
helju heimtir og margt og mikið gert
af alpýðu manna peim til virðingar
og sóma. Allir prír hafa peir skotið
dómnum til hæstaréttar.
Valdimar konungsson er nú giptur
unnustu sinni, Maríu, prinsessu af
Orléans. Stóð brúðkaupsveizlan hjá
greifanum af París, ættarjöfur Orlean-
inga, með miklum fagnaði, dýrð og
dásemd. Með konu sinni er sagt að
Valdimar konungsson fái stórfé 1 heim-
anmund.
J>egar litið er á hið pólitiska á-
stand í Danmörku yfir höfuð, pá verð-
ur ekki annað sagt, en að pað sé hið
ískyggilegasta, svo ískyggilegt, að ckki
er annað fyrirsjáanlegt, en að paðan
sé stórtíðinda að vænta innan lengri
eða skemmri tíma. Danir eru polin-
móð pjóð og seinir til stórræða, en
loks mun pó mega br/na deigt járn,
svo að pað bíti.
Frá Bolgaralandi. í seinustu út-
lendu fréttum vorum skýrðum vér frá
stjórnarbyltingunni í Austur-Rúmelíu
og sameiningu pess fylkis við Bolgara-
land. Ekki er hægt að segja enn með
vissu, hvort sú sameining nái fram að
ganga. Grikkir og einkum Serbar láta
allófriðlega og segja, að fari svo, að
Austur-Rúmelía sameinist við Bolgara-
land, pá sé jafnvæginu á Balkanskaga
raskað og verði pví Grikkland og Ser-
bia hvort um sig að fá einhvern
landskika af ríki soldáns, ef pau eigi
við slíkt að una. Sagt er að keisara-
dæmunum premur og jafnvel flestum
stórveldunum pyki ráðlegast úr pví
sem komið er að reyna til að kippa
öllu í sama lag og var áður en stjórn-
arbyltingin varð í Austur-Rúmelíu,
einmitt af ótta fyrir pví, að verði farið
að raska Berlínar-sáttmálanum frá
1878, pá verði allt í uppnámi á Balk-
anskaga. Sagt er að Rússar standi
allra stórveldanna fastast móti pví að
Austur-Rúmelia sameinist Bolgarar-
landi. Nú eru erindrekar stórveldanna
í Miklagarði gengnir á fund til að
hitta ráð til að koma lagi á par eystra.
Hinsvegar hafa stórveldin alvarlega á-
minnt Grikki og Serba um að fara
varlega og hætta sér ekki í ófrið að
svo komnu.
pýzkaland og Spánn. þjóðverjar
og Spánverjar lögðu deiluna uin Karls-
eyjar í gerð páfans. Sumir eru nú
að spá pví, að páfi muni reyna til að
stilla svo úrskurði sínum í málinu, að
hvorki Jájóðverjastjórn né Spánarstjórn
beri kala til sín fyrir dóminn og eru
menn pví hræddir um, að úrolitin
verði svo á huldu eða svo óljós, að
deilan milli |>jóðverja og Spánverja
verði ekki par með búin. Annars fer
orð af pví, að allhörð bréfaskeyti fari milli
peirra stjórnanna í Berlín og Madrid
nú upp á síðkastið. Alpýða manna
á Spáni lætur hið borginmannlegasta,
eigi sízt hermennirnir og segjast peir
«hvergi hræddir hjörs í prá». J>ó eru
lítil líkindi til, sem betur fer, að full-
ur fjandskapur eða ófriður verði úr
pessu máli milli J>jóðverja og Spán-
verja.
Frakkland. Nú eru pingkosning-
ar um garð gengnar. í fyrstu urðu
einveldismenn mjög ofan á; kom pað
til af pví, að samheldnin milli pjóð-
valdssinna var sáralítil að vanda. En
pegar pjóðvaldssinnar sáu í hvert ó-
efni mundi reka, pá fóru hinir ýmsu
flokkar peirra að taka höndum saman
og gengu peim pví eptirkosningarnar
betur. Úrslit kosninganna urðu pau,
að einveldismenn (konungs- eða keis-
arasinnar) urðu 202 eða um helmingi
fleiri en á seinasta pingi en pjóðvalds-
sinnar urðu 382, svo að peir eiga enn
sem fyr allskosti við einveldismenn á
pingi, ef pví hraparlegri flokkadrættir
sundra peim eigi. Að pjóðvaldssinnum
gekk svo örðugt við kosningar í fyrstu
kenna menn bæði flokkadráttum peirra
og pví, að leiðangurinn austur 1 Tonkin
er orðinn allri alpýðu hvimleiður, pví
hann hefur gengið bæði seigt og fast,
en almenningur kennir pjóðveldis-
stjórninni um pá herför.
England. Nú eru kosningar par
um garð gengnar, pví pær áttu fram
að fara 24. p. m., en engar fregnir
af peim eru hingað komnar enn. Ekki
pótti hægt að segja neitt með vissu
hverjum pær mundu í vil ganga,
Viggum eða Torymönnum, pegar sein-
ast fréttist. Hvorirtveggju búast af
hinu mesta kappi til kosninganna.
Konungurinn í Birma, Júbó að
nafni, hefur gert Englendingum ó-
skunda nokkurn í verzlunársökum og
telja Englendingar pá ástæðu nóga til
fulls fjandskapar, nerna konungur geri
iðrun og yfirbót. Varakonungurinn
á Indlandi, Dufferin lávarður, er hér
ferðaðist fyrir allmörgum árum, hefur
vígbúnar um 10 púsundir hermanna
til að lækka rostann í J>íbó konungi,
ef hann eigi vill bæta ráð sitt. Er
pá líklega ekki um annað að tala en
að Englendingar leggi undir sig ríki
hans. Dufferin varakonungur pykir
annars sýna hinn mesta dugnað og
viturleik í Indlandsstjórn sinni og er
nú að hans fyrirmælum búið að leggja
ráðin á hvernig verja skuli Indland
að norðanvðrðu gegn árásum Rússa.
Kastalarnir og fyrirbúnaðurinn á landa-
landamærunum par nyrðra er áætlað
að muni kosta nálægt tvö púsund
milljónum króna. «Mikils hefur peim
pótt við purfa».
Reykja\ík 30. nóv. 1885.
Póstskipið «Laura» kom hingað að
áliðnum degi, sunnudaginn 22. p. m.
Með pví komu: fröken Ingibjörg
Bjarnason, verzlunarmaður Kristján
Jónasarson, J>órður bóndi í Görðum
við Rvík og fáeinir fleiri,
Ný lög. Auk peirra tveggja laga,
sem getið er um í 33. bl. «Suðra» p.
á. 20. f. m., hefur honungur enn frem-
ur 2. p. m. staðfest pessi lög frá síð-
asta alpingi:
3. Fjárlög fyrir árin 1886 og 1887.
4. Fjáraukalög fyrir árin 1882 og
1883.
5. Fjáraukalög fyrir árin 1884 og
1885.
6. Lög um sampykkt á landsreikn-
ingnum fyrir 1880 og 1881.
7. Lög um samþykkt á landsreikn-
ingnum jyrir 1882 og 1883.
8. Lög um linun í skatti á ábúð og
afnotum jarða og á lausafé.
9. Lög um breyting á 1. gr. í lög-
um 27. febr. 1880 um skipun
prestakalla. («Suðri« 25. bl. 15.
ág. p. á.)
10. Lög um sérstaka dómþinghá i
Grafningshreppi.
Alþingi leyst upp. Kouungur hef-